Στις 27 Μαΐου εγκαινιάζονται παράλληλα η έκθεση ζωγραφικής του Σάββα Γεωργιάδη με τίτλο «Εν προόδω» και η έκθεση φωτογραφίας της Ειρήνης Ευριπίδου με τίτλο «Maybe one Day».
Σάββας Γεωργιάδης – Εν προόδω
Ο τίτλος της έκθεσης του Σάββα Γεωργιάδη είναι το ευφυές πρόσχημα μιας σειράς έργων τα οποία ο καλλιτέχνης επιλέγει να ονομάσει σπουδές υπογραμμίζοντας με αυτόν τον τρόπο ότι η σημαντικότερη συνιστάμενη στη δημιουργία του έργου τέχνης είναι η διαδικασία.
Στο αποτέλεσμα της δουλειάς στην οποία η πρόοδος αντιμετωπίζεται από το δημιουργό ως επιτακτική ανάγκη, τα πρόσωπα του Σάββα Γεωργιάδη εντυπώνονται ανεξίτηλα στη μνήμη και «συνομιλούν» με τον θεατή με έναν πολύ δυνατό τρόπο.
Ο επισκέπτης νιώθει να τον αιφνιδιάζουν οι πρωταγωνιστές των έργων, που τον πλησιάζουν σε απόσταση αναπνοής για να τον μυήσουν στα μυστικά τους.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Χείλη μισάνοικτα, βλέμματα αινιγματικά υπαινίσσονται ότι οι ήρωες της καθημερινότητας από τους οποίους εμπνέεται ο καλλιτέχνης, εκφράζουν τη βαθιά ανάγκη τους για επικοινωνία.
Αγαπημένος μαθητής του Μυταρά ο Σάββας Γεωργιάδης έχει έναν μοναδικό τρόπο να συνδιαλέγεται με τα μοντέλα του και να αποτυπώνει αυτές τις συνομιλίες στον καμβά.
Το πρόσωπο για τον ζωγράφο είναι ο καθρέφτης της ψυχής, αλλά και το «παράθυρο» που δείχνει τον εσωτερικό κόσμο. Στα πορτραίτα του Σάββα Γεωργιάδη υπάρχει η αίσθηση ότι λείπει η τελευταία πινελιά κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Το πιο όμορφο πράγμα στην τέχνη είναι η πορεία προς την ολοκλήρωση.
Το μήνυμα που περνάνε τα πρόσωπα του Σάββα Γεωργιάδη είναι ξεκάθαρο: η τέχνη είναι μια όαση συναισθημάτων και ο αγωγός στη ζωγραφική είναι το βλέμμα. Ο Σάββας Γεωργιάδης σημειώνει: «Η τέχνη είναι μια ευλογημένη κατάρα, διότι χωρίς αυτή η μορφή του κόσμου δεν θα ήταν ίδια».
ΣΑΒΒΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
Ο Σάββας Γεωργιάδης γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1975. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητή τον Δ. Μυταρά, απ’ όπου αποφοίτησε με άριστα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του (1995-2000) υπήρξε υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ).
Έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα 11 ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε αρκετές σημαντικές ομαδικές. Το 2017 παρουσιάστηκε στην γκαλερί Ευριπίδη η έκθεση με τίτλο «Γυναίκες». Έργα του βρίσκονται στο Μουσείο Μπενάκη, στο Μουσείο Βορρέ και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Κατά την περίοδο 2006-2007 πραγματοποίησε αντίγραφα, για τις ανάγκες των γυρισμάτων της μεγάλου μήκους κινηματογραφικής ταινίας «EL GRECO», του Γ. Σμαραγδή.
Ειρήνη Ευριπίδου – Maybe One Day
Ο τίτλος “Maybe one day”, στην έκθεση της Ειρήνης Ευριπίδου, αναφέρεται – όπως επισημαίνει η ίδια – «στις ανεκπλήρωτες επιθυμίες και όνειρα, στις ανανταπόδοτες αγάπες. Όλα τα πράγματα που παραμένουν ασχημάτιστα, διπλωμένα σε πολλαπλά στρώματα ενός σκοτεινού ουρανού. Όλα τα πράγματα που δεν έχουν συμβεί ακόμα, αλλά ίσως μια μέρα…»
Τα θέματα που διαπραγματεύεται η δημιουργός είναι: «η αίσθηση απουσίας, αλλά και της προσμονής, η σιωπή μα και η ελπίδα: οι σταγόνες της βροχής (δάκρυα), τα δέντρα (ζωή/τα κλαδιά ως φλέβες), και οι λαβύρινθοι (του μυαλού)».
«Πρόκειται για διαφορετικά φωτογραφικά στρώματα, τα οποία συντίθενται το ένα με το άλλο δημιουργώντας μια καινούρια εικόνα», αναφέρει.
Η φωτογραφία γοητεύει την Ειρήνη Ευριπίδου γιατί χαρίζει την αθανασία στη στιγμή. Η καλλιτέχνης εκτός από τη φωτογραφία ως μέσον έκφρασης χρησιμοποιεί και τον ποιητικό λόγο.
