Στρατής Μπέης: Στις μέρες μας έχουμε μεγαλή ανάγκη για γέλιο

Άφθονο γέλιο και φυσικά πολλή, πολλή τρέλα. Μια πολυκατοικία με έναν διαχειριστή και πέντε ένοικους, ένα πτώμα στην είσοδο και ένα κλουβί. Μια κωμωδία που σε παρασύρει απο τα πρώτα κιόλας λεπτά στον τρελό ρυθμό της. 

Αυτοί είναι «Οι τρελοί με το κλουβί» που ανεβαίνουν κάθε Τετάρτη στο θέατρο Eliart από την θεατρική ομάδα Κρείσσονες σε σκηνοθεσία Νίκου Βατικιώτη και σενάριο Στρατή Μπέη, που είναι επίσης ηθοποιοί της παράστασης.  Εμείς μιλήσαμε με τον σεναριογράφο της παράστασης, Στρατή Μπέη, ο οποίος εκτός του οτι μας έδωσε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την παράστασταση, μας μίλησε για το γέλιο, την «τρέλα» και τους «τρελούς» της εποχής μας. Για πάμε να δούμε.

Συνέντευξη: Ελένη Τσόκα

Culturenow.gr: Ποιοί είναι «Οι τρελοί με το κλουβί» και τι μας λένε κάθε Τετάρτη στο θέατρο Eliart ;

Στρατής Μπέης: “Οι Τρελοί με το Κλουβί” είναι κατά κόσμων, η Θεατρική Ομάδα Κρείσσονες, οι οποίοι μετακόμισαν πρόσφατα στο θέατρο Eliart με σκοπό να τους τρελάνουν όλους!!! Είναι οι ένοικοι μιας πολυκατοικίας, οι όποιο ανακαλύπτουν στην είσοδο τους ένα πτώμα. Αυτόματα ξεκινάει μια παράλογη ξεκαρδιστική ανατρεπτική και αποκαλυπτική μέρα που θα ορίσει την ζωή αυτών των 6 ανθρώπων, και θα προσδιορίσει τον βαθμό τρέλας τους. Το βασικό μήνυμα που θέλει να μας περάσει η ιστορία αυτή, είναι ότι ζούμε σε μια τρελή εποχή όπου κύριο χαρακτηριστικό της είναι ο φόβος και η ανασφάλεια, τα οποία ποτέ δεν αποκαλύπτουμε ακόμα και στο ίδιο μας τον εαυτό, ίσως και ο φόβος για τον ίδιο μας τον εαυτό και η μόνη λύση είναι η τρέλα… σε όλες τις εκφάνσεις της.

Cul.N: Πώς προέκυψε η ιδέα να γράψετε για 6 «τρελούς» και ένα πτώμα; Τι είναι αυτό που σας ικανοποιεί μέσα από αυτήν την παράσταση;

Σ.Μ : Το  γέλιο  που  λαμβάνω κάθε  φορά  από  το  κοινό, είναι  αυτό  που  με ικανοποιεί και  με  χαροποιεί  ιδιαιτέρα. Το  έχουμε  τόσο  ανάγκη  το  γέλιο  αυτές  τις  μέρες  νομίζω. Η  έμπνευση  αυτού  του  εργου μου ηρθε σε  ενα  ονειρο (η πλοκή) όσο παράξενο  και αν ακούγεται αυτό.

Cul.N : Πιστεύετε ότι είμαστε όλοι τρόπον τινά στην πραγματική μας ζωή συγκάτοικοι στην τρέλα;   Με άλλα λόγια η κατάσταση που περιγράφετε στηρίζεται στην πραγματική ζωή;

Σ.Μ: Εννοείται ότι έχω πάρει στοιχεία από την πραγματική ζωή, άλλωστε η ζωή είναι η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης για τον καθένα μας και μέσα από τα βιώματα τα δικά μας και τον γύρω μας μαθαίνουμε, εξελισσόμαστε και γινόμαστε σοφότεροι. Το πιο σημαντικό που σου προσφέρει το να είσαι “συγκάτοικος στην τρέλα” είναι το γεγονός ότι δεν νιώθεις μόνος σου. Η μοναξιά είναι μια “ασθένεια” της εποχής μας. Γιατί μέσα από τους γρήγορους ρυθμούς που μας έχουν επιβάλει ως πρότυπο, κάπου χαθήκαμε και καταλήξαμε να είμαστε εμείς και ο εαυτός μας. Η υπερβολή σαφώς έπαιξε μεγάλο ρόλο στην πλοκή του έργου. Αν δηλαδή έχει κάποιος τέτοιους γείτονες, καλά θα κάνει ή μετακομίσει ή να καλέσει την αστυνομία άμεσα!

Cul.N: Με ποιό τρόπο απευθύνεται η παράσταση αυτή στο κοινό που θα την παρακολουθήσει; Τι πιστεύετε ότι μένει μετά το τέλος της παράστασης;

Σ.Μ: Το μόνο σίγουρο είναι ότι η παράσταση αυτή περνάει τα μηνύματα της “υπογείως”, με πολλές δόσεις χιούμορ, το οποίο αποτελεί τον καλύτερο τρόπο μετάδοσης και αφομοίωσης της ουσίας της. Στο τέλος σίγουρα το κοινό θα ξαφνιαστεί μιας και η ανατροπή αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του έργου και θα φύγει με μια γλυκόπικρη αίσθηση και ίσως και με μια καλύτερη διάθεση για όλους τους “τρελούς” που βρίσκονται ανάμεσα μας, γιατί πολύ απλά σε ένα τέτοιο κόσμο τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο και οι ρόλοι μπορούν να αντιστραφούν με ευκολία.

Η παράσταση «Οι τρελοί με το κλουβί» παρουσιάζεται στο θέατρο Eliart