Την Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015 η Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα έχει την τιμή να παρουσιάσει την ατομική αναδρομική έκθεση του σύγχρονου Έλληνα γλύπτη Χρήστου Ρηγανά.

Ο Χρήστος Ρηγανάς είναι «Λιθοξόος». Ένας όρος οικείος που λόγω της φύσης του, απαιτεί ξέχωρη δομή, σεμνότητα, ψυχική και μυϊκή δύναμη, διάλογο και σεβασμό στα υλικά και χαράσσει μία πορεία ακανθώδη, παράλληλη με την αλήθεια. Αλήθεια ταυτόσημη με το μεγαλείο της φύσης, τους νόμους της, την ζωή και τους στόχους της. Ο Ρηγανάς πιστεύει ότι αυτή η αλήθεια είναι ο συντομότερος δρόμος επικοινωνίας, καθαρής ενόρασης και διαλόγου με τα μικρά της φύσης σχήματα που στην πραγματικότητα  είναι όμως γιγάντια.

Η αλήθεια των πραγμάτων-σχημάτων ποικίλει στην αφετηρία τους χωρίς να αλλάζει η ουσία της ομορφιάς, η εμπέδωση της έννοιας των σχημάτων-μορφών που βιώνει η ενόραση ενός λιθοξόου – καταγραφές στην μνήμη του από τους πρώτους χρόνους ψηλάφησης της ζωής. Η συμπόρευσή της άρρηκτα συνδεδεμένη με τον όγκο, τις επιμέρους φόρμες, με τα κενά ως μέρος του έργου στο σύνολό του, με το Φως να αποκαλύπτει τη δύναμη ή όχι της σχεδίασης, τη λειτουργία του γλυπτού στο χώρο, αλλά και την λιτότητα στη γλώσσα γραφής.

Με αυτές τις αρχές, αξίες στις αποσκευές του, προσπαθεί ο καλλιτέχνης σήμερα να έχει μέσα από τη δουλειά το γαλήνιο ταξίδι του λιθοξόου, εισπράττοντας καθημερινά μικρές και μεγάλες συγκινήσεις  πλήθος χαρών, αλλά και πόνο.

Οι όποιες δυσκολίες που προκύπτουν στο διάλογο με το υλικό απ’ την δομή του, το χρώμα, το σχήμα, το μέγεθος και  την εν γένει ιδιαιτερότητα του ο γλύπτης τα επιλύει με σεβασμό στην οντότητά του και στο αρχικό σχήμα… Η γλώσσα σχεδίασης του είναι απλή και μεστή, οι παρεμβάσεις του χώρου στον όγκο δεν είναι «λαίμαργες», αλλά συνυπάρχουν, συνομιλούν και το Φως απλώνεται στο έργο και διαβάζεται στο σύνολό του. Έτσι γίνεται δεκτό από τον χώρο και το αγκαλιάζει, διαφορετικά ο χώρος, το απορρίπτει, το αποβάλλει, δεν υπάρχει στον χώρο.

Αυτές οι «Σημειώσεις» που καταθέτει ο Χρήστος Ρηγανάς σήμερα σ’ αυτή την έκθεση είναι τα γράμματα, οι φθόγγοι, οι συλλαβές, τα στίγματα, τα πνεύματα που χρησιμοποιεί για να αρθρώσει έστω και μια μικρή πρόταση σχετική με την γλυπτική μέσα από αυτά που βιώνει και δρα στην καθημερινότητά του ως μέλος της κοινωνίας, σαν Λιθοξόος-Γλύπτης.

Όπως γράφει και ο καθηγητής της Α.Σ.Κ.Τ Θ.Παπαγιάννης «…ο Χρήστος κάνει μία τέχνη μεγάλων εποχών και τα έργα του ξεπερνούν το εφήμερο, θα έλεγα πως αντέχουν στην αιωνιότητα και θα διδάσκουν για πάντα».

Η έκθεση οργανώνεται με την ευγενική υποστήριξη του «Οργανισμού Κοινωνικής Αλληλεγγύης – Προστασίας Πολιτισμού και Αθλητισμού» του Δήμου Φιλοθέης – Ψυχικού (Ο.Κ.Α.Π.Α).

Επιμέλεια Έκθεσης: Ελίζα Γερολυμάτου, Ιστορικός Τέχνης – Μουσειολόγος

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Σπούδασε στην ΑΣΚΤ (1963 – 1968) γλυπτική κοντά στον Γ. Παππά και παρακολούθησε το εργαστήριο χαλκοχυτικής (1965 – 1967). Από το 1980 ζει και εργάζεται στην Καλαμάτα. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις αλλά και ομαδικές εκθέσεις:

Δημαρχείο Καλαμάτας / 1982, «Εποχές» / 19 85  Γκαλερί «F» / 1987, «Ένστασις» / 1990 – 1991, Art Athina- «Πλειάδες» / 1994, «Πλειάδες» / 1995, Πανελλήνιες 1971 / 1975 / 1987, Σκιρώνιο 1981 / 1983 /1985, Μορφές της Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης – Βουκουρέστι / 1983, Μνήμες-Αναπλάσεις-Αναζητήσεις – Ωδείο Αθηνών / 1985, Γλυπτική  ’85 – Φάληρο / 1985, «Gargados» Tiengen – Γερμανία / 1990, «Art Trades International» Σικάγο / 1990 – Sculpture Grecque Contemporaine «Maison de l’Architecture»
Παρίσι / 1991, Γλυπτική ΄97 – Θεσσαλονίκη / 1997 κ.α.

Έργα του βρίσκονται στην ΕΠΜΑΣ, στο ΥΠ.ΠΟ. κ.α., ενώ άλλα έχουν στηθεί σε δημόσιους χώρους στην Κόνιτσα και στην Καλαμάτα (Μνημεία: Μεσσηνιακής Προκήρυξης, Αγνοουμένων της Κύπρου, Πεσόντων Λιμενεργατών). Διετέλεσε διευθυντής του εικαστικού τομέα της ΔΕΠΑ Καλαμάτας. Είναι μέλος του ΕΕΤΕ.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Β. Βασιλοπούλου, Εικαστικά 48 (1985)
Μ. Βλάχος, Τέχνη και Λόγος 3 (1985)
Κατ.α.ε., Art Athina- «-Πλειάδες», κειμ. Α.Σχινά – Αθήνα 1994.
Κατ.ο.ε., Γλυπτική ’97 – Θεσσαλονίκη 1997.