Στη σκιά της αμφιβολίας, στους κινηματογράφους από τη New Star

Η New Star παρουσιάζει ακόμη μια μεγάλη ταινία του παρελθόντος σε επανέκδοση και πιο συγκεκριμένα το θρίλερ του Άλφρεντ Χίτσκοκ με τίτλο «Στη σκιά της αμφιβολίας»…

… που θα βρίσκεται από την Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012 στους κινηματογράφους.

«SHADOW OF A DOUBT»
Η.Π.Α., 1943  (ασπρόμαυρο)

Σκηνοθεσία:  Άλφρεντ Χίτσκοκ.
Σενάριο:  Θόρτον Ουάιλντερ.
Πρωταγωνιστούν:  Τζόζεφ Κότεν, Τερέζα Ράιτ, ΜακΝτόναλντ Κάρεϊ, Χένρι Τράβερς.

Όταν η οικογένεια Νιούτον που κατοικεί στην Σάντα Ρόζα μαθαίνει ότι ο θείος Τσάρλι (αδελφός της συζύγου) θα έρθει να μείνει για λίγο καιρό μαζί τους, επικρατεί μεγάλη χαρά, ιδιαίτερα στην ανηψιά του Τσάρλι (συνονόματοι), η οποία του έχει ιδιαίτερη αδυναμία. Πράγματι, ο θείος Τσάρλι είναι ένας γλυκός άνθρωπος με ωραία χαρακτηριστικά, που εύκολα αποσπά συμπάθειες. Όμως πίσω από την χαρούμενη  φιγούρα του κρύβεται ένας καθ’ έξιν φονιάς. Καταζητείται από την αστυνομία για κάποιους φόνους ώριμων γυναικών. Η ανηψιά του (που προσπαθεί να βρίσκεται συνεχώς μαζί του) αρχίζει να προβληματίζεται από κάποια αλλόκοτα στοιχεία της συμπεριφοράς του θείου της, ενώ αργότερα – εξ αιτίας της παρουσίας κάποιων αστυνομικών στη Σάντα Ρόζα – θα αρχίσει να έχει σοβαρές υποψίες ότι ο δολοφόνος γυναικών που διάβαζε στις εφημερίδες μπορεί να έχει σχέση με τον θείο Τσάρλι. Φυσικά ο τελευταίος δεν παραδέχεται τίποτα και αρνείται τα πάντα…

Η ταινία που ο Χίτσκοκ ανέφερε ως την αγαπημένη του. Αφηγείται την ιστορία του Τσάρλι, ενός δολοφόνου πλούσιων γυναικών, που έρχεται να μείνει στο σπίτι της αδελφή του σε μια επαρχιακή πόλη και ασκεί μια περίεργη έλξη στην ανιψιά του.
Πέρα από την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάπτυξη του οιδιπόδειου συμπλέγματος (οι σχέσεις θείου – ανιψιάς) και τις ενοχές που συνοδεύουν μια έφηβο καθώς ανακαλύπτει τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, η ταινία εντυπωσιάζει για την παραστατικότητα με την οποία καταγράφει την ατμόσφαιρα και το μικρόκοσμο μιας αμερικάνικης επαρχιακής κωμόπολης. Σε σημείο μάλιστα που έκανε πολλούς κριτικούς να μιλήσουν για το πρώτο ρεαλιστικό έργο στη φιλμογραφία του Χίτσκοκ.  Όταν ο Χίτσκοκ ερωτήθηκε για την ταινία, απάντησε ότι ήθελε να σπάσει το στερεότυπο ότι οι κακοί (φονιάδες, ληστές, κ.τ.λ.) έχουν άγρια χαρακτηριστικά. Διότι και μια συμπαθής μορφή μπορεί να κρύβει κάτι εσωτερικό, το οποίο δεν είναι καθόλου καλό. Αυτή είναι στην ουσία η χιτσκοκική έννοια του τρόμου.

