Μετά την επιτυχία του Λαϊκισμός και κρίση στην Ελλάδα (Ίκαρος 2015), ο Τάκης Παππάς συνεχίζει με το νέο βιβλίο του την καταβύθιση στο ιστορικό παρελθόν για να ερευνήσει τις αιτίες και τις συνέπειες παλαιότερων κρίσεων που ταλάνισαν τη χώρα. Ξεκινώντας από την εποχή του Τρικούπη και φτάνοντας μέχρι τη σημερινή κυβέρνηση, εντοπίζει τέσσερεις μακροχόνιες σπείρες κρίσεων, με τελευταία αυτήν που ζούμε σήμερα. Δεδομένου ότι κάθε μία από τις τρεις προηγούμενες κρίσεις διήρκεσε 15 χρόνια κατά μέσον όρο, ο Παππάς ενδιαφέρεται να εξηγήσει πρώτα τις αιτίες που οδήγησαν στις μεγάλες ιστορικές κρίσεις του παρελθόντος, κατόπιν τις αντιδράσεις της κοινωνίας στη δίνη τέτοιων κρίσεων και, τέλος, τους τρόπους με τους οποίους η χώρα εξέρχεται από τις κρίσεις και επιστρέφει στην ομαλότητα. Στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου, ο συγγραφέας αξιοποιεί τα διδάγματα της συσσωρευμένης ιστορικής εμπειρίας για να φανταστεί το μέλλον. Υποστηρίζει ότι, σε όλες τις προηγούμενες ιστορικές κρίσεις της χώρας, ο καθοριστικότερος παράγοντας επίλυσης ήταν η πολιτική ηγεσία, με συγκεκριμένα όμως χαρακτηριστικά που αναλύονται στο βιβλίο. Ανακύπτει το ερώτημα: Υπάρχει τέτοιου είδους ηγεσία που να μας κάνει να αισιοδοξούμε πως η έξοδος από τη σημερινή κρίση είναι εφικτή, και μάλιστα σύντομα;
Η έκδοση συμπληρώνεται από εκτενές infographic που τοποθετεί χρονικά τις διάφορες περιόδους σπειροειδούς κρίσης, τις περιόδους σχετικής ομαλότητας, καθώς και τα πολιτικά ή άλλα γεγονότα που τροφοδότησαν επόμενες κρίσεις.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
«…Ο εκ πατρός παππούς μου γεννήθηκε το 1875, ο πατέρας μου το 1913 κι εγώ το 1960. Αν μπορούσαμε να πιαστούμε χέρι χέρι σχηματίζοντας αλυσίδα, οι τρεις μόνοι μας θα καλύπταμε σχεδόν ενάμιση αιώνα της νεοελληνικής ιστορίας. Τι θα κουβεντιάζαμε μεταξύ μας; Κάτω από ποιες εθνικές περιστάσεις έζησε ο καθένας μας τη ζωή του; Τι είδους εμπειρίες θα είχε η κάθε γενιά να προσφέρει και ποια πολύτιμη γνώση θα διαπιστώναμε ότι έχει λησμονηθεί με τα χρόνια; Και τι χρήσιμο, άραγε, θα αποκόμιζα από την κουβέντα με τους προγόνους μου εγώ, ο προτελευταίος κρίκος της αλυσίδας, για να το μεταβιβάσω στα δικά μου παιδιά;…»
Ο Τάκης Σ. Παππάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελευσίνα. Αποφοίτησε από τη Νομική του ΑΠΘ και υπηρέτησε μέρος της στρατιωτικής του θητείας στον λεγόμενο Πόλεμο του Κόλπου. Μετά τις σπουδές του στην Αμερική (PhD, Yale) ακολούθησε ακαδημαϊκή σταδιοδρομία στην Ελλάδα. Το 2010 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη Γαλλία και, εντέλει, παραιτήθηκε από τη θέση του στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Σήμερα εργάζεται ως συγγραφέας και επισκέπτης καθηγητής στο Κεντρικό Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο της Βουδαπέστης. Επίσης έχει τον τίτλο του συνεργάτη καθηγητή (docent) στο πανεπιστήμιο του Ελσίνκι στη Φινλανδία.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Έχει διδάξει στα πανεπιστήμια Αθηνών, Στρασβούργου, Όσλο, Φράιμπουργκ και Λουξεμβούργου. Κατείχε ερευνητικές θέσεις στο πανεπιστήμιο Princeton και στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας, όπου την περίοδο 2011-2013 ήταν υπότροφος Marie Curie. Εκτός από δεκάδες άρθρα σε κορυφαία διεθνή επιστημονικά περιοδικά, έχει συγγράψει τα βιβλία Making Party Democracy in Greece (Palgrave Macmillan 1999), Το χαρισματικό κόμμα: ΠΑΣΟΚ, Παπανδρέου, εξουσία (Πατάκης 2009), Populism and Crisis Politics in Greece (Palgrave 2014), Λαϊκισμός και κρίση στην Ελλάδα (Ίκαρος 2015), ενώ επίσης έχει συνεπιμεληθεί με τον H. Kriesi το European Populism in the Shadow of the Great Recession (ECPR Press 2015). Σύντομα θα είναι έτοιμο το επόμενο βιβλίο του, με τίτλο Democratic Illiberalism: How Populism Grows to Menace Democracy.
