Η Λίζη Καλλιγά μοιράζεται τον χρόνο της μεταξύ Αθήνας και Σπετσών. Μέσα από το παράθυρο του ατελιέ της στο νησί νιώθει πως έχει κατακτήσει μικρές ουτοπίες που έχουν γίνει πράξη. Τα τοπία, διάφορα ευρήματα, η παραλία του Άγιου Νικόλαου και ο κήπος της, αποτελούν τέσσερις θεματικές ενότητες, οι οποίες παρουσιάζονται με ποικίλα μέσα, όπως ζωγραφική, σχέδιο, χαρακτική και φωτογραφία, έργα που καλύπτουν τις δεκαετίες 1976-2016. Είναι μια ξεκάθαρη ματιά από το εργαστήριο που έχει δημιουργήσει στο σπίτι της και δείχνει την πολύ ειδική σχέση της με αυτό το νησί.
Τα πρώτα τοπία ζωγραφίστηκαν το 1976 και άλλα πολύ αργότερα. Η ωριμότητα της εικαστικού συμβαδίζει με την αλλαγή του τοπίου και μας δίνει τη δυνατότητα να παρακολουθούμε την εξέλιξη της ίδιας και του νησιού Συνάμα.
Οι βόλτες στις παραλίες και στο λιμάνι αποτελούν απόδειξη της εργατικότητας και της φαντασίας της Λίζης Καλλιγά. Διάφορα αντικείμενα, όπως κομμάτια από μωσαϊκά, πλαστικά, γυαλιά κλπ, ενώνονται για να δημιουργήσουν μικρά γλυπτά ή κατασκευές, και άλλα καταγράφονται με ακουαρέλες, σαν αρχαιολογικά ευρήματα.
Οι φωτογραφίες της από τη σειρά με τους «Κολυμβητές» στην παραλία του Αγίου Νικολάου, βραβεύτηκαν στην Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (2005) και ταξίδεψαν ως τις Βρυξέλλες, στην έκθεση του Υπουργείου Πολιτισμού «Ναυτίλος: ταξιδεύοντας στην Ελλάδα» (2014). Η θάλασσα μετατρέπεται σε ένα συμπαντικό και ατέρμονο τοπίο, ενώ η ανθρώπινη φιγούρα χάνει τη σταθερότητά της αφού εμφανίζεται στο βάθος μιας θάλασσας βυθισμένης στο σκοτάδι σαν μια άλλη νύχτα. Αντίθετα στα σχέδια των «Κολυμβητών», οι φιγούρες που μπαίνουν στη θάλασσα ή κολυμπούν, δημιουργούν ένα δικό τους σύμπαν που στροβιλίζεται.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η τελευταία ενότητα έχει σαν θέμα το δικό της κήπο στις Σπέτσες, ένα «Ημερολόγιο Κήπου» όπως το ονομάζει η ίδια, το οποίο ξεκίνησε το 2014 και συνεχίζεται μέχρι τώρα.
Η Λίζη Καλλιγά σπούδασε στην ΑΣΚΤ και στο NY Studio School. Έχει εκδώσει 10 βιβλία με τη δουλειά της και έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Έχει βραβευτεί με τον Χρυσό Φάρο στην Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (2005).