Το έργο
Το έργο ξεκινάει αναφέροντας παλιές δοξασίες, σύμφωνα με τις οποίες, ο κόσμος ενδεχομένως κάποια στιγμή να καταληφθεί από μια κατάρα που θα μεταμορφώσει όλους τους ανθρώπους σε πράσινα άλογα. Στο σήμερα, τέσσερις εντελώς διαφορετικοί επισκέπτες φτάνουν σε ένα σπα-ησυχαστήριο, στο οποίο πρόκειται να περάσουν πέντε ημέρες. Πρόκειται για τους Ευθύμη, Κατερίνα, Χάρη και Μελέτη. Η υπεύθυνη και ιδιοκτήτρια του σπα, Ισαβέλλα, τους ενημερώνει ότι πρέπει να αφήσουν τα προσωπικά τους αντικείμενα, τα οποία θα παραλάβουν κατά την αποχώρησή τους, καθώς και κάθε εθισμό της καθημερινότητας (λ.χ. τσιγάρα, κινητά, καφέ). Στόχος της πενταήμερης θεραπείας τους είναι η αποτοξίνωση και αναγέννηση, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Τους όρους αυτούς, άλλοι τους αποδέχονται και ανταποκρίνονται καλύτερα και άλλοι όχι και τόσο. Στο τέλος της δεύτερης ημέρας ωστόσο, όλα ανατρέπονται όταν πληροφορούνται ότι η προαιώνια κατάρα των πράσινων αλόγων έχει ενσκήψει πλέον στην ανθρωπότητα και απειλούνται και οι ίδιοι. Μαθαίνουν για αυστηρά lock down που έχουν επιβληθεί σε Ευρώπη και Αμερική, γεγονός που οδηγεί άλλους σε κρίσεις πανικού, ενώ άλλου διατηρούν απολύτως την ψυχραιμία τους. Όλοι τους όμως θα έρθουν αντιμέτωποι με τους ίδιους και τους διπλανούς τους, όταν ανακαλύψουν μια ενδιαφέρουσα και ανατρεπτική αλήθεια.
Η σκηνοθεσία
Η παράσταση σφύζει από ρυθμό και ζωή. Πέντε νέοι άνθρωποι, παρουσιάζουν μια πραγματικότητα, η οποία, μολονότι σουρεαλιστική, δεν μοιάζει καθόλου ουτοπική. Οι επάλληλοι περιορισμοί και εγκλεισμοί που βίωσε η ανθρωπότητα μετά την πανδημία του Covid-19, οδήγησε και τον συγγραφέα να αποτυπώσει τα συναισθήματα και τις εμπειρίες του, αρχικά, στο χαρτί και στη συνέχεια στην παράσταση. Με χρώματα, μουσική, ένα καλό κείμενο και εξαιρετικούς ηθοποιούς, η παράσταση κερδίζει τον θεατή της από την αρχή. Η σκηνοθεσία (Στέφανος Παπατρέχας – Λάζαρος Βαρτάνης) διατήρησε τον καλό ρυθμό της μέχρι τέλους, ισορροπώντας με επιτυχία ανάμεσα στην κωμωδία και τα πιο δραματικά στοιχεία, χωρίς ωστόσο να καταφεύγει σε συναισθηματισμούς ή σε εύκολα κωμικά τερτίπια.
