Η εικαστικός Σμαρώ Τζενανίδου – Κεσσοπούλου προσκαλεί το φιλότεχνο κοινό της Θεσσαλονίκης την Τετάρτη …
9 Μαρτίου 2011 στην ατομική παρουσίαση της τελευταίας δουλειάς της, με τίτλο «Innocence» στην Αίθουσα Τέχνης vlassis art gallery (Βεροίας 6, Άνω Λαδάδικα τα Εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στις 20.00). Μια εικαστική αναζήτηση που έχει ως αφετηρία βιώματα και συναισθήματα και με βασικά εργαλεία το χρώμα και το έντονο φως επιχειρεί να ξεπεράσει την απλή απεικόνιση.
«Η συγκεκριμένη ζωγραφική δουλειά μου, απόλυτη συνέχεια της μέχρι τώρα εικαστικής μου εργασίας, είναι μια εικαστική ματιά σε μια σειρά προβληματισμών για την Αθωότητα ως στάση ζωής, σ’ ένα περιβάλλον που μας επιβάλλει το αντίθετο. Χαρακτηριστικό της παιδικής ηλικίας η Αθωότητα, νωρίς νωρίς κάνει χώρο στη σκέψη και αργότερα στη μνήμη.
Παρά ταύτα, ίχνη της υπάρχουν πάντα μέσα μας, μας ακολουθούν και σε σημαντικό βαθμό καθορίζουν τις συμπεριφορές μας, ενίοτε συγκροτώντας στάση ζωής απέναντι στα ζητήματα της καθημερινότητας του καθενός μας. Αθωότητα, παιδικότητα, χρώμα, φως: αισθητικά συνώνυμα. Και η συγκεκριμένη δουλειά, μια εστία ομορφιάς και ελπίδας σ’ έναν κόσμο εξαιρετικά σκληρό, υποταγμένο σε κάθε λογής σκοπιμότητα» σημειώνει η ζωγράφος.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η Σμαρώ Τζενανίδου – Κεσσοπούλου αποφοίτησε το 1997, από την Κρατική Σχολή Καλών Τεχνών Saint Etienne και το 1999, από τη Σχολή Καλών Τεχνών Perpignan στη Γαλλία. Από το 2000 ως σήμερα παραδίδει μαθήματα ζωγραφικής σε παιδιά και ενήλικους.
Το 1997 εργάστηκε ως επιμελήτρια εικαστικών εκθέσεων στην Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης «Θεσσαλονίκη ‘97». Έχει πραγματοποιήσει πέντε ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε αρκετές ομαδικές. Είναι μέλος του Σ.Κ.Ε.Τ.Β.Ε.
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΟΛΗ, ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΤΕΧΝΗΣ (ΚΡΑΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ)
«Η ενότητα ζωγραφικών έργων που παρουσιάζει η Σμαρώ Τζενανίδου έχει τίτλο Αθωότητα. Ένα κόσμος γαλήνιος και ήρεμος, νοσταλγικός και αρμονικός αναδύεται στη δημιουργία της. Μια δημιουργία τρυφερή, ευαίσθητη και οικεία. Και ταυτόχρονα βαθιά ανθρωποκεντρική. Στο μεταίχμιο ονείρου και πραγματικότητας, τα τοπία με τις παιδικές μορφές και τα παιχνίδια επανέρχονται σε παραλλαγές, αποκαλύπτοντας την ανάγκη της να αποδώσει τα συγκεκριμένα θέματα κάθε φορά με μια διαφορετική αντίληψη, διερευνώντας και διευρύνοντας τις εκφραστικές τους δυνατότητες. Οι μορφές και τα αντικείμενα πλησιάζουν τον θεατή, αλλά ταυτόχρονα μοιάζουν να αποστασιοποιούνται, να απομακρύνονται και να απομονώνονται, να έχουν τη δική τους αυτόνομη και ξεχωριστή ζωή. Η κάθε σύνθεση λειτουργεί σαν μια οθόνη, ένα ανοιχτό παράθυρο σ’ ένα φασματικό σύμπαν όπου παίζεται ένα «παιχνίδι» ανάμεσα στην παρουσία και την απουσία, το πραγματικό και το φανταστικό, το ορατό και το αόρατο, τα είδωλα και την αντανάκλασή τους.
Το ρομαντικό-λυρικό στοιχείο είναι το στοιχείο εκείνο που διέπει την ατμόσφαιρα των έργων της, η υποβολή των οποίων εντείνεται από τις καθαρά εικαστικές αξίες. Η ζωγράφος δουλεύει κατευθείαν με το χρώμα, ελεύθερα και δυναμικά, εξπρεσιονιστικά και αφαιρετικά. Η ενεργητική γραφή και η χειρονομία αναδεικνύουν και ισχυροποιούν την αισθητική διάσταση και τον συναισθηματικό χαρακτήρα της δουλειάς της. Τα θέματά της αναπνέουν με άνεση, μεταδίδουν έναν παλλόμενο ρυθμό, επιβάλλονται με την απλότητα και την ισορροπία της οργάνωσής τους, την πλούσια, σε ποιότητες και εντάσεις, χρωματική κλίμακα, το φως, την πυκνότητα, την πλαστικότητα και την υφή του υλικού, την εναλλαγή, τη λάμψη και τη διαύγεια των θερμών και των ψυχρών τόνων, ενώ οι έννοιες της μητρότητας και της παιδικής ηλικίας, του παιχνιδιού και της αθωότητας βρίσκονται στο υπόβαθρό τους, συνιστούν το νοηματικό πλαίσιο για την προσέγγιση και την αξιολόγησή τους.
Η Σμαρώ Τζενανίδου καταθέτει μια εικαστική πρόταση, αφηγείται και εξομολογείται τις μικρές, προσωπικές της ιστορίες, επικαλείται μια ουσιαστική επικοινωνία, επιθυμεί να αποτυπώσει τη ζωτική σχέση και τις συναντήσεις της με τον κόσμο και τη φύση, να μεταγράψει σε εικόνες τα βιώματα και τις εμπειρίες της, τα αισθήματα και τις σκέψεις της, τις ευαισθησίες και τις αγωνίες της, μ’ έναν πρωτότυπο και ιδιαίτερα λιτό τρόπο, με θέρμη και αγάπη, συγκίνηση, ποιητική διάθεση και καθαρή ματιά».
Επιμέλεια έκθεσης: Γιάννης Μπόλης, Ιστορικός Τέχνης (ΚΜΣΤ)