Η Λύντια ήταν η αθώα κοπέλα που ο Άρβιντ είχε φιλήσει και ποθήσει ένα καλοκαίρι. Τώρα είναι και οι δυο τους εγκλωβισμένοι σε γάμους χωρίς αγάπη και, έτσι, όταν η τύχη τούς ξαναφέρνει κοντά δέκα χρόνια αργότερα, τα παλιά φλογερά συναισθήματα αναζωπυρώνονται επικίνδυνα… Όμως, η κάποτε αθώα Λύντια έχει μεταμορφωθεί σε μια ώριμη, ανεξάρτητη γυναίκα που ζητάει να τη λατρέψουν. Είναι έτοιμη να καεί στη φλόγα του πάθους, αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες του «σοβαρού παιχνιδιού» του έρωτα, συνέπειες τις οποίες ο Άρβιντ μετά βίας θα μπορούσε να μαντέψει…
Αν και πρωτοκυκλοφόρησε το 1912, το αγαπημένο κλασικό ερωτικό μυθιστόρημα της σουηδικής λογοτεχνίας δεν έχει χάσει τίποτα από το πάθος και την αλήθεια του. Η παλίρροια του έρωτα, η πλημμυρίδα των μπερδεμένων συναισθημάτων και η αναπόφευκτη άμπωτη της συντριβής των ψευδαισθήσεων περιγράφονται με ξεχωριστή οξυδέρκεια στο Σοβαρό παιχνίδι, με μια ματιά πέρα για πέρα σύγχρονή μας – όσο κι αν, μέσα από το βλέμμα του δημοσιογράφου Άρβιντ –alter ego του συγγραφέα Γιάλμαρ Σέντερμπεργκ–, παρακολουθούμε επίσης (ως φόντο στην κυρίως ερωτική ιστορία) μια σειρά από παγκόσμια ιστορικοπολιτικά γεγονότα και τον απόηχό τους που φτάνει στην ειδυλλιακή, αστική Στοκχόλμη των αρχών του 20ού αιώνα.
Με το Σοβαρό παιχνίδι ο Σέντερμπεργκ προσφέρει ουσιαστικά ένα κείμενο που ακροβατεί μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας, καθώς ο συγγραφέας έχει με μαεστρία ενσωματώσει σε αυτό ουκ ολίγα αυτοβιογραφικά στοιχεία – η ανάλυση των οποίων, στο εκτενές επίμετρο της μεταφράστριας, ζωντανεύει ένα καταραμένο ερωτικό τρίγωνο και μια σκανδαλώδη υπόθεση διαζυγίου στην παλαιά Στοκχόλμη.
Έγραψαν:
… μια ιστορία αγάπης που ο χρόνος δεν έχει διόλου αγγίξει· παραμένει πάντα το ίδιο συγκινητική και ζωντανή… – Henning Mankell
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Σέντερμπεργκ αποδεικνύεται εξαιρετικός καλλιτέχνης στη σκηνογραφία: ο έρωτας του Άρβιντ και της Λύντια εκτυλίσσεται με φόντο τα γαλήνια τοπία της Στοκχόλμης, τα ασφυκτικά γεμάτα από εργασιομανείς δημοσιογράφους γραφεία των εφημερίδων και τις κρεβατοκάμαρες που φιλοξενούν τους δυο εραστές· σε όλα αυτά τα μέρη, οι υπέροχες αφηγηματικές λεπτομέρειες δημιουργούν έναν κόσμο αισθησιακό […] Ο Σέντερμπεργκ δημιουργεί ψυχολογικό σασπένς αντάξιο του Ντοστογιέφσκι, καθώς οι ηθικές εσωτερικές συγκρούσεις του Άρβιντ εφάπτονται με την οδύνη του σωματικού πόνου… – Κριτική στο περιοδικό Publishers weekly (2002)
Μετάφραση – Επίμετρο: Αγγελική Νάτση
