Ο γνωστός πιανίστας και συνθέτης Σταύρος Λάντσιας κάνει μουσική «για τον νου και την καρδιά», όπως σημειώνει στην ιστοσελίδα του. Σπούδασε στο Berklee College of Music στη Βοστώνη και έχει συνεργαστεί με πολλούς σημαντικούς Έλληνες καλλιτέχνες όπως, Διονύσης Σαββόπουλος, Έλλη Πασπαλά, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Ορφέας Περίδης, Ελένη Καραΐνδρου, Νίκος Ξυδάκης και πολλοί άλλοι. Ο Σταύρος Λάντσιας πρόσφατα βραβεύθηκε ως «Man of The Year 2023» στη κατηγορία Δημιουργία-Πολιτισμός από την Τράπεζα Κύπρου και την εφημερίδα Καθημερινή στη Κύπρο.
Συνθέσεις του παρουσιάζει για πρώτη φορά με το συγκρότημα “Human Touch” πού έχει δημιουργήσει με τους διακεκριμένους μουσικούς Γιώτη Kιουρτσόγλου και David Lynch. Στην προσωπική του δισκογραφία περιλαμβάνονται τα άλμπουμ: «Επιστροφή», «Το Ταξίδι μιας Νότας» «Ημερολόγιο Ονείρων» και το “Stavros Lantsias Trio Live at St. Paul’s Anglican Church, Athens”. Η τελευταία δισκογραφική του δουλειά με τίτλο “My Ennio Morricone” έχει ήδη αποσπάσει θετικές κριτικές και διθυραμβικά σχόλια.
Το “My Ennio Morricone” θα παρουσιάσει για τέσσερις βραδιές, από Παρασκευή 16 έως και Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου, στο Half Note Jazz Club.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
***
-Τι είναι αυτό που ξεχωρίζετε στο έργο του Ένιο Μορικκόνε;
Η μουσική του Ένιο Μορικκόνε έχει αυτό το απροσδιόριστο «κάτι» που αγγίζει προσωπικά τις ευαίσθητες χορδές κάθε ακροατή. Μου είναι αδύνατον να ακούσω μουσική του χωρίς να συγκινηθώ!
-Την περίοδο της καραντίνας είχατε ασχοληθεί με τον Ιταλό συνθέτη και τις δημιουργίες του σε ένα podcast. Πώς συνέβαλε αυτό στη δημιουργία του άλμπουμ “My Ennio Morricone”; Υπάρχει τώρα κάπου διαθέσιμο για ακρόαση;
Δεν υπάρχει πια στο διαδίκτυο, αλλά στις συναυλίες μου διαβάζω από ένα κείμενο βασισμένο στο podcast αυτό. Η έρευνα που έκανα για τον συνθέτη κυρίως μέσα από συνεντεύξεις του με βοήθησε να καταλάβω τον ψυχισμό του και την απόλυτη αφοσίωση του στη τέχνη της μουσικής δημιουργίας.
-Πότε ήταν η πρώτη φορά που ακούσατε μουσική του Μορικκόνε;
Φαντάζομαι από μικρός άκουγα τη μουσική του στα γνωστά γουέστερν χωρίς να με απασχολεί ποιος κρυβόταν πίσω από τις χαρακτηριστικές μελωδίες (όπως «Ο καλός , ο κακός και ο άσχημος»). Πραγματικά όμως εντύπωση μου έκανε το soundtrack της ταινίας “Cinema Paradiso” το οποίο είναι και το αγαπημένο μου όλων των εποχών!
-Με ποιο σκεπτικό επιλέξατε τις συγκεκριμένες συνθέσεις για το δίσκο σας;
Κάποιες συναισθηματικά διότι τις άκουγα χρόνια τώρα και κατά κάποιο τρόπο ήταν soundtrack και της δικής μου ζωής. Άλλες τις ανακάλυψα πρόσφατα (όπως την «Συμμορία των Σικελών») και μου κάνανε εντύπωση.
-Εκτός από την επιλογή, θα θέλατε να μας πείτε πως αποφασίσατε να διαχειριστείτε τα κομμάτια; Ποια ήταν η διασκευαστική προσέγγισή σας;
Σε κάποια κομμάτια έμεινα αρκετά πιστός στη παρτιτούρα αν και η προσωπικότητα μας σαν μουσικοί πιστεύω περνάει έτσι κι ’αλλιώς. Σε άλλες συνθέσεις με το που τις άκουσα μου κάνανε ένα ενορχηστρωτικό «κλικ», δηλαδή φαντάστηκα τους μουσικούς του κουαρτέτου μου να παίζουν με τον μοναδικό προσωπικό τους ήχο. Παράδειγμα το δοξάρι με παραμόρφωση του Μιχάλη Καλκάνη στο “A man with a Harmonica” η το jazzy-reggae beat στα drums του Μιχάλη Καπηλίδη στο “Addio a Cheyenne”.
