Η Nadia Antonello και ο Paolo Ghezzi ξεκίνησαν την καλλιτεχνική τους πορεία στην Μπολόνια, το 2009, και έχουν παρουσιάσει τα έργα τους σε σημαντικά κέντρα της Ιταλίας και του εξωτερικού.
Μεταξύ άλλων, έχουν ήδη εκθέσει τα έργα τους στο BIEL Center της Βηρυτού, στο Usina del Arte του Μπουένος Άιρες, στην Εθνική Πινακοθήκη της Μπολόνια και στην Μπιενάλε της Μόσχας.
Οι καλλιτέχνες κατόρθωσαν να ξεχωρίσουν στο σύγχρονο καλλιτεχνικό στερέωμα με δυναμικότητα και ενάντια στις τάσεις της εποχής με ένα έργο όπου η προτεινόμενη εικόνα, πέρα από αισθητική ή εννοιολογική, κάνει κλικ, γίνεται ένας διακόπτης ικανός να αποδώσει το προφανές, αυτό δηλαδή που γίνεται αντιληπτό από τις αισθήσεις, εκείνη την εσωτερική ποίηση της ζωής, πολύ συχνά παραμελημένη από την άυλη φρενίτιδα του αιώνα μας. Οι καλλιτέχνες μας συμβουλεύουν: “Don’t forget the magic”. Η ομορφιά του απλού αντικαθίσταται από την γοητεία του περίπλοκου.
Αυτός είναι και ο τρόπος με τον οποίο οι δυο καλλιτέχνες επεμβαίνουν στους χώρους του Ιταλικού Ινστιτούτου, προτείνοντάς μας ένα ταξίδι πραγματικό και φανταστικό, πάνω και κάτω από μια μεγάλη μπλε κουβέρτα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο ουρανός και η θάλασσα ή καλύτερα ALL THE STARS, ALL THE SEAS, μας οδηγούν σε ένα ταξίδι όπου αποστάσεις και διαφορές αποκτούν νέα μορφή και σημασία.
Οι ουρανοί που παρουσιάζονται στα έργα είναι ουρανοί τοποθεσιών στις οποίες ο άνθρωπος θέλησε να κατασκευάσει τείχη, αλλά υπάρχουν και ουρανοί άλλων πόλεων, οι οποίοι δημιουργήθηκαν χάρις σε μια ευφυή συνεργασία με το INAF (Εθνικό Ινστιτούτο Αστροφυσικής της Ιταλίας).
Το φως που απελευθερώνεται από αυτά τα αντίγραφα των αστερισμών μέσα σε αυτούς τους πολυποίκιλους ουρανούς, που φωτίζουν τις νύχτες ανθρώπων διαφορετικών στον ίδιο μοναδικό κόσμο, θα φωταγωγήσει το Ιταλικό Ινστιτούτο και το κοινό του.
Για τους καλλιτέχνες βρισκόμαστε όλοι κάτω από τον ίδιο ουρανό, συνεπώς ο θεατής θα έχει τη δυνατότητα στο έργο Shooting Stars, χάρις σε ένα ειδικό μηχανισμό, να κάνει μια ευχή ακούγοντας ζωντανά τον ήχο ενός διάττοντος αστέρος. Ή θα μπορεί να δει την εικόνα του να αναπαράγεται σε ένα από τα Stars Maps. Επίσης το κοινό θα μπορεί να ταυτιστεί ή να αναρωτηθεί μπροστά σε φράσεις που έχουν χαραχθεί σε ορισμένα έργα: Όνειρο, Μπορούμε να επιβιώσουμε με αυτό το λιγοστό φως ελπίδας, Γνωρίζεις τον εαυτό σου… πώς θα ακουστούν στην σκέψη του θεατή, σαν επιβεβαίωση ή σαν ερώτημα;
Αφήνοντας τους ουρανούς, κατεβαίνουμε προς τις θάλασσες. Πόσο έχει αλλάξει η ευαισθησία προς τη θάλασσα; Χώρος εξάπλωσης για τον άνθρωπο, σύμβολο περιέργειας και ανακάλυψης, η θάλασσα σήμερα μετατρέπεται σε φράχτη που μας προστατεύει, ένα ασφαλές σύνορο όπου πίσω του μπορούμε να βρούμε καταφύγιο.
Οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν τις θάλασσες σαν οδό οπτικής επικοινωνίας, για τη μεταφορά νέων οραμάτων. Στο έργο All at sea, κομμάτια από ξύλο που ξέβρασε η θάλασσα συγκεντρώθηκαν από τις παραλίες και συνδυάστηκαν από τους καλλιτέχνες σε ένα μοναδικό κάδρο. Αυτή η άφιξη μιλάει για αναχωρήσεις όπως η ένωση μιλάει για χωρισμούς.
Το καλλιτεχνικό ντουέτο κατορθώνει να διεισδύσει με ευαισθησία σε δυνατά θέματα του παρόντος και του παρελθόντος: ένα πραγματικό ταξίδι με ξεναγό τις αισθήσεις.
Επιμέλεια έκθεσης: Giusy Ragosa