Στέλιος Κρασανάκης: Ό, τι αξίζει θα παραμείνει

Κάθε καλοκαίρι στην πανέμορφη Νάξο, σ’ έναν μοναδικά ατμοσφαιρικό χώρο, στον Πύργο Μπαζαίου, διοργανώνεται το Φεστιβάλ Νάξου που φροντίζει πάντα να φιλοξενεί ιδιαίτερες

καλλιτεχνικές εκδηλώσεις που ξεχωρίζουν από το πλήθος των συναυλιών και των παραστάσεων που παρουσιάζονται τις καλοκαιρινές περιόδους. Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ κύριος Στέλιος Κρασανάκης απαντά στις ερωτήσεις του Culturenow.gr για το Φεστιβάλ Νάξου που φέτος εισέρχεται στη δεύτερη δεκαετία παρουσίας του αλλά και για τη συμβολή της τέχνης στην αντιμετώπιση της… γενικευμένης κατάθλιψής μας.

Culturenow.gr: Το Φεστιβάλ Νάξου εισέρχεται φέτος στη δεύτερη δεκαετία παρουσίας στο πολιτιστικό τοπίο της χώρας. Τι είναι αυτό που συνέβαλε ώστε να παραμείνει και να εδραιωθεί το Φεστιβάλ Νάξου ως ένα από τα σημαντικότερα και μακροβιότερα φεστιβάλ στην Ελλάδα;

Στέλιος Κρασανάκης: Νομίζω ότι από την αρχή υπήρχε συγκεκριμένη άποψη για το τι είναι πολιτισμός, είχαμε την ικανότητα να ξεχωρίζουμε το σημαντικό έργο τέχνης από το ασήμαντο, και το ευτελές από το ουσιαστικό. Υπήρχε ένας συγκεκριμένος χώρος, ο Πύργος Μπαζαίου που δημιουργούσε ένα όριο και ένα μέτρο, ένα σημείο αναφοράς. Σιγά-σιγά δημιουργήθηκε γύρω μας μια ομάδα δημιουργών που στήριξε και έδωσε νέα ώθηση στο Φεστιβάλ.

Cul.N.: Το Φεστιβάλ Νάξου κάθε χρόνο πραγματοποιείται στον Πύργο Μπαζαίου. Πείτε μας λίγα λόγια τόσο για τον χώρο που φιλοξενείται, όσο και για τις εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα φέτος εκεί.

Σ.Κ.: Ο Πύργος Μπαζαίου είναι ένα κτίσμα του 19ου αιώνα που αναπαλαιώθηκε από τον
Μάριο Βαζαίο και από το 2000 λειτουργεί ως στέγη πολιτισμού με ευθύνη του Πολιτιστικού Οργανισμού ΑΙΩΝ που είναι και ο φορέας του Φεστιβάλ.

Εφέτος το θέμα είναι «less is more” δηλαδή επενδύουμε σε ολιγοπρόσωπες εκδηλώσεις, που όμως είναι αισθητικά και εννοιολογικά σημαντικές, όπως φαίνεται και στο πρόγραμμα που σας επισυνάπτουμε.

Cul.N.: Φέτος υιοθετείτε το Less is more όπως αναφέρετε. Τι είναι αυτό που φέτος σας κατεύθυνε να επιλέξετε “ελάχιστα μέσα” για τη διοργάνωση του φεστιβάλ; Η οικονομική κρίση ήταν ο κύριος παράγοντας ή υπήρξαν κι άλλα ζητήματα που σας έκαναν να επιλέξετε με πιο αυστηρά κριτήρια;

Σ.Κ.: Θελήσαμε να αναπλαισιώσουμε την κρίση και να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση
«τι μπορούμε να κάνουμε με λιγότερα». Ήδη η επιτυχία της έκθεσης με φωτογραφίες σε αποσύνθεση από το αρχείο του Μουσείου Μπενάκη που ξεκίνησε νομίζω ότι μας δικαιώνει.

Cul.N.: Είστε αισιόδοξος για το μέλλον των πολιτιστικών φεστιβάλ στην Ελλάδα, ιδιαίτερα σε πόλεις και νησιά, εκτός της Αθήνας; Υπάρχουν άνθρωποι και φορείς που μπορούν να αναστρέψουν το “κακό” κλίμα που επικρατεί τελευταία ειδικά σε ό,τι αφορά στον πολιτισμό, και πόσο πρόθυμοι είναι να βοηθήσουν;

Σ.Κ.: Ό,τι αξίζει θα παραμείνει, ό,τι δεν αξίζει θα εξαφανιστεί. Καιρός πια να τελειώνει η ακατάσχετη φεστιβαλίτιδα.

Cul.N.: Ως ψυχίατρος και έχοντας δουλέψει πάνω στην δραματοθεραπεία, μπορείτε να μας πείτε πόσο συμβάλλουν τα πολιτιστικά στην καλυτέρευση της “κακής ψυχολογίας” ενός ανθρώπου; Ειδικά αυτήν την περίοδο οι άνθρωποι απογοητευόμαστε όλο και πιο πολύ εξαιτίας των οικονομικών. Βλέπετε να υπάρχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το κοινό να παρακολουθήσει μια μουσική ή θεατρική παράσταση, ξεχνώντας τα προβλήματά του;

Σ.Κ.: Σίγουρα η τέχνη αποτελεί την καλύτερη θεραπεία για την γενικευμένη κατάθλιψη και μιζέρια. Η τέχνη μας βοηθά να μετακινηθούμε σε πιο εσωτερικές περιοχές και να αναζητήσουμε εκεί την ικανοποίηση και την ευχαρίστηση. Μια διαδικασία που απαιτεί ελάχιστα ή και καθόλου οικονομικά μέσα. Η κρίση πιστεύω μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα στην κατεύθυνση του ουσιαστικού, του πνευματικού και του ψυχωφέλους.

Cul.N.: Τέλος, υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στο φετινό φεστιβάλ; Τι να περιμένουμε για το κλείσιμο της φετινής διοργάνωσης; Μας κλείνετε ραντεβού και για του χρόνου;

Σ.Κ.: Εκτός από τις δυο βραδιές με μουσική τζαζ, η μια με σύμπραξη του πολύ γνωστού Γερμανού τρομπετίστα και συνθέτη Markus Stockhausen με τους εκλεκτούς Έλληνες μουσικούς Γιώργο Καλούδη, τσέλο-Βασίλη Ρακόπουλο, κιθάρα-Τάκη Φαραζή, πιάνο και το Νορβηγικό Duo Jazz, έχουμε και τρεις θεατρικούς μονολόγους, ένα είδος που το θεωρώ υψηλή θεατρική τέχνη. Φυσικά κλείνουμε ραντεβού και για του χρόνου εφ’ όσον πιστεύουμε στη συνέχεια και στη διάρκεια. Το Φεστιβάλ δεν έχει σημαία ευκαιρίας και γι’ αυτό έχει προοπτική, παρελθόν παρόν και μέλλον.

Το Φεστιβάλ Νάξου θα διαρκέσει μέχρι τις 2 Σεπτεμβρίου 2011.