Σε μία από τις πιο σπουδαίες στιγμές της δημιουργίας της , σε έργα με μοναδική ποιητική αφήγηση, εξερευνά την ψυχή του τοπίου και αποτυπώνει θαυμάσια στις φωτογραφίες της την αρχέγονη σχέση του ανθρώπου με τη φύση .
Με την ευαίσθητη ματιά, του μυημένου σε όλες τις μορφές τέχνης δημιουργού, η Ειρήνη Ευριπίδου παρουσιάζει υψηλής αισθητικής σύνολα που μας κάνουν να αναρωτηθούμε: «Πόση ψυχή χωράει σε μία εικόνα »;
Ο ζωγράφος Χρήστος Παλλαντζάς αναφέρει για τα έργα της Ειρήνης Ευριπίδου:
Εικόνα και λόγος άλλοτε παράλληλα και ανεξάρτητα και άλλοτε σε συνομιλία. Μια συνομιλία λόγου ποιητικού και εικόνας φωτογραφικής, γεμάτη υπαινιγμούς , σύμβολα αλλά και σιωπές.
Η φωτογράφος στρέφει το βλέμμα της και μας εγκλωβίζει σε δαιδαλώδη και αδιέξοδα περιβάλλοντα τα οποία αντιδιαστέλλει με μια μνημειακή εικόνα φύσης, η οποία στερεύει και μοιάζει να ακινητοποιείται, κόντρα σε ένα σύμπαν μονοδιάστατο. Ο μικρόκοσμος της ζωής εγκλωβισμένος σε σταγόνες βροχής, μοιάζει να ευεργετεί και να υπόσχεται μια λύτρωση τόσο μα τόσο μικρή όσο το σχήμα τις μορφής μας που αντανακλάται πάνω στις σταγόνες αυτές.
Η δημιουργός πλάθει τις εικόνες της όπως ακριβώς υφαίνει τους στίχους της. Όλο αυτό είναι η νέα ποίηση της Ειρήνης. Μια ποίηση με εικόνες. Η ευαισθησία, η διορατικότητα, η διακριτικότητα, η ευγένεια και η σιωπή μέσα στα έργα της οργανώνουν αυτό που τελικά μας αφορά όλους.
Μια ποιητική η οποία γεννά την ελπίδα πως τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμη.
Ο ζωγράφος Μιχάλης Μαδένης εμπνεόμενος από τα έργα της Ειρήνης γράφει:
«Όλη η ζωή σ’ ένα κύκλο,
H αυλαία άνοιξε.
Ουρανός, άπειρο κι ένας
από μηχανής θεός ν’ αγκαλιάζει
το γυμνό κορμί ενός δέντρου.
Kάπως έτσι νομίζω
η ομορφιά πληγώνει τα μάτια μας
και οι στάλες τους
ταΐζουν την ψυχή μας.
Το σκηνικό,
έγινε πολύτιμο κομμάτι
στη συλλογή ενός πλανόδιου
συλλέκτη στιγμών.
Η παράσταση άρχισε.
Να! Χορεύουν κορμιά γυμνά
των δέντρων.
Μέρος δεύτερον.
Το σκηνικό, συγκρούσεις που ζητούν ειρήνη
ένας νέος κόσμος γεννιέται,
σύμπαν.
Σχήματα σκηνικού
για ένα έργο που παίζεται
εδώ και τώρα, παίρνει ζωή
μέσα από τα μάτια της μόνο.
Πρωινή βροχή της νιότης
ξύπνημα, πνοή, φιλί ζωής
στους διψασμένους εραστές της τέχνης»
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Ειρήνη Ευριπίδου κατάγεται από την Κύπρο, αλλά ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Ψηφιακές Ανθρωπιστικές Επιστήμες σε πτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στο King’s College London και University College London και έχει εργαστεί σε σχετικούς τομείς στην Αγγλία και την Ελλάδα.
Aπό μικρή ηλικία επέδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την τέχνη και την καλλιτεχνική έκφραση κυρίως μέσα από την ποίηση και τη φωτογραφία. Το 2011 κυκλοφορεί την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Γυάλινα Τριαντάφυλλα», και το Σεπτέμβριο του 2016 ακολουθεί η δεύτερη ποιητική συλλογή με τίτλο «Ονειροπολήσεις (ενός φεγγαριού)», από τις εκδόσεις ΑΙΟΛΟΣ.
Από το Νοέμβριο του 2010 μέχρι τον Ιουνίου 2011 παρακολουθεί το σεμινάριο φωτογραφίας με τίτλο «Εισαγωγή στη Δημιουργική Φωτογραφία», με δάσκαλο τον φωτογράφο Πλάτωνα Ριβέλλη. Το 2014, παρουσιάζει την έκθεση μακροφωτογραφίας «Αστικές Αντιθέσεις – Ταξίδι υπό το φως του ήλιου» στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Είναι συνιδρύτρια της Evripides Art Gallery στην Αθήνα, όπου εργάζεται από το 2015.
Τον Οκτώβριο του 2020 έγινε δεκτή στην “Ανωτέρα Δραματική Σχολή Ίασμος”, όπου συνεχίζει τις σπουδές της.
Ο χώρος πληροί τις προϋποθέσεις για την πρόσβαση ΑμεΑ