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΗ ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

• Ο ένοικος (The Lodger )(1927)                                                                                      
• Το Ρίνγκ (The Ring) (1927)                                                                                                                 

Η γυναίκα του αγρότη (The Farmer’s Wife) (1928)
• Εκβιασμός (Blackmail, 1929), στον υπόγειο (11′)
• Ο κάτοικος της νήσου Μανξ (The Manxman) (1929)
• An Elastic Affair (1930)
• Juno and the Paycock (1930)
• Murder! (1930)
• The Skin Game (1931)
• Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά (The Man who Knew too Much) (1934)
• Τα 39 σκαλοπάτια (The 39 Steps) (1935)
• Σαμποτάζ (Sabotage, 1936)
• Μυστικός πράκτωρ (Secret Agent) (1936)
• Νέοι και αθώοι (Young and Innocent) (1937)
• Η εξαφάνιση της κυρίας (The Lady Vanishes) (1938)
• Τζαμάικα Ινν (Jamaica Inn, 1939)
• Ρεβέκκα (Rebeca, 1940)
• Ξένος ανταποκριτής/Πριν από τη θύελλα (Foreign Correspondent) (1940)
• Υποψίες (Suspicion) (1941)
• Σαμποτέρ (Saboteur) (1942)
• Το χέρι που σκοτώνει (Shadow Of A Doubt) (1943)
• Σωσίβια λέμβος (Lifeboat) (1944)
• Νύχτα αγωνίας (Spellbound) (1945)
• Νοτόριους (Notorious, 1946), στο πάρτι του Άλεξ Σεμπάστιαν (64′)
• Υπόθεση Παραντάιν (The Paradine Case) (1947)
• Η θηλιά (Rope) (1948)
• Στον αστερισμό του αιγόκερω (Under Capricorn) (1949)
• Ο δολοφόνος έρχεται κάθε βράδυ (Stage Fright) (1950)
• Ο άγνωστος του εξπρές (Strangers on a Train) (1951)
• Η εξομολόγηση (I Confess) (1953)
• Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως (Dial M for Murder) (1954)
• Σιωπηλώς μάρτυς (Rear Window) (1954)
• Το κυνήγι του κλέφτη (To Catch a Thief) (1955)
• Ποιος σκότωσε το Χάρι; (The Trouble with Harry) (1955)
• Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά (The Man Who Knew Too Much) (1956)
• 13 εγκλήματα ζητούν ένοχο/Ο λάθος άνθρωπος (The Wrong Man, 1956)
• Δεσμώτης του ιλίγγου (Vertigo) (1958)
• Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων (North by Northwest) (1959)
• Ψυχώ (Psycho) (1960)
• Τα πουλιά (The Birds) (1963)
• Μάρνι (Marnie) (1964)
• Το σχισμένο παραπέτασμα (Torn Curtain) (1966)
• Τοπάζ (Topaz) (1969)
• Φρενίτις (Frenzy) (1972)
• Οικογενειακή συνωμοσία (Family Plot) (1976)

Τζόζεφ Κότεν  (1905 – 1994)
Εξαιρετικός Αμερικανός ηθοποιός, έπαιξε σε εμβληματικές ταινίες. Υπήρξε στενός συνεργάτης και φίλος του μεγάλου Όρσον Ουέλλς. Γεννήθηκε στις 15 Μαΐου 1905 στο Πίτσμπουργκ της Βιρτζίνια. Έκανε θεατρικές σπουδές στην Ουάσιγκτον και η πρώτη του βασική εργασία ήταν κριτικός θεάτρου και αργότερα θεατρικός παραγωγός, αρχικά στην Βιρτζίνια και ακολούθως στη Νέα Υόρκη. Όμως είχε πάντα μέσα του το μικρόβιο της υποκριτικής. Έτσι το 1930 έκανε το ντεμπούτο του ως ηθοποιός στο Μπροντγουέι. Εκεί γνωρίστηκε και έγινε στενός φίλος με τον Όρσον Ουέλλς. Το 1937 έγινε μέλος της θεατρικής ομάδας του Γουέλλς, πρωταγωνίστησε δε σε σημαντικές παραστάσεις. Το 1939 είχε το βασικό ανδρικό ρόλο στο πλευρό της Κάθριν Χέμπορν στη μεγάλη επιτυχία του Μπροντγουέι «The Philadelphia Story». Προοριζόταν για τον ίδιο ρόλο και στην κινηματογραφική μεταφορά του έργου, αλλά τελικά επελέγη ο Κάρι Γκράντ. Το 1941 έπαιξε στην αριστουργηματική ταινία του Όρον Ουέλλς «Πολίτης Κέιν», ενώ το 1949 πρωταγωνίστησε στο αριστούργημα του Κάρολ Ριντ «Ο Τρίτος Άνθρωπος». Ενδιάμεσα (1943) είχε ερμηνεύσει τον serial killer με το αγγελικό πρόσωπο στην αγαπημένη ταινία του Χίτσκοκ «Shadow of a doubt». Έλεγε χαρκτηριστικά: «Ο Ουέλλς θεωρεί τον Πολίτη Κέιν ως την καλύτερή του ταινία, ο Χίτσκοκ το Shadow of a doubt ως την πιο αγαπημένη του και ο Ρίντ επέλεξε τον Τρίτο Άνθρωπο ως την κορυφαία του ταινία. Ήμουν εκεί σε όλες!». Έπαιξε σε πολλές ακόμη ταινίες, ενώ παράλληλα (από τη δεκαετία του ’50) έκανε και τηλεοπτικές παραγωγές. Τα χρόνια που ακολούθησαν εμφανιζόταν σποραδικά σε ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές, ώσπου το 1980, σε ηλικία 75 ετών, αποφάσισε να αποσυρθεί οριστικά από την υποκριτική. Το 1987 εξέδωσε την αυτοβιογραφία του. Πέθανε από πνευμονία στις 6 Φεβρουαρίου του 1994, σε ηλικία 88 ετών. Αναμφίβολα υπήρξε μια από τις πιο γοητευτικές παρουσίες της μεγάλης οθόνης.

