Ο Σταύρος Λάντσιας μιλάει στο Culturenow για το στάδια της καλλιτεχνικής του πορείας, από την solo εποχή που άφησε το καλλιτεχνικό του στίγμα μέσα από τις συνθέσεις του, μέχρι και την εποχή της μουσικής του συνεύρεσης με τον David Lynch και τον Γιώτη Κιουρτσόγλου.

Συνέντευξη στη Μαρία Κωφίδου

CultureNow: Μυηθήκατε στον κόσμο της μουσικής απο την παιδική ηλικία. Τι ήταν αυτό που σας έκανε να επιλέξετε να ασχοληθείτε με το πιάνο και να κατευθυνθείτε μετέπειτα και στη jazz;

Σταύρος Λάντσιας: Απο μικρή ηλικία με μαγνήτιζαν τα μουσικά όργανα και χάζευα τους μουσικούς σε κάθε ευκαιρία που τους έβλεπα. O πατέρας μου ήταν λάτρης της μουσικής και είχε δίσκους της jazz. Με κάθε ευκαιρία με πήγαινε σε συναυλίες και γνωρίζαμε τους μουσικούς. Απο μικρός είχα ευκολία με τα μουσικά όργανα αλλά με το πιάνο ανέπτυξα μια ιδιαίτερη σχέση όπου μπορούσα να εκφράσω τα συναισθήματα μου. Η jazz με κέρδισε διότι εκεί αναγνώρισα τους αγαπημένους μου μουσικούς.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

C. N.: Κύπρος, Αμερική, Ελλάδα. Αν σας ζητούσα να αντιστοιχήσετε τα στάδια της μουσικής σας πορείας με τους αυτούς τους “σταθμούς ζωής” τι θα λέγατε;

Σ. Λ.: Στην Κύπρο, ήμουν τυχερός διότι είχα την υποστήριξη της οικογένειας μου και πολύ καλούς δασκάλους-μέντορες που με βοηθήσαν με το παράδειγμα τους να αφοσιωθώ σοβαρά στην μουσική. Στην Αμερική, βρέθηκα σε ένα χώρο γεμάτο ερεθίσματα με νεούς απο όλο τον κόσμο με παρόμοιες ανησυχίες με μένα. Μια μοναδική εμπειρία που πιστεύω μου έδωσε τα εφόδια για τη συνέχεια. Στην Ελλάδα, ήρθα με μεγάλη όρεξη για δουλεια. Με τον καιρο άρχισα να αντιλαμβάνομαι τι είναι σημαντικό για μένα και προσπάθησα να επιλέγω τις μουσικές μου δραστηριότητες ανάλογα.

C. N.: Υπήρξε ποτέ η στιγμή που σκεφτήκατε ότι ίσως έχετε κάνει λάθος επιλογή; Ότι θα έπρεπε να επιλέξετε να ασχοληθείτε με κάποιο άλλο αντικείμενο πέραν της μουσικής;

Σ. Λ.: Από τη στιγμή που συνειδητοποίησα οτι θέλω να ζήσω ως μουσικός (ήμουν 16 χρονών) δεν το ξανασκέφτηκα. Παρά τις όποιες δυσκολίες, αισθάνομαι πολύ τυχερός που μου δόθηκε το ταλέντο της μουσικής, σαν ένα ανεκτίμητο δώρο, ώστε να έχω την ευκαιρία να αγαπάω την εργασία που κάνω.

C. N.: Μέσα απο την εμπειρία σας και την μέχρι στιγμής πορεία σας, η Ελλάδα είναι μια χώρα εξοικειωμένη τόσο με την ορχηστρική μουσική όσο και με την jazz;

Σ. Λ.: Η πρώτη μου εντύπωση απο το κοινό της Ελλάδας ήταν πως δεν είναι ικανό να υποστηρίξει δυναμικά άλλα είδη μουσικής εκτός απο το τραγούδι. Η εμπειρία μου όμως απο συναυλίες είναι ότι το κοινό μας μπορεί να “ζήσει” μια συναυλία ορχηστρικής μουσικής, να ταξιδέψει και να ονειρευτεί με τις εικόνες που μπορεί να δημιουργήσει μια μουσική χωρίς λόγια.

