Σεμινάριο Πολιτιστικής Επικοινωνίας με τον Άρη Ασπρούλη στην Artens

To Σεμινάριο Πολιτιστικής Επικοινωνίας που εισηγείται στην Artens o κοινωνιολόγος, θεατρικός συγγραφέας και Διευθυντής Επικοινωνίας & Προβολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, Άρης Ασπρούλης, θα επικεντρωθεί σε θεωρητικές προσεγγίσεις και πρακτικά ζητήματα, εργαλεία εργασίας και τεχνικές επικοινωνίας, προσφέροντας στους ενδιαφερόμενους τα κατάλληλα εμπειρικά κλειδιά για να κατανοήσουν το πώς επικοινωνείται ένα έργο τέχνης, ένας καλλιτέχνης, μια καλλιτεχνική δράση, ένας καλλιτεχνικός θεσμός ή οργανισμός και ένα πολιτιστικό γεγονός. Στόχος είναι οι συμμετέχοντες να αποκτήσουν πλήρη εικόνα για το πώς χτίζεται από την αρχή έως το τέλος η επικοινωνία μιας καλλιτεχνικής δράσης: από την κατασκευή της είδησης και τη δημιουργία της εικόνας – ταυτότητας, στη σύνταξη του δελτίου τύπου, στο στήσιμο της φωτογράφισης και την επεξεργασία των εικόνων, στην εύρεση χορηγών επικοινωνίας και στο κλείσιμο συνεντεύξεων κ.ο.κ.

Πώς κατασκευάζουμε μια πολιτιστική είδηση; Πώς δημιουργούμε την Εικόνα μιας καλλιτεχνικής δράσης, ενός έργου τέχνης, ενός καλλιτέχνη ή ενός πολιτιστικού θεσμού – οργανισμού; Πώς συντάσσουμε ένα Δελτίο Τύπου; Πώς διαμορφώνουμε το «σώμα» ενός E-mail ώστε να είναι ελκυστικό στον παραλήπτη; Πώς «κλείνονται» οι συνεντεύξεις, τα αφιερώματα, οι παρουσιάσεις; Πώς στήνουμε μια πετυχημένη φωτογράφιση; Ποια η διαφορά μεταξύ video teaser και video trailer; Τι πρέπει να προσέξουμε στην εγγραφή ενός ραδιοφωνικού σποτ; Πότε υπάρχει και πότε πρέπει να δημιουργηθεί εκ νέου το target group μιας παράστασης; Ποιες είναι οι ουσιώδεις διαφορές ανάμεσα στο marketing, το promotion, το communication και το publicity; Τι είναι το media shop;

Πώς διαχειριζόμαστε την επικοινωνία ενός πολιτιστικού θεσμού, ενός καλλιτέχνη ή ενός έργου τέχνης; Ποιες στρατηγικές αναπτύσσουμε σε κάθε περίπτωση, ποια εμπόδια συναντάμε και πόσο σημαντικές είναι οι έννοιες «ταυτότητα» και «αισθητική» κατά τη μετατροπή ενός πολιτιστικού αγαθού σε προϊόν επικοινωνίας; Πώς δημιουργούμε και πώς συντηρούμε τη σχέση ενός πολιτιστικού οργανισμού ή ενός καλλιτέχνη με το κοινό του; Πώς εξηγείται, εν μέσω κρίσης, το φαινόμενο του πληθωρισμού των χώρων που διεκδικούν τον ελεύθερο χρόνο των ανθρώπων και πώς αντιμετωπίζεται επικοινωνιακά το φαινόμενο αυτό; Με ποιο τρόπο κατασκευάζουμε την ταυτότητα και με ποιο καταστρώνουμε το branding ενός πολιτιστικού οργανισμού; Ποιες είναι οι τάσεις, οι μόδες και ποια ακόμη τα συνήθη λάθη στην επικοινωνία ενός πολιτιστικού προϊόντος; Τέλος, ποια τα όπλα μας για να αντιμετωπίζουμε τις στιγμές της κρίσης (Crisis Management);

Για να απαντηθούν σε βάθος τα παραπάνω ερωτήματα, θα δοθούν απτά παραδείγματα μέσα από τη βιβλιογραφία, ελληνική και διεθνή, αλλά και από μια μεγάλη ιδιωτική συλλογή από βίντεο και εικόνες που θα μελετηθούν κατά τη διάρκεια των μαθημάτων. Ο τρόπος με τον οποίο εξετάζονται οι έννοιες που λαμβάνουν χώρα στο σεμινάριο διέπεται από τις αρχές της Κριτικής Προσέγγισης σχετικά με τη βιομηχανία του θεάματος και το πώς αυτή συνδέεται με μια ευρύτερη χάραξη πολιτιστικής πολιτικής.