-Κατά τη γνώμη σας, πώς διαφοροποιείται η σχέση σας με ένα έργο όταν το ερμηνεύετε, από όταν μπαίνετε στη διαδικασία και να το διασκευάσετε;
Στην αρχή μαθαίνω το κομμάτι όσο πιο καλά μπορώ στην πρωτότυπη του εκδοχή χρησιμοποιώντας το αυτί μου και παρτιτούρες (αν βρίσκω). Μετά, όταν το μάθω αρκετά καλά, γίνεται κατά κάποιο τρόπο δικό μου και απελευθερώνεται η φαντασία μου όσον αφορά την διασκευή-ενορχήστρωση. Όλες οι πληροφορίες και η έμπνευση βρίσκονται στη αρχική σύνθεση, έτσι αποφεύγω να «φορέσω» απλώς δικές μου ιδέες.
-Στο Radio City συμμετείχατε σε ένα ιδιαίτερο αφιέρωμα, όπου προβλήθηκε και το ντοκιμαντέρ του Giuseppe Tornatore “Ennio: The Maestro”. Ταινία που βγήκε πριν λίγο καιρό στις κινηματογραφικές αίθουσες – θα θέλατε να μας πείτε κάτι που σας εντυπώθηκε από αυτήν;
Συστήνω σε όλους να ψάξουν και να δουν την ταινία αυτή. Ο Tornatore με κινηματογραφική μαεστρία και άψογο μοντάζ φωτίζει πτυχές της προσωπικότητας του Morricone που δεν γνωρίζουμε, ταυτόχρονα αποκαλύπτοντας και τον απίστευτο όγκο μουσικής δημιουργίας που μας έχει αφήσει. Τελειώνοντας η ταινία έφυγα με μια καινούργια ώθηση να ακολουθήσω το παράδειγμά του, κάτι που θα το νιώσει ο καθένας πιστεύω ακόμη και αν δεν είναι μουσικός. Την αξία να αφιερώνεσαι σε κάτι που σου αρέσει και να κάνεις τη δουλεία σου όσο καλύτερα μπορείς.
-Στο live σας στο Half Note θα διατίθενται προς πώληση CD & Βινύλια σας. Εκτός του “My Ennio Morricone”, θα βρίσκει κανείς και τα “Diary of Dreams” & “Live at St. Paul’s Anglican Church”. Για εσάς τι αποκομίζει κανείς αν έχει έναν δίσκο στα χέρια του;
Προσωπικά τις μουσικές που θέλω να ακούω συχνά προτιμώ να τις έχω σε cd η καλύτερα ακόμη σε βινύλιο. Η διαφορά με την ακρόαση στο spotify η youtube (που είναι μια χαρά για να αναζητείς παλιές μουσικές η να ανακαλύπτεις καινούργιες) είναι ότι μπαίνω σε listening mode. Δηλαδή βάζω τη βελόνα και ακούω πραγματικά, με βοηθά να ζω τη στιγμή χωρίς να μου αποσπά την προσοχή κάποια οθόνη computer η κινητού. “Being in the Moment” που λένε και οι Αμερικάνοι…
-Έχει τύχει μια κινηματογραφική σκηνή να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για κάποια σύνθεσή σας;
Βασικά μια ολόκληρη ταινία η «Αθάνατη Αγαπημένη» υπήρξε η έμπνευση για να γράψω ένα κομμάτι με τον ίδιο τίτλο (στο άλμπουμ μου «Το Ταξίδι μιας Νότας»). Με συνεπήρε η ερμηνεία του ηθοποιού Gary Oldman που στην ταινία υποδύεται τον Beethoven, ειδικά στις σκηνές όταν ο συνθέτης έχει αρχίσει να χάνει την ακοή του. Συγκεκριμένα σε μια σκηνή βλέπουμε τον Beethoven να διευθύνει την πασίγνωστη 9η συμφωνία (την τελευταία του) και ακούμε τη μουσική τέλεια όπως την έχει φανταστεί στο κεφάλι του. Όταν ανοίγει το πλάνο όμως κάνει fade in η ζωντανή εκτέλεση με ασυντόνιστη ορχήστρα-χορωδία και τον κόσμο να τον γιουχαΐζει!
Ακούστε το κομμάτι «Αθάνατη Αγαπημένη» εδώ.
-Από το άλμπουμ “My Ennio Morricone” θα θέλατε να αφιερώσετε ένα κομμάτι στους αναγνώστες/τριες του CultureNow;
Το «Friends» από την ταινία «Κάποτε στην Αμερική» με την ευχή να μεγαλώσουν έχοντας την ευλογία να διατηρήσουν κάποιες δυνατές φιλίες ζωής!
Photo credit κεντρικής φωτογραφίας θέματος: Μαρίζα Καψαμπέλη
Διαβάστε επίσης:
My Ennio Morricone: Ο Σταύρος Λάντσιας παρουσιάζει το δίσκο του στο Half Note Jazz Club