Η «fizz gallery» εγκαινιάζει την ατομική έκθεση γλυπτικής του Σταύρου Διακουμή την Τρίτη …
22 Μαρτίου 2011.
Τρομακτικά στην όψη, τα γλυπτά του Σταύρου Διακουμή, στέκουν ως μάρτυρες μίας αποτρόπαιης πραγματικότητας: του σημερινού, κατακρεουργημένου υποκειμένου που ισορροπεί, έχοντας εκ νέου συναρμολογήσει όπως-όπως, όποια κομμάτια κατόρθωσε να περιμαζέψει.
Εμείς οι ίδιοι, μικροί ήρωες της καθημερινότητας, όπως κάθε ένα από τα γλυπτά του Σταύρου Διακουμή που λέει τη δική του ιστορία• πεισματικά, παρά το σώμα που τα δεσμεύει, επιμένουν να υφίστανται. Δίχως μιλιά, αφήνουν τα λόγια σε όσους με τα γράμματα ασχολήθηκαν, γνέφοντας καταφατικά σε ποιητές και συγγραφείς. «Από την κόλαση μου σου φωνάζω, εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω.»
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Μάνος Στεφανίδης αναφέρει μεταξύ άλλων σχολιάζοντας το έργο του Διακουμή:… αν ο γλύπτης της παράδοσης, ακολουθώντας το παράδειγμα του τραγικού ποιητή, λαξεύει σε αθάνατα υλικά με συμβολικές διαδικασίες τον άνθρωπο που επιβάλλεται στη μοίρα του, ο Διακουμής φτιάχνει απλώς το πρόσωπό του, ψάχνοντας κομμάτια του εαυτού του σε εφήμερα υλικά ή ready made λύσεις.
Τα γλυπτά του, ελαφρά και αντιρητορικά, φοράνε τα ρούχα του κατασκευαστή τους, έχουν τα χέρια και το σπασμένο του δάχτυλο και επιμένουν να κρατούν τα μάτια κλειστά οδηγώντας ένδον το βλέμμα τους. Πλήρης ταύτιση δημιουργού και δημιουργήματος! Τα έργα του Διακουμή, σπαραχτικά και σύγχρονα, επιμένουν παρά ταύτα να διαλέγονται με τις φιγούρες της εγχώριας ή της διεθνούς avant-garde, όπως λόγου χάρη τον Georges Segal ή τον Βλάση Κανιάρη. Κυρίως όμως συνομιλούν με γλύπτες της γενιάς του σ’ όλο τον κόσμο που επιμένουν στην ανθρώπινη φιγούρα όπως λ.χ ο Maurizio Catalan, χωρίς κομπασμούς και ηρωικές πόζες.
Στη δική του πάντως περίπτωση γίνεται ένα ακόμη βήμα.. Στις συνθέσεις του οι φιγούρες τεμαχίζονται, επανασυντίθενται αλλιώς, γίνονται ωραία «τέρατα», έχουν τρία πόδια ή τα κεφάλια στηρίζονται στους μηρούς και τα χέρια. Τέτοιες λύσεις φορτίζουν τα ανθρωπόμορφα αυτά έργα με ιδιάζουσα δραματική αύρα, τα καθιστούν ευάλωτα θραύσματα, όπως και κάθε ανθρώπινο σώμα ανεξαιρέτως.
Ο Σταύρος Διακουμής γεννήθηκε στη Λάρισα το 1969. Σπούδασε ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ με καθηγητές τους Νίκο Κεσσανλή, Γιώργο Χαρβαλιά, Πάνο Χαραλάμπους και ολοκλήρωσε το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «Ψηφιακές Μορφές Τέχνης» της Α.Σ.Κ.Τ. Tο 1999 διακρίθηκε στον διαγωνισμό του Ιδρύματος Σπυρόπουλου και το 2001 έλαβε «τιμητική μνεία»
για το εικαστικό του έργο από το Σύλλογο Ελλήνων Λογοτεχνών. Έχει παρουσιάσει 3 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές .