Ένα σύγχρονο έργο για δύο πρόσωπα. Δύο πρόσωπα κι ένα απελπισμένο σχέδιο. Να εισβάλλουν σε μια μικρή, δημοτική βιβλιοθήκη για να κλέψουν ένα χειρόγραφο. Ένα χειρόγραφο του εθνικού ποιητή του τόπου, που ανακάλυψαν ξεχασμένο μέσα στο άτακτο αρχείο της βιβλιοθήκης και σκοπεύουν να το πουλήσουν. Μια Σκαλωσιά το βασικό τους εμπόδιο. Ένα εμπόδιο που τους αναγκάζει να συναντιούνται ξανά και ξανά. Κάθε συνάντηση κι ένα σημείο ένωσης, σύγκρουσης και διασταύρωσης του ενός με τον άλλο, αλλά και του καθενός με τον εαυτό του. Μια λάμπα δρόμου φωτίζει τις πιο ανομολόγητες επιθυμίες, τα ένστικτα, τις σκέψεις, τους φόβους και τα όνειρα που κρύβουν μέσα τους. Δυο σκαλάκια, το κατώφλι των συναντήσεών τους.
Σκηνοθετικό σημείωμα
Η παράστασή μας χτίζεται πάνω στο τώρα.
Ένα τώρα που αντικρύζουμε κάθε πρωί ξυπνώντας.
Ένα τώρα που μπαίνει μέσα στην παράσταση σαν αναπόσπαστο κομμάτι της τόσο από το ίδιο το κείμενο όσο κι από τις προσωπικές ιστορίες των ηθοποιών που ακούγονται.
Ένα τώρα που φέρει τις μνήμες του χτες αλλά και τις προσδοκίες του αύριο. Ένα αύριο που έρχεται και επανέρχεται σαν φωτεινός φάρος όπου οι ήρωες εναποθέτουν την ελπίδα τους.
Ένα τώρα που περιέχει μια σκαλωσιά.
Η σκαλωσιά, στη συνήθη χρήση της, είναι μια προσωρινή κατασκευή που στήνεται για να διευκολυνθούν οι επισκευές ενός κτιρίου. Στο έργο, η σκαλωσιά γίνεται το εμπόδιο που ορθώνεται μπροστά στους ήρωες. Για εμάς, η σκαλωσιά είναι η βοήθεια που προσφέρει ο ένας στον άλλο βαστάζοντάς τον, όπως ακριβώς είναι και με ό,τι κουβαλάει.
Σκαλώνω: εγκλωβίζομαι σε στενό χώρο, έτσι ώστε να περιορίζεται η ελευθερία των κινήσεών μου.
Συναντώ: αντιμετωπίζω, βρίσκω, διασταυρώνομαι, σμίγω, βλέπω
Από το σκαλώνω ως το συναντώ κι από το συναντώ ως το σκαλώνω, δημιουργήθηκε για εμάς, ένα δυναμικό πεδίο εξερεύνησης.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Συντελεστές παράστασης
Συγγραφέας: Μαριάννα Λιανού
Σκηνοθεσία: Μαριάννα Λιανού, Άννα Χανιώτη
Σκηνογραφία: Τίνα Τζόκα
Σχεδιασμός ήχου: FasmaTwist
Μουσική σύνθεση: Δεσποινίς Τρίχρωμη
Φωτισμοί: Εβίνα Βασιλακοπούλου
Φωτογραφίες: Αναστασία Γιαννάκη
Παίζουν: Χαρά Τζόκα, Σταύρος Τσιτσόπουλος
Διάρκεια: 60’