So sorry…: Διαλέξεις με την Κατερίνα Ζαχαροπούλου με αφορμή την έκθεση Ai Weiwei at Cycladic

Με αφορμή την έκθεση του Κινέζου καλλιτέχνη Ai Weiwei στο Μoυσείο Κυκλαδικής Τέχνης, η Κατερίνα Ζαχαροπούλου ξεκινά ένα  νέο κύκλο 4 διαλέξεων, βασισμένο στις αρχές του έργου του Ai Weiwei που πρόσφατα απασχόλησε τη χώρα μας  λόγω του προσφυγικού και της διαμονής του στη Λέσβο.

Η γνωριμία με το έργο του και τις συνθήκες μέσα στις οποίες διαμορφώθηκε, θα δώσουν μια πληρέστερη εικόνα του διασημότερου Κινέζου καλλιτέχνη καθώς θα φωτίσει όλες τις πλευρές που συγκλίνουν για τη δημιουργία τεραστίων εγκαταστάσεων σε ανοιχτούς η εσωτερικούς χώρους, χρησιμοποιώντας ως εργαλεία τα ίδια τα θραύσματα του  πολιτισμού, της ιστορίας, των μαζικών καταστροφών και των σύγχρονων δραμάτων της ανθρωπότητας. Η Κινεζική κουλτούρα, η πολιτική, η σχέση Ανατολής και Δύσης, τα αντικείμενα που παράγουν οι λαοί και η ιστορικότητά τους έως τα ευτελή χρηστικά και καθημερινά τεκμήρια της ανθρώπινης επιβίωσης γίνονται ο κεντρικός άξονας της μεγάλης αφήγησης του Ai Weiwei.

Σε αυτόν τον  κύκλο διαλέξεων θα παρουσιαστούν ακόμη,  μέσα από τους άξονες και τις αρχές του έργου του Ai Weiwei, σύγχρονοί  καλλιτέχνες που ασχολήθηκαν με τον ανθρωπολογικό ακτιβισμό, την Τέχνη που χρησιμοποιεί ως υλικό την ίδια την καταστροφή παράγοντας από τα συντρίμμια ομορφιά και μνήμη, την σχέση του Νόμου με την Τέχνη, την μαζική αναπαραγωγή ιδεών και την ατομική συνείδηση. Σε κάθε μία από τις 4 συναντήσεις  θα παρουσιαστούν, βάσει των θεματικών και των έργων  του Ai Weiwei:

1. Ο ακτιβισμός και ο Νόμος μέσα από  Τέχνη
2. Η Ιστορία και τα Αντικείμενά της μέσα από την Τέχνη
3. Μνημεία που έφτιαξαν οι καταστροφές
4. Ο  Καλλιτέχνης ως Φορέας και Παραγωγός κοινωνικής συνείδησης

Η Κατερίνα Ζαχαροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα (1958) όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε ζωγραφική στην Αθήνα (1982-1987) και παρακολούθησε σεμινάρια Σύγχρονης Τέχνης και εκπαίδευσης στο Centre Georges Pompidou στο Παρίσι (1990-1994) Το 1998 έμεινε και εργάστηκε στο Σικάγο, Η.Π.Α, εκθέτοντας έργα της και οργανώνοντας εκπαιδευτικά προγράμματα, κατόπιν υποτροφίας. Το έργο της πραγματεύεται την υποκειμενικότητα και τη διάκριση μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής έκφρασης, καθώς και τη σημασία της μνήμης στην τέχνη -ως εκ τούτου των αρχείων- τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Έχει επιμεληθεί και παρουσιάσει τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές για τη σύγχρονη τέχνη από το 1993. Από το 2003 παρουσιάζει στην ΕΡΤ την εκπομπή Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ. Έχει οργανώσει πλήθος διαλέξεων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε μουσεία , ενώ έχει παρουσιάσει έργα της σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις.  Η στενή της σχέση με τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα  και τα μουσεία αποτελεί σταθερή πηγή έμπνευσης τροφοδοτώντας την καλλιτεχνική της αίσθηση γύρω από μια νέα αντίληψη της εικαστικής δράσης μπροστά από την κάμερα και το μικρόφωνο. Συχνά χρησιμοποιεί στη δουλειά της μέσα όπως στούντιο, κάμερες, ήχους , φωτογραφία,  μουσειακά αρχεία και εκθέματα, γραφή, αφήγηση.

Οι διαλέξεις της γύρω από την σύγχρονη τέχνη είναι περισσότερο ζωντανές αφηγήσεις για την σχέση μας με την ανθρώπινη συνθήκη μέσα στους καιρούς που ζούμε και λιγότερο θεωρητικές προσεγγίσεις της Ιστορίας της Τέχνης.

Περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση του Ai Weiwei στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης μπορείτε να δείτε εδώ.