Οι μετακινήσεις των πληθυσμών, ηθελημένες ή επιβεβλημένες, αποτελούν διαχρονικά ένα πλαίσιο αλλαγής, μεταμόρφωσης και εξέλιξης, αλλά και πόνου, τραγωδίας και ερήμωσης. Σε αυτό το πλαίσιο η ανθρώπινη μοίρα, και ιδιαίτερα αυτή της γυναίκας, που αποτελεί παγκόσμιο σύμβολο της δύναμης της ζωής και της αδάμαστης θέλησης για τη διατήρηση της οικογενειακής εστίας, δοκιμάζεται σκληρά.
Σε ένα μουσειακό περιβάλλον, όπου η αρχαιότητα είναι κυρίαρχη και τα κατάλοιπα του υλικού πολιτισμού μαρτυρούν τον αδιάλειπτο αγώνα για επιβίωση, η άκρως ενδιαφέρουσα σύγχρονη αισθητική πρόταση αποκτά τη διάσταση μιας παρέμβασης και επιτρέπει πολλαπλές προσεγγίσεις.
Η έκθεση περιλαμβάνει έργα από την νέα δουλειά της ζωγράφου με θέμα γυναίκες από τη Μεσόγειο και με σαφείς αναφορές στο μεταναστευτικό ζήτημα.
Προερχόμενες από 23 μεσογειακές χώρες, με διαφορετικές γλώσσες και διαλέκτους, οι γυναίκες της Παπαδημητρίου, ως ικέτιδες, ομιλούν σε μια κοινή γλώσσα των λιμανιών, ξεχασμένη από αιώνες, τη «σαμπίρ» και ο λόγος μετατρέπεται σε εικόνα, σε οπτική αφήγηση.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η ζωγράφος αφηγείται μια προσευχή που αναπτύσσεται στον χώρο ως εικαστική εγκατάσταση. Μικτές τεχνικές δημιουργούν αδρές υφές και ανάγλυφες επιφάνειες που φιλοξενούν λέξεις, πρόσωπα, σύμβολα, διεγείροντας το συναίσθημα του θεατή που ταξιδεύει μαζί τους στη θάλασσα της Μεσογείου.
Eπιμέλεια έκθεσης: Λουίζα Καραπιδάκη
Παράλληλες εκδηλώσεις:
Θα πραγματοποιηθούν ξεναγήσεις από τη δημιουργό την Τετάρτη 7 Μαρτίου, στο πλαίσιο της ημερίδας που διοργανώνει το ΑΜΘ με τίτλο: «Οι γυναίκες στην αρχαιολογία: μεταξύ αφάνειας και ορατότητας»
Διαβάστε επίσης:
Έλενα Παπαδημητρίου: Μια εικαστική «προσευχή» για τη Μεσόγειο
