Η Πινακοθήκη Γιώργου Ν. Βογιατζόγλου με ιδιαίτερη χαρά παρουσιάζει την έκθεση Σήμερα, η Ζωγραφική, στην οποία συμμετέχουν 25 νέοι Έλληνες καλλιτέχνες, από τις 12 Μαΐου έως τις 12 Ιουλίου 2014.
Την έκθεση επιμελήθηκαν η διευθύντρια της Πινακοθήκης Ελένη Κυπραίου και ο συλλέκτης Χρίστος Χριστοφής. Στο χώρο, που συμπληρώνει ενάμισι χρόνο λειτουργίας και παρουσιάζονται σταδιακά έργα Νεοελληνικής τέχνης, τη Δευτέρα 12 Μαΐου, υλοποιείται ένα σημαντικός στόχος του Γιώργου Βογιατζόγλου: η υποστήριξη νέων καλλιτεχνών.
Οι καλλιτέχνες που επελέγησαν και δέχτηκαν να συμμετάσχουν, αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα της διαμορφούμενης αισθητικής της “γενιάς του 2000”. Για τους περισσότερους άρχισε ήδη να διαφαίνεται η μελλοντική τους πορεία και εξέλιξη. Έχουν παρουσιάσει τη δουλειά τους σε μία ή περισσότερες ατομικές εκθέσεις, αρκετοί έχουν αξιόλογη παρουσία στο εξωτερικό και έργα τους βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Με λίγα λόγια πατάνε γερά στης Τέχνης τη σκάλα.
Στην έκθεση συμμετέχουν:
Βασίλης Αβραμίδης (1981), Μανώλης Αναστασάκος (1977), Νίκος Ασλανίδης (1980), Ευφροσύνη Αστερή (1980), Γιάννης Βαρελάς (1977), Αλεξία Καραβέλα (αποφ. 2008), Στέλιος Καραμανώλης (1977), Θεόφιλος Κατσιπάνος (1975), Ηλίας Καφούρος (1979), Γιώργος Κόντης (1981), Αντώνης Κοσμαδάκης (1978), Αλέκος Κυραρίνης (1976), Μαρία Κριαρά (1982), Τάσος Μπαμπατζιάς (1978), Μανώλης Μπιτσάκης (1974), Μάρτιν Ντόνεφ (1979), Φανή Πανταζίδου (1974), Πάνος Παπαδόπουλος (1975), Αχιλλέας Πιστώνης (1980), Στέφανος Ρόκος (1977), Βασίλης Σελιμάς (1983), Γιώργος Σταμκόπουλος (1983), Δημήτρης Τάταρης (1975), Μιχάλης Τζακουντής (1975), Παύλος Τσάκωνας (1983).
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Απόσπασμα από το κείμενο του Χ. Χριστοφή:
...«Τι χαρακτηρίζει την Ελληνική ζωγραφική σήμερα; Σε τι συνίσταται η πολυμορφία που αναμφισβήτητα κυριαρχεί στις μέρες μας;
– Ζωγραφική από τους συνεχιστές των επιγόνων του Cremonini.
– Προσπάθειες αναβίωσης της «αναζήτησης της Ελληνικότητας.
– Έργα σουρεαλιστικού περιεχομένου ή τουλάχιστον με εμφανείς νύξεις νεο-σουρεαλισμού.
– Αφαίρεση με μνήμες από την έντιμη αφαίρεση του Γιάννη Σπυρόπουλου.
– Έργα με κυρίαρχη μία εννοιολογική νεορεαλιστική τάση με έντονο ειρωνικό ύφος και ψυχολογικές, συχνά, παραμέτρους.
– Ζωγραφική με έμφαση στην τεχνική αρτιότητα ως μέσο καθαρότερης και αβίαστης μετάδοσης του μηνύματος.
– Νέο-ποπ όπου το αντικείμενο, μερικές φορές εγκαταλείπει το τελάρο και αυτονομείται.
– Έργα των καλλιτεχνών του δρόμου ή ζωγραφική με στενή σχέση με το γκράφιτι.
– Ιδιαίτερη, καθαρά προσωπική γραφή.»….
Απόσπασμα από το κείμενο της Ε. Κυπραίου:
…«Η έκθεση Σήμερα, η Ζωγραφική, προορίζεται για όσους φιλότεχνους θέλουν να προσανατολιστούν σε ένα συναρπαστικό χώρο που δημιουργείται από νέους καλλιτέχνες. Όσοι παρακολουθούν τα εικαστικά, θα αναγνωρίσουν ονόματα και ρεύματα. Με τέτοιου τύπου εκθέσεις σχηματίζεται η εντύπωση ότι μπαίνει μια “τάξη” στα πράγματα αφού ο χώρος ο ίδιος, η Πινακοθήκη, αποτελεί “έπαινο” για τους συμμετέχοντες. Ίσως… Προσωπικά πιστεύω ότι όσο οι ζωγράφοι ζωγραφίζουν, η τάξη θα ανατρέπεται, όσο περισσότερο εκθέτουν, η τράπουλα θα ξαναμοιράζεται. Η ιστορικότητα αφορά προηγούμενες γενιές. Τη νεότητα τη χαρακτηρίζει η φορά της δυναμικής, κοινώς η φόρα… Οι 25 συμμετέχοντες καθρεφτίζουν νέες τάσεις και τεχνικές, έτσι όπως αυτές διαμορφώνονται τώρα στην τέχνη, ενσωματώνοντας και αποβάλλοντας στοιχεία της ιστορίας της.»…