C. N.: Έχετε αφήσει το μουσικό σας αποτύπωμα στο θέατρο, την τηλεόραση, στην ελληνική δισκογραφία και σε σημαντικές συνεργασίες με σπουδαίους καλλιτέχνες, που μου δίνετε η αίσθηση ότι είστε σε μια διαρκής κίνηση και αναζήτηση. 

Σ. Λ.: Στο θέατρο και τον κινηματογράφο δεν έχω δουλέψει ως συνθέτης, αν και θα ήθελα πολύ να εμπνευστώ να γράψω μουσική σε συνεργασία με ένα σκηνοθέτη. Στην τηλεόραση απλώς χρησιμοποιούν αποσπάσματα της μουσικής μου, χωρίς να ζητήσουν την άδεια μου!

Οσον αφορά τις συνεργασίες μου με σημαντικούς καλιτέχνες του τραγουδιού, νιώθω ωραία που είχα την ευκαιρία να εκφρασθώ μέσα απο τις συνθέσεις άλλων δημιουργών. Επίσης μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω την Ελληνική μουσική και να εμπλουτίσω τα μουσικά μου ακούσματα.

C. N.: Λένε πως οι καλλιτέχνες και δε οι μουσικοί είναι εμμονικοί. Συμφωνείτε;

Σ. Λ.: Ίσως. Συγκεκριμένα εγώ περνάω διάφορες φάσεις. Μερικές φορές, προσπαθώντας να εξερευνήσω μια μουσική ιδέα σε βάθος, νιώθω “παγιδευμένος” μην μπορώντας να σκεφτώ τίποτα άλλο.

C.N.: Πριν απο 12 χρόνια δημιουργήσατε το jazz μουσικό σχήμα Human Touch. Τι σας οδήγησε σε αυτή την απόφαση, έχοντας ήδη μια επιτυχημένη προσωπική πορεία;  

Σ. Λ.: Με τον Γιώτη Κιουρτσόγλου και τον David Lynch ήταν από την πρώτη μας συνεύρεση εύκολο να “φτιάξουμε” μουσική μαζί. Η δημιουργία των Human Touch και η κυκλοφορία του πρώτου μας cd το 1998 έδωσε και σε μένα την ώθηση να κυκλοφορήσω την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά “Επιστροφή” το 1999.

C. N.: Τι είναι αυτό που χρίζει έναν μουσικό “καταξιωμένο”; Η δισκογραφία, ο κόσμος στα live κτλ.;

Σ. Λ.: Τη λέξη “καταξιωμένος” δεν την ήξερα πριν έρθω στην Ελλάδα. Θα προτιμούσα να την χρησιμοποιήσει κάποιος άλλος για μένα αν το νομίζει. Προσωπικά, το ταξίδι δεν τελειώνει. Όπως οι αγαπημένοι μου μουσικοί, έτσι και εγώ θα ήθελα να αφήσω κάποια μουσικά “ίχνη” που να εμπνέουν καινούργιους ανθρώπους να αγαπήσουν την μουσική και να ακολουθήσουν την καρδιά και το ένστικτο τους.

C. N.: Ποια είναι τα επόμενα σας σχέδια; 

Σ. Λ.: Μέχρι το τέλος του χρόνου, θα κυκλοφορήσει το “Ημερολόγιο Ονείρων”. Πρόκειται για την τελευταία μου δισκογραφική δουλειά με την συμμετοχή των Peter Erskine, Lars Danielsson, Καμεράτα-ορχήστα φίλων μουσικής κ.α.

Με τους Human Touch μαζεύουμε υλικό και ελπίζουμε σύντομα να το ηχογραφήσουμε. Προς το παρόν, ελπίζουμε να σας δούμε στις συναυλίες  μας του καλοκαιριού…

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ενημερώνεστε απο τα site μας:
http://www.stavroslantsias.gr/
http://www.davidlynchmusic.net/
http://www.yiotiskiourtsoglou.gr/

Ο Σταύρος Λάντσιας θα εμφανιστεί με τους Human Touch το Σάββατο 20 Αυγούστου στο Φεστιβάλ Μεγάρου Γκύζη στη Σαντορίνη.