«Στέλιος Καζαντζίδης – Η ζωή του όλη»: Οδοιπορικό ζωής ενός μύθου

Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και η Stefi Productions παρουσιάζουν το καινούριο έργο της Μιμής Ντενίση, «Η ζωή του όλη», αφιερωμένο στον Στέλιο Καζαντζίδη. Το κείμενο υπογράφει η ίδια και η Κων/να Γιαχαλή. Αυτό το μεγαλεπήβολο εγχείρημα ανέβηκε στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».

Μία υπερπαραγωγή σε σκηνοθεσία/μουσική επιμέλεια και προβολές της Μ. Ντενίση, σκηνικά/κοστούμια του Γιώργου Πάτσα, και φωτισμούς της Μελίνας Μάσχα. Χορογραφίες και κινησιολογία της Μάρως Μαρμαρινού.

Μία δημιουργία, που αναφέρεται στο «μύθο» του μεγάλου Έλληνα ερμηνευτή Στέλιου Καζαντζίδη και στη ζωή των μουσικών της γενιάς του.

Ένας τραγουδιστής με τεράστιο καλλιτεχνικό στίγμα, που αγαπήθηκε φανατικά και στο πρόσωπό του και στις επιτυχίες του, όλοι βρίσκουν ένα κομμάτι της δικής τους ζωής.

Οι μεγάλοι συνθέτες Παπαϊωάννου, Τσιτσάνης, Χιώτης, Πάνου, Χατζηδάκις, Θεοδωράκης, τα διάσημα κέντρα, όπως η «Τριάνα» του Χειλά, αναβιώνουν μια ταραχώδη περίοδο. Οι μεγάλες δισκογραφικές επιτυχίες όλων τους, περνάνε μέσα από το έργο και φωτίζουν γνωστές πτυχές της εποχής. Μιας εμβληματικής εποχής, που προσφερόταν για σπουδαίες παραγωγές με έμπνευση.

Η Μιμή Ντενίση σκηνοθέτησε μια παράσταση δυνατή, συγκινητική, πλούσια, με μια αλήθεια που σε κάνει συμμέτοχο στην αντίσταση του καλλιτέχνη απέναντι στον κόσμο της νύχτας. Το πλάνο της αναδεικνύει την ιδεαλιστική πλευρά του Στέλιου και την μαχητικότητά του για το καθαρό και το έντιμο. Πράγματα άγνωστα στο πλατύ κοινό εστιάζουν στην προσωπικότητα αυτού του ανθρώπου, που κουβαλούσε όλη την προσφυγιά πάνω του. Πόντος και Μικρασία ένα εφιαλτικό κοκτέιλ σε εποχές δύσκολες για την Ελλάδα εθνικά και κοινωνικά.

Αυτό το στοιχείο είναι που στιγμάτισε την πορεία του, καθώς κυνηγήθηκε για τις ιδέες των συγγενών του και για οπτική «αριστερή». Ξύλο, φυλάκιση και εξορία τον συνόδευαν στην εφηβεία και τα πρώτα χρόνια της νεότητάς του.

Όλος αυτός ο πόνος, η αδικία και η εκμετάλλευση βγαίνουν στα τραγούδια του.

Η μετανάστευση, επίσης, αποτελεί τον εφαλτήρα για να καυτηριάσει το κοινωνικό περιβάλλον με πολιτικές αποχρώσεις. Η όλη αύρα και το ύφος της δουλειάς του, μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι θυμίζει έργο καταραμένων ποιητών. Πράγμα που εξηγείται λόγω της ακλόνητης πεποίθησής του να μην υποκύπτει στο εύκολο και στις απειλές των ισχυρών. Αντιστάθηκε σθεναρά στις απαιτήσεις των δισκογραφικών εταιριών και μπήκε σε ψυχοφθόρες δικαστικές περιπέτειες, με μόνο σύμμαχο το Μάνο Χατζηδάκι.

Επικεντρώνεται με ευλάβεια στον αγώνα του απλού καθημερινού ανθρώπου, που πασχίζει μέσα στο χρόνο για την επιβίωσή του. Επειδή έτσι ένιωθε και ο ίδιος, δεν πρόδωσε ούτε τις αρχές του, ούτε τα όνειρά του.

Αυτή είναι και η διαχρονικότητα του έργου του, η οποία αφορά στη μοίρα ενός πολύπαθου λαού. Για τους ανταγωνιστές του ήταν ένας «καταραμένος», που τους έκλεβε με το ταλέντο και την αλήθεια του την αγάπη του κοινού.

Επίσης ξεκαθαρίζεται και το σημείο της άποψης, πως τα τραγούδια του είναι κλαψιάρικα και μιλάνε για μιζέρια. Υπογραμμίζεται πως η θεματική του ρεπερτορίου του αφορά στα δύσκολα και σοβαρά, προβλήματα/αδιέξοδα του ανθρώπου, ανεξάρτητα από εποχή και κοινωνική τάξη. Το όποιο «έρεβος», λοιπόν, είναι δικαιολογημένο.

Όλο αυτό το σκηνικό, αποδόθηκε στην παράσταση με ειλικρίνεια και σαφήνεια, καταγράφοντας με σεβασμό την ιδιωτικότητα του προσώπου.

Μια θεατρική δουλειά πληθωρική σε συναισθήματα αγάπης, αγωνίας, απόγνωσης, ενθουσιασμού και τρυφερότητας.

