«Η ιστορία η δική μου, της Σεβάς, Σεβάς Χανούμ, Σεβαστής Παπαδοπούλου: Ποντία είμαι. Από τον Εύξεινο Πόντο, από τη Σαμψούντα είμαι. Το γέννημά μου είναι Μακεδόνα. Μακεδόνα είμαι! Γεννήθηκα το 1931, ημέρα Τετάρτη, ανήμερα στα γενέθλια της Παναγίας 8 Σεπτεμβρίου, στις 9 το πρωί».
Ο Κωνσταντίνος Ρήγος επιστρέφει στη Σεβάς Χανούμ, τη θρυλική μορφή του λαϊκού τραγουδιού. Η συναρπαστική ζωή της θα ζωντανέψει από τις 27 Οκτωβρίου στο θέατρο Σημείο μέσα από έναν μονόλογο βασισμένο στη χειμαρρώδη συνέντευξη που έδωσε η ίδια στον ποιητή Γιώργο Χρονά.
Το έργο και η παράσταση
Το 1983 μία από τις ωραιότερες λαϊκές φωνές της ελληνικής δισκογραφίας, η Σεβάς Χανούμ, διηγείται την ιστορία της ζωής της σ’ ένα παλιό προσφυγικό σπίτι της Θεσσαλονίκης, στο κασετοφωνάκι του ποιητή και εκδότη Γιώργου Χρονά. Η “αμαζόνα” – όπως ήθελε να την αποκαλούν- του ρεμπέτικου τραγουδιού τού μιλά για τον φλογερό της έρωτα με τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον παρ ολίγον γάμο τους, για τον Πόντο, τη μεταπολεμική Αθήνα, τον Τσιτσάνη, την Μπέλλου, αλλά και για την αρρώστια και το παιχνίδι με τον θάνατο.
Αυτές τις εκτενείς μαρτυρίες ο Γιώργος Χρονάς τις έκανε μονόπρακτο έργο (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οδός Πανός), το οποίο ακολούθως ο Κωνσταντίνος Ρήγος “μεταμόρφωσε” σε θεατρική παράσταση αφιερωμένη στη μοναδική αυτή ιέρεια του λαϊκού τραγουδιού (αρχικά η παράσταση είχε παρουσιαστεί το 2012 και για δύο σεζόν στο Αγγέλων Βήμα και στο Θέατρο Πόλη).
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Τώρα, ο Κωνσταντίνος Ρήγος επαναπροσεγγίζει και επανασυστήνει με τον δικό του μοναδικό τρόπο τη θρυλική αυτή μορφή του ελληνικού τραγουδιού με την ηθοποιό Κωνσταντίνα Μιχαήλ να υποδύεται εκ νέου τη Σεβάς Χανούμ.
«Κάθε ιστορία είναι μια διαδρομή χαραγμένη στο μυαλό και στο σώμα.
Με κιμωλία στο πάτωμα» -Κωνσταντίνος Ρήγος
Η Σεβάς Χανούμ
Η Σεβάς Χανούμ γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1931 στα Κοκκινόγεια Δράμας και πέθανε τον Μάιο του 1990. Έγινε διάσημη τραγουδώντας ανατολίτικα τραγούδια. Σεβάς Χανούμ τη βάφτισε ο Τζίμης ο Χονδρός, ο ιδιοκτήτης της θρυλικής ταβέρνας, γιατί ήθελε ένα όνομα να ταιριάζει με τα ανατολίτικα τραγούδια που τραγουδούσε. Μάλιστα τη διαφήμιζε στις εφημερίδες της εποχής ως «τη Νέα ανακάλυψη Σεβάς Χανούμ, την ωραία του Πέραν».
Ο θυελλώδης της έρωτας με τον Στέλιο Καζαντζίδη άφησε εποχή. Παρόλο που είχαν αρραβωνιαστεί και τραγούδησαν μαζί σε μαγαζιά, δισκογραφικά δεν συνεργάστηκαν ποτέ.
Ο ίδιος ο Στέλιος Καζαντζίδης στο βιβλίο «Υπάρχω» (εκδόσεις Λιβάνη), αναφέρει: «Αυτή που έπινε πάρα πολύ και που ήθελε οπωσδήποτε να με κάνει χασικλή ήταν η Σεβάς Χανούμ. Αυτής της φουκαριάρας της είχε γίνει πάθος. Δεν μπορούσε να τραγουδήσει αν δεν έπινε. Ενώ είχε ωραία φωνή και ήταν αρτίστα σπουδαία, νόμιζε πως χωρίς αυτό το πράμα δεν άξιζε τίποτα. Γι’ αυτό και δεν κράτησε πολύ η συνεργασία μου με τη Σεβάς Χανούμ. Είδα ότι θα με κατέστρεφε αν συνεχίζαμε».
Ο Γιώργος Χρονάς για τη Σεβάς Χανούμ
Σ’ ένα παλιό σπίτι, προσφυγικό, συνάντησε την Σεβάς Χανούμ ο Γιώργος Χρονάς, την Πρωτομαγιά του 1983, στη Θεσσαλονίκη:
Εμφανίστηκε μπροστά μου και ήταν σαν γυναικείο πρόσωπο σε πίνακα ζωγραφικής του Δημήτρη Λαλέτα. Φορούσε ταγιέρ και ήταν καθαρή, σπάνια.