Βασικές παράμετροι ανάλυσης είναι: το αισθητικό ζήτημα σε σχέση με το αστικό τοπίο και την ψυχολογία των ανθρώπων, η ιδιαιτερότητα του πολιτιστικού αγαθού ως προϊόντος προς πώληση, η αλληλεπίδραση της επικοινωνίας με τα άλλα μέρη που διαμορφώνουν ένα πολιτιστικό προϊόν (όπως η Διεύθυνση Παραγωγής, η Καλλιτεχνική Διεύθυνση κ.ο.κ.), η δύναμη της εικόνας των Μέσων -και δη των Νέων Μέσων (όπως τα Social media)- και η παραδοχή ότι η σχέση μεταξύ κοινού και τέχνης δημιουργεί μια κατεξοχήν ανορθολογική αγορά στον χώρο του πολιτισμού, την οποία οφείλουμε να λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας σε κάθε ενέργεια και ανάλυση που αφορά στην Πολιτιστική Επικοινωνία.

Την τελευταία ώρα του μαθήματος φιλοξενείται ένας ειδικός καλεσμένος από τον χώρο της τέχνης και του πολιτισμού, ο οποίος με την εμπειρία του φωτίζει πτυχές της Πολιτιστικής Επικοινωνίας οι οποίες κρίνονται ως χρήσιμες για την πλήρη κατανόηση των εννοιών και των πρακτικών που αναπτύσσονται στο μάθημα.

Καλεσμένοι με αλφαβητική σειρά είναι οι:

Λουίζα Αρκουμανέα (Θεατρικός Κριτικός – LIFO)
Θοδωρής Γκόνης (Καλλιτεχνικός Διευθυντής ΔηΠεΘε Καβάλας & Φεστιβάλ Φιλίππων)
Βαγγέλης Γραμμένος (Αθηνόραμα – Εμπορικό Τμήμα Θεάτρου)
Θωμάς Δασκαλάκης (Φωτογράφος – NDP Photo Agency)
Μαριάννα Κάλμπαρη (Καλλιτεχνική Διευθύντρια Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν)
Σταμάτης Κραουνάκης (Μουσικός)
Ειρήνη Μουντράκη (Θεατρολόγος, Υπ. Διεθνών Σχέσεων Εθνικού Θεάτρου, Δημιουργός Greek Play Project )
Κωνσταντίνος Μπιμπής (Ηθοποιός – Ομάδα Ιδέα, Θέατρο Άλφα.Ιδέα)
Ρούλα Πατεράκη (Σκηνοθέτις, Ηθοποιός, Δασκάλα Υποκριτικής)

*Στο μάθημα περιλαμβάνονται προαιρετικά επισκέψεις σε θεατρικές παραστάσεις.

Εγγραφές: artens.gr/portfolio-items/politistiki-epikinonia

Βιογραφικό σημείωμα εισηγητή

Ο Άρης Ασπρούλης είναι Αριστούχος Κοινωνιολογίας με Master στην Εφαρμοσμένη Κοινωνική Πολιτική στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Από το 2006 εργάζεται ως Publicist, δημιουργώντας τη δημόσια εικόνα καλλιτεχνικών δράσεων (παραστάσεις / συναυλίες / βιβλία / φεστιβάλ / εκθέσεις), προσώπων και οργανισμών, μέσα από έναν επικοινωνιακό σχεδιασμό που λειτουργεί ως προέκταση του έργου τέχνης, του καλλιτέχνη ή του οργανισμού που προβάλλεται, με υψηλή αισθητική συνέπεια και εξειδικευμένη αντιμετώπιση βάσει της ιδιαιτερότητας που απαιτεί η εκάστοτε καλλιτεχνική πρόταση. Έχει συνεργαστεί με το Ελληνικό Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, το Εθνικό Θέατρο, τη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, το Φεστιβάλ Φιλίππων, την εταιρεία παραγωγής «Λυκόφως» και με τους περισσότερος θεατρικούς χώρους της Αθήνας. Τη σεζόν 2012-2013 συμμετείχε στη δημιουργική ομάδα για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση του καλλιτεχνικού προγραμματισμού του νεοσύστατου πολυχώρου «Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων».

