Serengeti, του Ramiro Torres de Miguel στο Θέατρο Άβατον

Η Αγγελική, πρώην χορεύτρια μπαλέτου, γνωρίζει το νεαρό Δάνη μέσω διαδικτύου (chat room). Ο Δάνης τρέφει μεγάλη αγάπη για την Αφρική και όνειρό του είναι να επισκεφθεί το Εθνικό Πάρκο της Τανζανίας “Serengeti”. Η Αγγελική προσφέρεται να πληρώσει το ταξίδι με δύο όμως προϋποθέσεις: ο Δάνης να κάνει κυριολεκτικά ό,τι του ζητήσει για τρεις εβδομάδες και, ένα τέλειο σπαγγάτο πριν τη λήξη αυτών των τριών εβδομάδων. Ο Δάνης δεν χάνει την ευκαιρία αφού θα είναι, ίσως, η μοναδική του δυνατότητα να πραγματοποιήσει το ταξίδι των ονείρων του. Έτσι δημιουργείται μια αλλόκοτη σχέση, γεμάτη ένταση και εξάρτηση, η οποία δοκιμάζει μέχρις εσχάτων και τους δύο.

Η παγκόσμια πρεμιέρα του έργου πραγματοποιήθηκε στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής το 2007 και η παράσταση παίχτηκε επί τέσσερεις συνεχόμενες χρονιές (2007, 2008, 2009, 2010). Το έργο ανέβηκε και στη Γουαδαλαχάρα του Μεξικού επί τρεις συνεχόμενες χρονιές (2009, 2010, 2011). Στην Αθήνα ανεβαίνει για δεύτερη φορά μετά από μια σειρά πετυχημένων παραστάσεων τον Μάιο του 2017.

Το έργο απέσπασε τα Βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Κειμένου και Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας στο διαγωνισμό “Muestra Estatal de Teatro” (Μεξικό 2008), καθώς και τα Βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Καλύτερου Κειμένου στο διαγωνισμό “Horizontes Teatrales” (Αργεντινή 2009).

Το 2010 το έργο κυκλοφόρησε στη Γαλλία σε τρίγλωσση έκδοση (γαλλικά, ισπανικά, αγγλικά) από τον εκδοτικό οίκο EdiLivre Classique. Στην Ελλάδα κυκλοφορεί στα ελληνικά από τη Librería Española Νικολόπουλος.

Σημείωμα δραματουργού

Το έργο ασχολείται με τις σχέσεις που δεν κατηγοριοποιούνται εύκολα. Ασχολείται με τη μοναδική και ανεπανάληπτη σύνδεση δύο ανθρώπων, που φαινομενικά δεν έχουν τίποτα κοινό και, που ωστόσο, αποφασίζουν να μυηθούν σε ένα μεταξύ τους ψυχοσωματικό παιχνίδι. Η συγκεκριμένη σχέση αναδύεται ως ένα είδος αποπλάνησης, μέσω της προσφοράς του γυναικείου προσώπου να εκπληρώσει το όνειρο του ανδρικού ρόλου. Κατά τη διάρκεια του έργου, ο σύνδεσμος αυτός αποκτά όλο και μεγαλύτερη βαρύτητα και μετατρέπεται εντέλει σε μια αρρωστημένη ερωτική σχέση, η οποία είναι πλέον σημαντικότερη του ιδίου του αρχικού ονείρου. Προς το τέλος δοκιμάζονται τα όρια και των δύο προσώπων. Κατ’ εμέ, αποτελεί πρόκληση για τους ηθοποιούς που αναλαμβάνουν να ερμηνεύσουν αυτούς τους χαρακτήρες, να μπορούν να εκτεθούν σε πολύ μεγάλο σωματικό και συναισθηματικό επίπεδο, ενώ ο σκηνοθέτης πρέπει με λεπτότητα να πλάσει μια τόσο βίαια όσο και τρυφερή (αυθεντική) σχέση.

Συντελεστές:

Κείμενο: Ramiro Torres de Miguel
Μετάφραση και σκηνοθεσία: Luis Gómezbeck
Μουσική: Gabriel Fauré
Πιάνο επί σκηνής: Χάρης Μπότσης
Πιάνο: Μουσικό Ωδείο Μητσάκου Γλυφάδας
Σύμβουλος κινησιολογίας: Κατερίνα Ροδίου
Ειδικές προβολές: DaHouse
Φωτογραφίες: Βάσια Αναγνωστοπούλου
Υπερτιτλισμός: Μάριος Παπαγεωργίου
Δημόσιες σχέσεις: Βίλη Ντουχάνη και Ζανής Μαργέτης
Παραγωγή: la Melena del Huachinango

Ερμηνεία: Δέσποινα Σαραφείδου και Χάρης Χιώτης