«Αυτό το κορίτσι κάπου το ξέρω!» αναφώνησα όταν πρωτοαντίκρυσα το κορίτσι με τον κουβά του να στέκεται στον εμπορικό δρόμο των σελίδων της Έρπενμπεκ. Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, η νουβέλα καταχωρήθηκε στα «αγαπημένα μου αναγνώσματα όλων των εποχών» και αντιστοίχως η συγγραφέας του στις σημαντικότατες επιρροές μου. Το κορίτσι πράγματι το ήξερα, το είχα δει, στα πρόσωπα των ανθρώπων στις υπόγειες διαβάσεις του Schöneweide, στις στάσεις της Αλεξάντερπλατς, στα πλακόστρωτα δρομάκια της «ανορθωμένης» Δρέσδης, στα καθίσματα της «Εκεχειρίας» στη Schönehauser. Απ’ την αρχή ήξερα πως εγώ και το κορίτσι θα ξανασυναντιόμασταν ή καλύτερα θα ξανασυστηνόμασταν έξω από τις σελίδες του βιβλίου. Στο celluloid ή στη σκηνή. Αυτό που δεν ήξερα πως τελικά εγώ και το κορίτσι θα «φτιάχναμε» μια καινούρια εκδοχή της ιστορίας του, στην Αγγλία, στην αυλή του σπιτιού μου, κάτω από έναν πρωτοφανή για τα δεδομένα του νησιού, σαφώς λιγότερο επιθετικό από τον ελληνικό, ήλιο. Τα κρωξίματα των γλάρων που ορμούσαν στους σκουπιδοτενεκέδες δώσανε τη φωνή τους στο δικό μου κορίτσι, που τελικά κλείστηκε στη βαλίτσα για να βρεθεί στην Αθήνα, στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων στην Κυψέλη.
Μπορεί η μορφή του να μην αποτυπώθηκε στο φιλμ, αλλά η ιστορία του «κόπηκε και ράφτηκε» όπως στο σινεμά, πάνω στη σκηνή. Πολλές φορές βλέπω την αντανάκλασή του στις βιτρίνες, τον Λυκαβηττό, την Αλεξάνδρας, την Κυψέλη. Είμαι σίγουρη πως το κορίτσι κι εγώ δεν τελειώνουμε εδώ. Όλο και κάπου θα το πετύχω. Θα συνεχίσει να κραδαίνει τον κουβά του βγάζοντας ένα «σιγανό παραπονιάρικο ήχο», να ζητάει «έναν καθρέφτη παρακαλώ», να ρίχνει τα γράμματά του σε μια σχισμή του τοίχου. Δεν ξέρω ποιου τοίχου αλλά τόσοι ορθώνονται κάθε μέρα, όλο και από κάποια σχισμή θα αντικρίσω την άκρη ενός λευκού χαρτιού με την σύσταση: Προς εμένα.
Info: Η Σεβαστιάνα Αναγνωστοπούλου είναι απόφοιτος του προπτυχιακού και μεταπτυχιακού προγράμματος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και της Σχολής Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Λ. Σταυράκου. Εργάζεται ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και διευθύντρια παραγωγής στην τηλεόραση, τον κινηματογράφο και το θέατρο. Επίσης ασχολείται με το χώρο των εκδόσεων. Εργάστηκε στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας ως διευθύντρια του Τομέα Τελετών Απονομής Μεταλλίων στο Ποδηλατοδρομίου στο ΟΑΚΑ και όλων των αθλημάτων ποδηλασίας. Έχει σκηνοθετήσει ταινίες μικρού μήκους (σε παραγωγή του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και της ΕΡΤ) που συμμετείχαν και απέσπασαν βραβεία σε ελληνικά και διεθνή φεστιβάλ, θεατρικές παραστάσεις σε δικά της κείμενα και τηλεοπτικές εκπομπές. Είναι αρχισυντάκτρια του ηλεκτρονικού περιοδικού OVEN. Έχει εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων ΠΡΑΒΝΤΑ (το δεύτερο βιβλίο της βρίσκεται υπό έκδοση). Το σενάριο για την μεγάλου μήκους ταινία της με τίτλο «REMEMBERED» έχει εγκριθεί από το MFI ενώ βρίσκεται στην προετοιμασία μιας ακόμη ταινίας. Φέτος σκηνοθετεί στο Θέατρο Τέχνης την πρώτη παρουσίαση του έργου της Α. Δαρλάση «Κομμάτια», την θεατρική μεταφορά του έργου της Τζέννυ Έρπενμπεκ «Ιστορία του Γερασμένου Παιδιού» στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, και το οπτικοακουστικό project «FOLLICLE» στο BIOS. Ζει και εργάζεται στη Μεγάλη Βρετανία, όπου εκπονεί διδακτορική διατριβή στον κινηματογράφο.