Το έργο αντλεί την έμπνευσή του από τη ζωή του μεγάλου Γερμανού συνθέτη, ισορροπώντας ανάμεσα σε δύο χώρους και δύο εποχές: την Ευρώπη του 19ου αιώνα και την Αθήνα του 21ου. Με πολύ ιδιαίτερη γλώσσα, που συχνά αναπτύσσεται με ομοιοκατάληκτους στίχους, η συγγραφέας συνδυάζει τις δύο φαινομενικά ασύμβατες ιστορικές αλλά και κοινωνικές συνθήκες, για να τις συνδέσει με μια λύση-έκπληξη.
Ο ρομαντικός ήρωας δεν είναι ήρωας. Πότε δειλός, πότε ανυπεράσπιστος. Πότε κωμικός, πότε τραγικός. Πότε τρελός, πότε μεγαλοφυής. Πάντα ερωτευμένος. Πάντα ποιητής. Πάντα επικίνδυνος. Οι ήρωες ακροβατούν πάνω σε γλωσσικές μουσικές κλίμακες. Ερωτεύονται σε στίχο, χωρίζουν σε στίχο, πεθαίνουν σε στίχο. Τρελαίνονται από τον ήχο του λα, της νότας που είναι κουρδισμένα όλα τα λάθη του κόσμου.
«Όπως τα λάθη αγαπούν το ξανά και ξανά» έτσι και οι ήρωες του Σούμαν επιμένουν να ζήσουν, να πετύχουν, να αγαπηθούν. Θα τα καταφέρουν; Στον ρομαντισμό…ο επιμένων ηττάται.
Η συγγραφέας του έργου Σοφία Καψούρου σημειώνει: Εννέα ήρωες. Κάποιοι νικητές, κάποιοι νικημένοι. Όλοι ρομαντικοί. Ο ρομαντικός ήρωας δεν έχει ούτε όνομα ούτε εποχή. Ορίζει την εποχή του. Και ως αντάλλαγμα η εποχή του τον εξορίζει. Ο ρομαντικός ήρωας δεν έχει πατρίδα. Ο ρομαντικός ήρωας δεν είναι ήρωας. Πότε δειλός, πότε ανυπεράσπιστος. Πάντα ποιητής. Πότε κωμικός, πότε τραγικός. Πάντα ερωτευμένος. Πότε τρελός, πότε μεγαλοφυής. Πάντα επικίνδυνος. Η μουσική έχει μέτρο. Ο λόγος του «Σούμαν» έχει μέτρο. Ο ρομαντικός ήρωας το μέτρο το ξεπερνά.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Λευτέρης Γιοβανίδης
Σκηνικά: Ελένη Μανωλοπούλου
Κοστούμια: Λίνα Σταυροπούλου, Τζίνα Ηλιοπούλου
Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Αναστασία Τζέλλου
Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Γιάννης Ασκάρογλου, Λευτέρης Βασιλάκης, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Ελεάνα Καυκαλά, Δήμητρα Λαρετζάκη, Δήμητρα Μητροπούλου, Πέρης Μιχαηλίδης, Γιάννης Παπαδόπουλος, Τζίνη Παπαδοπούλου
Φωτογράφος παράστασης: Χριστίνα Μπράτουσκα