Οι ηθοποιοί
Οι πέντε ηθοποιοί συνεργάστηκαν στη σκηνή αναδεικνύοντας το κείμενο και τον γρήγορο σκηνοθετικό ρυθμό, καθώς ανταποκρίθηκαν υποδειγματικά σε ένα νέο και σύγχρονο κωμικό έργο. Απολαυστική η Κωνσταντίνα Κλαψινού στο ρόλο της Κατερίνας αποδεικνύει, για άλλη μια φορά, ότι έχει γνήσια κωμική φλέβα. Εξαιρετικοί επίσης ο Κωνσταντίνος Ελματζίογλου στο ρόλο του Μελέτη, αλλά και ο Στέφανος Παπατρέχας στο ρόλο του Ευθύμη. Οι δύο ηθοποιοί υπήρξαν ανυπόκριτα κωμικοί τόσο ο καθένας ξεχωριστά, όσο και στις σκηνές όπου συνυπήρχαν ως αντιθετικό δίδυμο. Πολύ καλός επίσης ο Λάζαρος Βαρτάνης στο ρόλο του Χάρη. Τέλος, η Σύνθια Μπατσή στο ρόλο της Ισαβέλλας βρέθηκε αντιμέτωπη με πολλαπλούς ρόλους, τους οποίους υπηρέτησε όλους εξίσου καταπληκτικά.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Άλλοι Συντελεστές
Η μουσική (Σίσσυ Βλαχογιάννη), αλλά και οι φωτισμοί (Ζωή Μολυβδά Φαμέλη) είχαν βασικό ρόλο στην παράσταση, άλλοτε δημιουργώντας την κατάλληλη ατμόσφαιρα και άλλοτε υπογραμμίζοντας την επικείμενη δράση. Σημαντικό στοιχείο επίσης της παράστασης αποτέλεσε η επιμέλεια κίνησης (Εμμανουέλα Βεϊνόγλου) ενισχύοντας το κωμικό στοιχείο. Τέλος, πολύ καλά, υπογραμμίζοντας την δράση ήταν τόσο τα σκηνικά, όσο και τα κοστούμια (Έλλη Εμπεδοκλή) τα οποία φώτισαν τον χαρακτήρα των ηρώων.
Εν κατακλείδι
Πρόκειται για μια φρέσκια, νέα και νεανική -αν και όχι μόνον- παράσταση, η οποία αποτυπώνει, μέσα από το πρίσμα της κωμικής οπτικής, τις δυσκολίες, τα προβλήματα και τα αδιέξοδα με τα οποία βρέθηκαν να αναμετρώνται, ιδιαίτερα, οι νέοι άνθρωποι. Το κείμενο του Στέφανου Παπατρέχα δοκιμάστηκε στο δύσκολο είδος της κωμωδίας και τα πήγε πολύ καλά. Το κωμικό προκύπτει τόσο μέσω της κατάστασης, όσο και μέσω του κειμένου αποδεικνύοντας ότι ο συγγραφέας έχει δυνατότητες στο χώρο αυτό. Το έργο διατήρησε το ενδιαφέρον του κοινού, παρά τα κάποια δραματουργικά προβλήματα, κυρίως στην αρχή και το τέλος.
Στο τέλος, η αισιοδοξία επικρατεί και είναι αυτή που κερδίζει στο τέλος, καθώς ακόμα και στις συνθήκες απόλυτου εγκλεισμού, τις οποίες βίωσε πολύ πρόσφατα η ανθρωπότητα, ήταν δυνατόν όσοι το επιθυμούσαν, να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους, αλλά και τους άλλους, να αλλάξουν τον τρόπο σκέψης και δράσης τους και γενικά να έρθουν πιο κοντά στον ουσιαστικό λόγο ύπαρξης.
Συνολικά, πρόκειται για μια παράσταση η οποία προσφέρει αφειδώς την κωμωδία στους θεατές, την οποία φαίνεται ότι το κοινό έχει μάλλον περισσότερο ανάγκη από ποτέ και η οποία εκλείπει από το νεοελληνικό δραματολόγιο τα τελευταία χρόνια.
Photo Credit: Ανάκτηση από το προφίλ Facebook “Onorio ΑΜΚΕ”
Διαβάστε επίσης:
Spa-σε κατάρα, του Στέφανου Παπατρέχα στο Μικρό Άνεσις
Spa-σε κατάρα: Το νέο έργο του Στέφανου Παπατρέχα από τις εκδόσεις Κέδρος