Ο έρωτας είναι μια αδυσώπητη μάχη. Ποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί το αντίθετο; Στο μυθιστόρημα του Ίαν Μακ Γιούαν που παλιώνει όπως το καλό κρασί, ένα ατυχές ερωτικό επεισόδιο την πρώτη νύχτα του γάμου θα σημαδέψει τον μικρόκοσμο που επινοεί ο Βρετανός συγγραφέας. Νηφάλια γλώσσα, μικροί δρασκελισμοί, χαμηλές νότες, ιδού η συνταγή με την οποία γράφονται οι πραγματικές ιστορίες αγάπης.
Οι μοιραίοι πρωταγωνιστές παίρνουν θέση στην αρένα της αφήγησης με μόνο όπλο τη μνήμη. Οι αναμνήσεις του ενός αντιπαρατίθενται στις αναμνήσεις του άλλου κι όταν η μάχη θα έχει δοθεί η μνήμη είναι που θα εντείνει την οδύνη της απώλειας. Ένα μυθιστόρημα που, εκτός των άλλων, ευτύχησε μεταφραστικά όσο λίγα χάρις στην Ελένη Ηλιοπούλου.