Συγκρούσεις και ψυχικές εναλλαγές, σμίλεψαν έναν χαρακτήρα απόλυτο, με ένα άκαμπτο σύστημα αξιών, που το υπηρέτησε μέχρι τέλους. Πράγμα σπάνιο για το ζοφερό κόσμο της νύχτας.

Πρωταγωνιστούν: Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Μελέτης Ηλίας, Δημήτρης Σταρόβας, Νίκη Παλληκαράκη, Σταύρος Νικολαίδης, Σπύρος Μεριανός, Κώστας Βελέντζας, Αναστασία Σκοπελίτη, Μαριλένα Δήμα, Χρήστος Βελιάνο. Επίσης, η Νεφέλη Ορφανού και ο Μιχάλης Μητρούσης. Γιορδάνης ο Αντώνης Λουδάρος.

Συμμετέχουν: Ελένη Ζιάνα, Εβελίνα Κυπραίου, Δήμητρα Μιχαηλίδου, Άγγελος Μπέσσας, Ηλίας Νομικός, Νίκος Πολοζιάνης, Έφη Σταυροπούλου και Γιώργος Τάτσης.

Όλο το καστ ενωμένο, με υπέροχες σκηνικές παρουσίες, συνόδευαν τα τραγούδια του Στέλιου Καζαντζίδη, αξεπέραστες επιτυχίες, από ένα χρυσό λαρύγγι. Μια φωνή που γεννιέται κάθε χίλια χρόνια, όπως έχει πει ο Μίκης Θεοδωράκης. Ξεχωρίζουν: η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, ο Μελέτης Ηλίας, η Νεφέλη Ορφανού, η Νίκη Παλληκαράκη και ο Μιχάλης Μητρούσης.

Η Ε. Κωνσταντινίδου, ως Γεσθημανή, είναι καταπληκτική, καίρια, με στόφα μεγάλης ηθοποιού, κερδίζει το κοινό αμέσως, γιατί δεν παρεκκλίνει ούτε λεπτό από το στόχο της. Εκπέμπει εκείνο το φως που έχουν οι κλασικές ερμηνείες. Ερμηνεύει ένα δύσκολο χαρακτήρα, μία πονεμένη μάνα, παρεμβατική, με την τεράστια αδυναμία στο γιο της.

Ο Μ. Ηλίας δυνατός, αγέρωχος, αρρενωπός, παίζει με ευαισθησία και μεστότητα. Καλείται να υποδυθεί μία έντονη προσωπικότητα, ένα «μύθο», με τις ακλόνητες πεποιθήσεις. Πρέπει να σκιαγραφήσει μία ύπαρξη με εκρηκτικό ταμπεραμέντο, δικαιολογημένες ψυχικές εκρήξεις και αναπτυγμένο το αίσθημα του δικαίου. Αποδίδει με πιστότητα την αλήθεια και το φιλότιμο αυτού του ανθρώπου, που μισούσε την προσποίηση και την ιδιοτέλεια. Ο νέος, αλλά ταλαντούχος ηθοποιός κερδίζει το στοίχημα, σε έναν ιστορικό ρόλο.

Η Ν. Ορφανού υπέροχη, άμεση, γλυκειά, γενναία, συμμετέχει με τη δυναμική της παρουσία στο άρτιο αποτέλεσμα.

Η Ν. Παλληκαράκη φοβερή στο ρόλο της με μπρίο, λυρισμό και υποκριτική ισορροπία, «χορεύει» στο σανίδι. Φρέσκια, συναισθηματική και εύστοχη, με τις ανάλογες κορυφώσεις, κτίζει με μαεστρία την περσόνα που υποδύεται.

Ο Μ. Μητρούσης διακρίνεται ως συνθέτης Γ. Παπαϊωάννου, ένας χαρακτήρας απλός με γενναιοδωρία απέναντι στους νέους καλλιτέχνες. Παίζει ρεαλιστικά με υποκριτική αυτοτέλεια.

Ο Α. Λουδάρος, που είναι και ο αφηγητής, μοναδικός, γήινος, ενθουσιώδης. Με όλο του το παρουσιαστικό, κερδίζει το κοινό με τον «αέρα» της υποκριτικής του δεινότητας και τη λάμψη που εκπέμπει.

Ο Δ. Σταρόβας μέσα στο ρόλο, στιβαρός, με δωρικότητα, κλέβει τις εντυπώσεις.

Πολύ καλοί οι Σταύρος Νικολαίδης, Σπύρος Μεριανός, Αναστασία Σκοπελίτη και Μαριλένα Δήμα.

Τα σκηνικά/κοστούμια του Γ. Πάτσα, εναρμονισμένα στην εποχή, οι χορογραφίες – κινησιολογία της Μ. Μαρμαρινού εμπνευσμένες και καλαίσθητες. Οι σωστοί φωτισμοί της Μ. Μάσχα προσθέτουν στο γενικό σύνολο μια γερή νότα ονειρεμένου θεάματος.

Σκηνοθετικά, μια επαγγελματική δουλειά με αξιώσεις και ερμηνευτικά πετυχημένο καστ, μια «συμπαγής» καλλιτεχνική δημιουργία, που σέβεται τον εαυτό της.

Διαβάστε επίσης:

Στέλιος Καζαντζίδης: Η ζωή μου όλη, σε σκηνοθεσία Μιμής Ντενίση στον Ελληνικό Κόσμο