Για τα τέσσερα Σάββατα του Απριλίου (6, 13, 20 και 27) ο Σπύρος Γραμμένος επιστρέφει στον Σταυρό του Νότου Club.
***
-Σε λίγο θα βρεθείτε στη σκηνή του Σταυρού του Νότου Club. Μπορείτε να μας δώσετε μια ιδέα για το πρόγραμμα που έχετε ετοιμάσει;
Μα, άμα σας πω τι έχουμε ετοιμάσει, δεν θα έχετε λόγο να έρθετε. Θα είμαστε όλο το σχήμα μαζί, θα έχουμε φτιάξει όσα θέλουμε να σας πούμε, θα προσαρμοστουμε στον χωρο και τον χρόνο, και τα υπόλοιπα θα τα αναλάβετε εσείς.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
-Πρόσφατα κυκλοφόρησε το κομμάτι σας «Μόλις Γύρισα Aπ’ Tο Γυμναστήριο», για το οποίο θα ήθελα να μας δώσετε μια εικόνα για το πως περάσατε στα γυρίσματα και να μου σχολιάσετε την επανεμφάνιση του Μάκη Παπαδημητρίου, μετά το «Τύπος Αθλητικός».
Ο Μάκης ειναι η αδερφή ψυχή μου σε κάθε αθλητικό κομμάτι. Τα τα τρία λεπτά που βλέπετε εσείς στο βίντεο κλπ ήταν για μας έξι ώρες γέλιου, ιδρώτα και ευτράπελων που μακάρι να μπορούσαμε να σας τα μεταφέρουμε.
-Τα τραγούδια σας έχουν συχνά χιούμορ. Αυτό βγαίνει αβίαστα, ή πρόκειται για μια επιδίωξη να κάνετε πιο όμορφη την καθημερινότητά σας (και τη δική μας) με λίγο γέλιο;
Το χιούμορ είναι η άμυνα σε κάθε δύσκολη ή άβολη κατάσταση. Είναι κάτι απαραίτητο στη ζωή μας και συνήθως πίσω απ’ αυτό, κρύβεται κάτι πολύ σοβαρό.
-Υπάρχει κάτι στα μάτια σας που οφείλει να μείνει εκτός χιούμορ και σάτιρας;
Στην σάτιρα δεν υπάρχουν όρια. Όρια βάζει ο κάθε αποδέκτης. Από ‘κει και πέρα, είναι δικό του θέμα και πρέπει να το διαχειριστεί ο ίδιος, απ το να προσπαθήσει να μανιπιουλάρει τον κόσμο που επηρεάζει.
-Λατρεύω το τραγούδι σας «Καμία Μόνη». Με ανατριχιάζει σε κάθε ακρόαση. Μπορείτε να μας μεταφέρετε στην πρώτη φορά που το παίξατε σε κάποιον/α; Και την πρώτη φορά που το παρουσιάσετε live σε κοινό;
Η στιγμή που το έγραψα, είναι σαν την πρώτα φορά που το έπαιξα σε κάποιον και όπως κάθε φορά που το παίζω. Δεν έχω φτάσει ακόμα και ούτε ξέρω αν θα φτάσω στο σημείο να αποστασιοποιηθω από την ερμηνεία του. Ειδικά η στιγμή που φωνάζει ο κόσμος τα δύο συνθήματα που έχω χρησιμοποιήσει, το συναίσθημα είναι ίδιο με την στιγμή που πρωτοέπαιξα το τραγούδι.
-Το να γράφετε μουσική και στίχους είναι κάτι που σας βγαίνει φυσικά; Ή κάπως χρειάζεται να αφιερώνετε σταθερά χρόνο και να το εντάσσετε σε ένα αυστηρό πρόγραμμα; Για την «Ψυχή» για παράδειγμα, είχατε αναφέρει πώς είχατε ξυπνήσει με τους στίχους στο μυαλό σας – Συμβαίνει πάντα έτσι;
Καθημερινά αφιερώνω χρόνο στην συγγραφή. Τώρα, αν θα υπάρξει εύφορη στιγμή, είναι κάτι που δεν το γνωρίζω. Η έμπνευση είναι κάτι που δεν ξέρεις πότε θα έρθει και που θα σε βρει.
-Για εσάς, μέσα από τα τραγούδια, και την τέχνη γενικότερα, διαμορφώνονται συνειδήσεις, ή μια συλλογική μνήμη;
Δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Είμαι πολύ “μικρός” ακόμη για να ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει. Ξέρω σίγουρα πως δημιουργεί στιγμές.
-Στίχος που θα ήθελα να έχει γραφτεί για εμένα είναι το «Αν ήσουν μπαρ θα ‘μουν θαμώνας σου» (από το «Ω Να Σου»). Για εσάς ποιος στίχος (όποιου δημιουργού) θα θέλατε να έχει γραφτεί για εσάς;
Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Αλλά εγώ δεν είμαι ποιητής, είμαι στιχάκι. Είμαι στιχάκι της στιγμής, πάνω σε τοίχο φυλακής και σε παγκάκι.
-Ραντεβού τα Σάββατα του Απριλίου λοιπόν στον Σταυρό του Νότου Club. Ποιό κομμάτι σας να αφιερώσουμε στους αναγνώστες και αναγνώστριες του CultureNow που ακόμα το σκέφτονται να έρθουν να σας ακούσουν;
Το “Θέλω απλά να είσαι εδώ” για ευνόητους λόγους.