 
Τερέζα Ράιτ  (1918 – 2005)
Γεννήθηκε στις 27 Οκτωβρίου του 1918 στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης. Ο πατέρας της ήταν ασφαλιστής. Όταν η Τερέζα ήταν πολύ μικρή, οι γονείς της χώρισαν. Τα παιδικά της χρόνια τα πέρασε στο Νιού Τζέρσεϊ, όπου στα εφηβικά της χρόνια σπούδασε στο κολέγιο Κολούμπια. Αποφάσισε να γίνει ηθοποιός κατ’ αρχάς από τις θεατρικές παραστάσεις του κολεγίου, αλλά και επειδή θαύμαζε τις ηθοποιούς στα θέατρα όπου πήγαινε συχνά. Το 1938, όταν τελείωσε το κολέγιο, μετέβη στη Νέα Υόρκη και, αφού παρακολούθησε σεμινάρια σε δραματικές σχολές, άρχισε να εμφανίζεται στο θέατρο σε διάφορους ρόλους. Το 1939 έπαιξε τον ρόλο της Μέρι Σκίνερ στο θεατρικό έργο «Η ζωή με τον πατέρα». Για καλή της τύχη, στην παράσταση έτυχε να είναι παρών και ο μεγαλοπαραγωγός του κινηματογράφου Σάμουελ Γκόλντγουϊν, ο οποίος της έδωσε τον ρόλο της κόρης της Μπέτι Ντέιβις στην ταινία «The little foxes» (1941). Στη συνέχεια έπαιξε και σε άλλες ταινίες της MGM, κερδίζοντας μάλιστα και ένα Όσκαρ Β’ Γυναικείου ρόλου («Κυρία Μίνιβερ»1941). Το 1943 επιλέχθηκε από τον Άλφρεντ Χίτσκοκ για το ρόλο της Τσάρλι στο «Shadow of a doubt». Οι κριτικές που απέσπασε ήσαν πολύ καλές, όπως και για την παρουσία της στην ταινία του Ουίλιαμ Γουάιλερ «Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας» το 1946. Τη δεκαετία του ’50 συμπρωταγωνίστησε με ονόματα όπως ο Μάρλον Μπράντο και ο Ρόμπερτ Μίτσαμ. Την περίοδο αυτή ήρθε σε σύγκρουση με τα στούντιο, κάτι που υπήρξε βλαπτικό για την κινηματογραφική καριέρα της. Οι εμφανίσεις της όμως πλήθηναν στην τηλεόραση και στο θέατρο, όπου είχε αρκετές διακρίσεις. Το 1960 απέκτησε το δικό της αστέρι στην γνωστή λεωφόρο του Χόλιγουντ. Από το γάμο της με τον συγγραφέα Νίβεν Μπούς απέκτησε δύο παιδιά, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι. Πέθανε στις 6 Μαρτίου του 2005 από καρδιακό επεισόδιο σε νοσοκομείο του Κονέκτικατ. Ήταν 86 ετών.