Είχα να κάνω με ένα πνεύμα των μουσών, της μοίρας των ανθρώπων που θέλουν να σου μιλήσουν για τη δόξα, το παρελθόν, το μέλλον∙ την καταστροφή που προς τα κει βαδίζουν σταθερά. Με βαθιά φωνή, μες σε καπνούς, δίπλα στον καφέ που μου σέρβιρε, μου μίλησε, διάφορες νύχτες, για την ζωή της, το πάθος της για το ρεμπέτικο.
Το ’50, ’60, ’70 πέρναγαν από μπροστά μου. Η Νίνου, η Μπέλλου, ο Τσιτσάνης, ο Καλδάρας, ο Μπιθικώτσης… συνομιλητές της. Η Ελλάδα του Βορρά, οι άνθρωποι του τραγουδιού, η πλατεία Ομονοίας, Βάθης όλα για το τραγούδι, τον χαμό της.
Οι έρωτές της, ο Καζαντζίδης, η μάνα του, ο παρ ολίγον γάμος τους, η αρρώστιά της, τα βάσανά της, το παιχνίδι με τον θάνατο. Ένα γνήσιο ποιητικό πρόσωπο μου άνοιγε την καρδιά του. Κι εγώ έκανα το πορτραίτο του μες σε φωτιές και συντρίμμια μιας ζωής που κυλάει αδιάφορη αφήνοντας τα πλάσματά της στην άκρη.
Μέσα σε τάφο βαθύ, χωρίς οίκτο.
Δυνατή και μόνη.
Κρατώντας από τη Σαμψούντα του Πόντου, γεννημένη στα Kοκκινόγεια της Δράμας.
Κι από κει στη Θεσσαλονίκη κι από κει στην Αθήνα.
Μικρό κορίτσι.
Απένταρη, με μόνο κεφάλαιο την ιερή μανία του ρεμπέτικου.
Στο πάλκο όπως και στη ζωή.
Ο άγονος έρωτας με τον Καζαντζίδη.
Η τρελή περιπέτεια με ένα διάσημο τραγούδι χωρίς τέλος.
Η Βάθη, η Ομόνοια, ο Τζίμης ο Χοντρός, η Τριάνα του Χειλά.
Τα άνθη του κακού.
Οι απαγορευμένες ουσίες.
Τα τραγούδια που δεν είπε.
Τα συμβόλαια που δεν υπέγραψε.
Η αγία Αμαζόνα, η Σεβάς Χανούμ, λέει όλη τη ζωή της απόψε στον νέο δημοσιογράφο που ήρθε να τη γνωρίσει, αλλά παραδίνεται άοπλος στην τρικυμία του μυαλού της.
Η Κωνσταντίνα Μιχαήλ για τη Σεβάς Χανούμ
Σεβάς Χανούμ- Η ιστορία μιάς τραγουδίστριας του ‘50
Ένα μονόπρακτο του Γιώργου Χρονά για τη ζωή της Σεβάς Χανούμ. Μία ζωή μέσα στη δόξα, το χρήμα, τη διασκέδαση, τον έρωτα, αλλά και την αρρώστια, τη φτώχεια, τη λήθη του καλλιτέχνη. Την ακμή και παρακμή.
Καταγόταν από τον Πόντο. Γεννήθηκε στη Δράμα και το 1940 επί Κατοχής ήρθε με την οικογένειά της στη Θεσσαλονίκη, όπου και ξεκίνησε να τραγουδάει από κοριτσάκι σε διάφορα κέντρα για να πάρει τελικά την απόφαση να κατέβει στην Αθήνα – οπως την συμβούλευσαν – για να γίνει μεγάλη και διάσημη!
Ήταν μία γυναίκα μοιραία και δυναμική. Στην Αθήνα ξεκίνησε από την Ομόνοια και με τον δυναμισμό και το ταμπεραμέντο της κατάφερε να τραγουδήσει στις μεγάλες πίστες με τα μεγαλύτερα ονόματα της χρυσής εποχής: Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου, Χιώτη, Καίτη Γκρέυ, Πόλυ πάνου, Σωτηρία Μπέλλου και εν τέλει με τον μεγάλο της έρωτα τον Στέλιο Καζαντζίδη.
Μία περιδιάβαση στα νυχτερινά μαγαζιά της Αθήνας, μέσα στις τρέλες και τα πάθη, μα πάνω απ’ όλα το ρεμπέτικο τραγούδι και τη λαϊκή μουσική που ανύψωνε την Ελλάδα και την έκανε να ξεχνά.
Ταυτότητα Παράστασης
- Κείμενο: Γιώργος Χρονάς
- Σκηνοθεσία – διασκευή: Κωνσταντίνος Ρήγος
- Φωτισμοί: Χρήστος Τσιόγκας
- Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Ρήγος
- Δημιουργικο αφίσας: Κωνσταντίνος Γεωργαντάς
- Γραφείο Τύπου – Προβολή: Μαρία Τσολάκη
- Social Media -Διαφήμιση: Renegade Media / Βασίλης Ζαρκαδούλας
- Παραγωγή: ΤΕΧΝΗΧΩΡΟΣ
- Ερμηνεύει η Κωνσταντίνα Μιχαήλ
- Στο ρόλο του δημοσιογράφου ο Ιάσονας Χρόνης