Η “Perfetta” είναι ένα έργο του Ιταλού Mattia Torre που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα και αφορά μια γυναίκα η οποία αφηγείται 4 Τρίτες από τη ζωή της κατά τη διάρκεια ενός μήνα. Η ηρωίδα μας αφηγείται την καθημερινότητά της, τη ρουτίνα της, ωστόσο, κάθε Τρίτη διαφοροποιείται από την προηγούμενη, καθώς κάθε εβδομάδα αλλάζει η φάση του έμμηνου κύκλου της, επηρεάζοντας την ίδια, τον τρόπο που βλέπει και βιώνει τα πράγματα και εν τέλει τον τρόπο που δρα.
Ένα στοιχείο που κάνει αυτή την παράσταση ενδιαφέρουσα για μένα είναι ότι η Δώρα Παρδάλη που επέλεξε το έργο και το σκηνοθετεί, αποφάσισε να βάλει τον μονόλογο αυτής της γυναίκας να παιχτεί από 4 γυναίκες αντί για μια. Κάθε μια από εμάς έχει μια διαφορετική φάση του κύκλου να διηγηθεί. Επιπλέον, έχει επιλέξει 4 ηθοποιούς οι οποίες είμαστε φίλες από την εποχή που σπουδάζαμε στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης, οπότε σίγουρα αυτή είναι μια ξεχωριστή συνεργασία γιατί μας βρίσκει 10 χρόνια μετά από την αποφοίτηση και την πορεία που έχει πάρει η κάθε μια, ξανά μαζί. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο από όλα ωστόσο, είναι το ίδιο το έργο.
Αυτό το οποίο είναι προφανές είναι ότι φωτίζει απενοχοποιημένα και με αρκετό χιούμορ- ίσως και μια υπερβολή- τον γυναικείο έμμηνο κύκλο, την περίοδο και πώς λειτουργεί το γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα. Με ποιον τρόπο επηρεάζει τις γυναίκες οι οποίες κατά βάση ζουν τη ζωή τους κάνοντας σαν να μην υπάρχει, καθώς ο κόσμος είναι φτιαγμένος μέσα από την οπτική του άνδρα, γραμμικά. Η κυρίαρχη τάση στον Δυτικό Κόσμο για το πως πρέπει κανείς να ζει είναι να διανύει μία ευθεία ανοδική πορεία, η επίτευξη στόχων από το σημείο α στο σημείο β όπου όποιο στοιχείο είναι ικανό να σε βγάλει από αυτή την πορεία, θεωρείται ένα εμπόδιο το οποίο πρέπει να υπερπηδήσεις προκειμένου να τα καταφέρεις. Παρόλαυτά, όπως αναφέρεται και στο έργο, «η γυναίκα είναι κυκλική, ο άνδρας είναι γραμμικός». Έτσι, η Perfetta κάνει μια συνειδητοποίηση ότι τελικά ίσως αυτός και να μην είναι ο μόνος τρόπος να ζει κανείς.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Torre είναι ένας άνδρας που γράφει ένα έργο για τον γυναικείο έμμηνο κύκλο με χιούμορ φωτίζοντας τελικά τους κύκλους της ζωής, καθώς στην κυκλικότητα της περιόδου βλέπει την κυκλικότητα της ύπαρξης. Επομένως, εκτός όλων των άλλων, θεωρώ ότι η Perfetta είναι ένα υπαρξιακό έργο-με την έννοια ότι αφορά τον τρόπο που υπάρχουμε σε αυτό τον κόσμο. Οι ατέλειες αποτελούν κομμάτι της ύπαρξης, τα πίσω βήματα, ο επαναπροσδιορισμός, επίσης. Η ύπαρξη είναι από μόνη της τέλεια και ακόμα και αν αυτή είναι μια κλισέ φράση που ακούγεται συχνά τα τελευταία χρόνια, πόσο πραγματικά την πιστεύουμε; Νομίζω πως, όπως και η ηρωίδα του έργου, έτσι και όλοι μας έχουμε στιγμές που τα πράγματα σχηματίζουν στο μυαλό μας έναν τέλειο κύκλο και για μια στιγμή όλα βγάζουν νόημα, συμβαίνει να υπάρξει μια στιγμή διαύγειας, αποδοχής και εσωτερικής δύναμης. Εγώ αυτό θα ήθελα να κρατήσω από το έργο γιατί εύχομαι αυτές οι στιγμές να είναι περισσότερες.
Photo Credit: Πάτροκλος Σκαφίδας
Διαβάστε επίσης:
Perfetta, του Mattia Torre σε σκηνοθεσία Δώρας Παρδάλη στο Θέατρο 104