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ομάδας «bijoux de kant». Από το 2014 διατελεί Διευθυντής Επικοινωνίας & Προβολής στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν. Το καλοκαίρι του 2017 κλήθηκε από τον Δήμο Κερατσινίου – Δραπετσώνας για να αναλάβει τον καλλιτεχνικό προγραμματισμό των θεατρικών παραστάσεων του νεοσύστατου «Φεστιβάλ στην Θάλασσα» το οποίο πραγματοποιήθηκε στις διατηρητέες πρώην βιομηχανικές εγκαταστάσεις του παλιού εργοστασίου Λιπασμάτων. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και του Κέντρου Κοινωνικής Μορφολογίας & Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου (ΚΕΚΜΟΚΟΠ), έχει πραγματοποιήσει διαλέξεις σε ακαδημαϊκά συνέδρια στην Ελλάδα και την Αγγλία, έχει διδάξει Κοινωνιολογία της Εργασίας στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας και έχει δημοσιεύσει στα επιστημονικά περιοδικά «Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών», «Επιστημονική Θεώρηση: Κοινωνική Συνοχή & Ανάπτυξη» και στις εκδόσεις «Σοκόλη».

Με τη σκηνοθέτη Ιόλη Ανδρεάδη έχουν γράψει τα θεατρικά έργα «Οικογένεια Τσέντσι» (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης 2015 – 2016), «Διακόσιες δέκα χιλιάδες οκάδες βαμβακιού» (Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς 2016), «Young Lear» (Φεστιβάλ Αθηνών 2016), «Ένας άνθρωπος επιστρέφει στην πατρίδα του πιστεύοντας ότι θα τον σκοτώσουν και τον σκοτώνουν» (Θέατρο Τέχνης 2017 – 2018) και «Στη μνήμη ενός μικρού παιδιού» (Άσυλο Ανιάτων Αθηνών & University of Roehampton – London UK 2019), ενώ έχουν διασκευάσει τα έργα «Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα» των Ντάνκαν ΜακΜίλαν και Τζώνυ Ντόναχο σε μετάφραση Αντώνη Γαλέου (Θέατρο του Νέου Κόσμου 2017 & Hellenic Centre London 2018), «Ίων» του Ευριπίδη σε μετάφραση Ιόλης Ανδρεάδη (Φεστιβάλ Φιλίππων 2017, Θέατρο Άλφα.Ιδέα 2018 & The Tank – New York City 2019) και «Μισάνθρωπος» του Μολιέρου σε μετάφραση Γιάγκου Ανδρεάδη (Σύγχρονο Θέατρο 2018).

Το 2016 η Athens Voice τον παρουσίασε ως «ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από τις παραστάσεις της πόλης», ενώ το 2019 η Boussias Communications τον συμπεριέλαβε στους 72 opinion leaders που επέλεξε για την ειδική πολυτελή έκδοση “Luxury Shapers – οι οραματιστές της πολυτέλειας”. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς κλήθηκε από την Ελληνική Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών να συμμετάσχει στην ημερίδα «Οι κριτικοί, το θέατρο και η νέα αγορά: η ανατομία μιας αβέβαιης σχέσης» που πραγματοποιήθηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών, με την ομιλία ««Η θεατρική κριτική ως εργαλείο προβολής και επικοινωνίας. Ένας σύντομος κοινωνιολογικός στοχασμός πάνω στη δύναμη της γνώμης, τους σημαντικούς άλλους (significant others) και τις ομάδες αναφοράς (reference groups) στη νέα θεατρική αγορά της Αθήνας». Από το 2018 εισηγείται στην Artens το μάθημα «Επικοινωνία του Πολιτισμού».