The Sound of Color, με Κώστα Θεοδώρου και Alfredo Pechuan στο ΚΕΤ

Για δεύτερη συνεχή χρονιά, μία βραδιά κάθε μήνα, ο Γιάννης Αναστασάκης προσκαλεί στο ΚΕΤ διαφορετικούς μουσικούς και visual artists για να συμμετάσχουν αυτοσχεδιαστικά ή προμελετημένα στη δημιουργία ενός in situ, οπτικο-ακουστικoύ project.

Στο session του Μαρτίου, συμπράττει με τον Κώστα Θεοδώρου (κοντραμπάσο και υδρόφωνο) και τον Alfredo Pechuan (live visuals).

Γιάννης Αναστασάκης

Ο Γιάννης Αναστασάκης χαρακτηρίζεται για την ιδιαίτερή του προσέγγιση στην κιθάρα, ως γεννήτρια πρωτότυπων και ατμοσφαιρικών ήχων, καθώς και για την ενασχόλησή του σε βάθος με τα εφέ (είναι επίσης o σχεδιαστής και κατασκευαστής των JAM pedals). Η μουσική του είναι ένα κράμα ambient και ψυχεδέλειας που ισορροπεί μεταξύ μελωδίας και θορύβου, ξεπερνώντας πολλές φορές τα “επιτρεπτά” όρια. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς όπως οι: Arve Henriksen, Eivind Aarset, Λένα Πλάτωνος, Θοδωρής Ρέλλος, Νίκος Σιδηροκαστρίτης, Φλώρος Φλωρίδης, Γιώργος Δημητριάδης, Haig Yazdjian κ.α.. Με το project Elektronik Meditation, μαζί με την Ντενίζ Αγγελάκη, έχουν κυκλοφορήσει 3 album και έχουν κάνει εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα, Κύπρο, Νορβηγία, Ολλανδία και Τουρκία.

www.jannisanastasakis.com

Κώστας Θεοδώρου (Dine Doneff)

Εμφανίζεται σαν μουσικοσυνθέτης τη δεκαετία του ’80. Αντιμέτωπος στην εφηβεία με το δίλημμα «σχολείο ή μουσική» εγκαταλείπει τη γενέτειρα του στη Δυτική Μακεδονία, και πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη. Δεν σπούδασε σε ωδεία κλπ. Τη δεκαετία του ’90 δουλεύει σαν ενορχηστρωτής και παραγωγός σε έργα συνθετών και τραγουδοποιών ενώ παράλληλα ταξιδεύει για μεγάλα χρονικά διαστήματα σαν νομάς εκτός συνόρων ηχογραφώντας δική του μουσική. Από το 2001 είναι μέλος του μουσικού συνόλου Primavera en Salonico. Την περίοδο ‘002-‘005 διδάσκει στο ΤΕΙ Ηπείρου και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Κατόπιν, και υπό τη φαντασιακή ύπαρξη της no bizz productions, γίνεται ο άξονας και ο τελετάρχης ενενήντα εννέα (99) αυτοσχέδιων ανοικτών προβών σε μορφή παράστασης με είσοδο ελεύθερη, μετατρέποντας ένα μικρό υπόγειο θέατρο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης σε σημείο αναφοράς την περίοδο μεταξύ 2005 – 2011. Αντλώντας από ένα μεγάλο δίκτυο καλλιτεχνών (μουσικοί, χορευτές, ηθοποιοί, ποιητές, visual artists κ.α.) διαφόρων εθνικοτήτων, συμπράττει επί σκηνής με τους καλεσμένους του, αφήνοντας ένα διαρκές αποτύπωμα στη μουσική μνήμη της πόλης. Παράλληλα γράφει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο, σκηνοθετεί και παρουσιάζει τη θεατρική παράσταση Πηνελόπες των Ξανθογείων του Γιάννη Θωμά και με τις ετερωνυμίες Tome Rapovina και Pande Noushin επιμελείται την σκηνοθεσία και παραγωγή της ταινίας μικρού μήκους Requiem (2012) . Από το 2014 συνεργάζεται σαν συνθέτης και ηθοποιός με το Kammerspiele (Μόναχο) και το Thalia Theater (Αμβούργο).

Μεταξύ άλλων συνεργάστηκε με τους: Μάρκος Μέσκος, Βασίλης Παπάς, Danny Hayes, Μιχάλης Σιγανίδης, Ara Dinkjan, Arto Tunçboyaciyan, Πετρο-Λούκας Χαλκιάς, Lοuis Sclavis, Michel Godard, Sainkho Namtchylak, Theodosii Spassov, Τάκης Φαραζής, Αργύρης Μπακιρτζής, Ziad Rajab, Φλώρος Φλωρίδης, Haig Yazdjian, Christian Reiner, Anja Lechner, Natalia Mann, Luk Perceval.

http://dinedoneff.com/home.html

Αlfredo Pechuan

O Alfredo Pechuan (Βαλένθια 1989, Ισπανία) ξεκίνησε τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών Miguel Hernandez στην Αλτέα. Το 2010 συνέχισε στο Πολυτεχνείο της Βαλένθια από όπου αποφοίτησε το 2014. Σήμερα είναι τελειόφοιτος του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Ψηφιακές Μορφές Τέχνης στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας.

Το καλλιτεχνικό έργο του ειδικεύεται σε οπτικοακουστικές, φωτογραφικές και γλυπτικές τεχνικές, οι οποίες μεταφράζονται σε υβριδικές εγκαταστάσεις, δημιουργώντας τελικά ένα διεπιστημονικό προφίλ. Η δύναμη της εικόνας των αντικείμενων της καθημερινής ζωής αποτελεί τη βασική αρχή για τη νοηματοδότηση του έργου του. Η αλλαγή του αρχικού υλικού, της φόρμας ή της λειτουργίας του αντικειμένου συμβάλλουν στην προσέγγιση νέων ιδεών και εννοιών.

Σήμερα, αναζητά νέες μορφές δημιουργίας μέσα από εργαλεία λογισμικού, επικεντρωμένος πάντα στο video. Διερευνά τρόπους για live video, αναζητά τη διαδραστικότητα με το χρήστη και το συνδυασμό ψηφιακών και αναλογικών στοιχείων. Τέλος, η διαδικασία που ακολουθεί είναι να γνωρίσει αντικείμενα του περιβάλλοντος, να επεκτείνει την αντιληπτή πραγματικότητα και τη διαχείρισή της, με σκοπό να προσφέρει ουσιαστικά μηνύματα στην κοινωνία.

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