Το άλμπουμ “Midnight Rainbows” ξεκίνησε σαν μια εσωτερική επιθυμία, να αιχμαλωτίσει όλους τους ήχους, τις μελωδίες και τα «χρώματα», που νοιώθω ότι με εκφράζουν σ’ αυτή την περίοδο της ζωής μου, μέσα από τη μουσική. Τα πιο παλιά μου άλμπουμ ήταν το προβάδισμα σ αυτό το νέο μου άλμπουμ.
Ο ήχος που υπερισχύει, που είναι το pedal steel guitar, έχει προστεθεί στην αίσθηση της νοσταλγίας του καλοκαιριού που είχα μόνο οραματιστεί.
Τότε γνώρισα τον John Hardy και όλα τα κομμάτια μπήκαν στη θέση τους. Κατάφερα να ζωντανέψω τους ήχους που «έπαιζαν» στο κεφάλι μου, όλη μου τη ζωή.
Ημουνα τυχερός που γνώρισα σπουδαίους μουσικούς, όπως ο Ale Casta (Bass, Percussion) που κατάλαβε ακριβώς τί προσπαθούσα να κάνω και με βοήθησε να δημιουργήσω αυτό το άλμπουμ. Συνεργάστηκα με την Μελεντίνη σε κάποια τραγούδια, μια συνθέτρια (μουσικό) που σέβομαι και μ’ αρέσει να δουλεύω μαζί της. Έχει μια μοναδική φωνή και ένα στυλ που πηγαίνει πολύ σ’ αυτό το άλμπουμ, όπως συνεργάστηκα και με την Jennie Kapadai που κάνει τα φωνητικά. Με την Jennie έχουμε ξανασυνεργαστεί στο παρελθόν και η διαφορετικότητα στη φωνή της μαζί με το ταλέντο της, πάντα με εντυπωσιάζουν. Ο Μάρκος Δεληβοριάς έπαιξε την Dobro guitar και ο Κωστής Ζουλιάτης, το Fender Rhodes. Έτσι, με την βοήθεια αυτών των φίλων, κατάφερα να δημιουργήσω το “Midnight Rainbows”.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Έχω αναφέρει πόσο με ενέπνευσε η κόρη μου σ’ αυτή τη διαδικασία;
Βλέποντάς την μου έφερε αναμνήσεις από τα δικά μου παιδικά χρόνια, τον ενθουσιασμό όταν ανακαλύπτεις κάτι για πρώτη φορά και την επίδραση που έχει στη ζωή σου.
Θυμάμαι το πρώτο άλμπουμ που άκουσα και μου άρεσε, ήταν το “Let it Be” των Beatles και η πρώτη συναυλία που πηγα ήταν των Pink Floyd στο Ολυμπιακό Στάδιο το ΄89. Αυτές οι δύο «εμπειρίες» μ’ έχουν κατά κάποιο τρόπο επηρεάσει και έχουν χαράξει το δρόμο που ακολουθώ μέχρι σήμερα.
Η μουσική είναι αυτό που είμαι…
Ευχαριστιέμαι όλα τα στάδια, από το χτύπημα της πρώτης χορδής, μέχρι το τελικό μάστερινγκ.
Ένα από τα μεγαλύτερα δώρα είναι να μπορείς να δημιουργείς μέσα στο στούντιο. Δουλεύοντας στο δικό μου “Shakti” studio, έχω συνδιαλλαχτεί με πολλούς μουσικούς σε πολλά διαφορετικά είδη μουσικής. Είναι υπέροχο να βλέπεις το «εγώ», το όραμα, το χαρακτήρα, τη συμπεριφορά, την αγάπη, το ηχόχρωμα του κάθε καλλιτέχνη. Πώς όλοι το κάνουν με το δικό τους μοναδικό τρόπο, πώς φτιάχνουν (συνθέτουν-δημιουργούν) ένα τραγούδι! Αυτό είναι μαγεία!
Info:
Ο Simon Bloom (Συμεών Νικολαΐδης) πήρε τα πρώτα “μαθήματα” μουσικής και κινηματογράφου από τον πατέρα του, σκηνοθέτη Νίκο Νικολαΐδη.
Έπαιξε στην ταινία του Ν. Νικολαΐδη, “Ο Χαμένος Τα Παίρνει Όλα” (2002), δίπλα στον Γιάννη Αγγελάκα, που έγραψε και το soundtrack. Tα κομμάτια του Simon “Wonderful World” και “Feel So Fine”, που ακούγονται στην ταινία, συμπεριελήφθησαν στο soundtrack, αποτελώντας την πρώτη επίσημη δισκογραφική του κατάθεση. Το 2005, έγραψε τη μουσική της τελευταίας ταινίας του Ν. Νικολαΐδη, “The Zero Years”.
Το 2006, παρουσίασε το ντεμπούτο του, “Real Shadows” (Olon Music). Ακολούθησαν τα άλμπουμ “Hollow Butterfly” (Archangel Music / Shift Records, 2009) και “Hazy Moon” (Restless Wind, 2012), ενώ φέτος κυκλοφόρησε το τέταρτο, “Midnight Rainbows” (Restless Wind). Όλα στο γνώριμο μουσικό του ύφος, εκεί όπου η folk-rock συναντάει τα υπνωτικά blues και την ψυχεδελική ατμόσφαιρα.
Το 2010 δημιούργησε το studio ηχογράφησης Shakti και την ανεξάρτητη δισκογραφική Restless Wind.
Φωτογραφία: Μαρία Αθανασοπούλου
* Αναδημοσίευση από το περιοδικό Culturenow Mag, τεύχος 36