Από τις εκδόσεις Θράκα κυκλοφορεί η ποιητική συλλογή Σώματα του Χάρη Γαντζούδη.


ΟΠΩΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ

Κλείνεις το φως.
Σκοτάδι απλώνεται κι αγκαλιάζει τα πάντα.
Ανάβεις τσιγάρο.
Όλα γύρω σου σε παρακολουθούν σιωπηλά.
Φυσάς τον καπνό.
Ασημένια δαχτυλίδια υψώνονται στο κενό.
Τα διακρίνεις στο ημίφως των αστεριών
Και τ’ ακολουθείς με το βλέμμα.
Σου θυμίζουν όνειρα.
Απλώνεις τα χέρια να τα πιάσεις.
Νιώθεις τον πόνο που προκαλεί
η κίνηση στο σώμα σου.
Μυρίζεις τη σκουριά από τη χρόνια απραξία σου.
Και τα ασημένια δαχτυλίδια – ίδια όνειρα-
απομακρύνονται ώσπου διαλύονται στο ταβάνι.
Θυμώνεις.
Θες να φωνάξεις
να σπάσεις τη σιωπή
ν’ ανοίξεις την πόρτα και να χαθείς στη ζωή.
Μα νιώθεις αδύναμος.
Ξαπλώνεις.
Καλωσορίζεις τη μοναξιά πλάι σου.
Νιώθεις καλά μαζί της.
Ίσως γιατί την ξέρεις
ίσως γιατί της μοιάζεις πια.
Ανασαίνεις βαθιά.
Κλείνεις τα μάτια κι ελπίζεις πως την επόμενη μέρα
θα καταφέρεις να το σκάσεις από τη φυλακή σου.
Όπως κάθε μέρα.

Ο Χάρης Γαντζούδης γεννήθηκε στο Μάιο του 1985 στο Αγρίνιο και ζει στην Αθήνα. Το 2012 ξεκίνησε να δημοσιεύει τα πρώτα του κείμενα σε διάφορα blogs και ηλεκτρονικά περιοδικά (deity.gr, onestory.gr, shortstory.gr, microstory.gr, Σοδειά sodeia.net, Στάχτες, Συγγραφολόγιο, Τεύχος, Ποίηση και Λογοτεχνία, τοβιβλίο.net). Το 2013 δημιούργησε το ηλεκτρονικό περιοδικό Λογοτεχνικό Ταξίδι [http://logotaxidi.blogspot.gr/] ενώ από τον Ιανουάριο του 2014 διατηρεί τη στήλη «Χαρη…τολογώντας» στο διαδικτυακό τόπο τοβιβλίο.net. Μέχρι τώρα έχει εκδώσει δύο συλλογές διηγημάτων («Οι πρώτες σελίδες», «Κύκλοι στη θάλασσα και άλλες ιστορίες»), δυο παραμύθια («Δικό μου, δικό μου», «Μα δε θέλω αδερφάκι»), μια νουβέλα («Για μια πόλη»), μια ποιητική συλλογή («Τα κενά κι άλλα σκόρπια συναισθήματα»). Επίσης έχει συμμετέχει και σε πολλές συλλογικές συγγραφικές προσπάθειες («Tweet_Stories, Λογοτεχνία σε 140 χαρακτήρες», «Μια παράξενη Κυριακή», «Τριάντα τρία», «Ένα ταξίδι αλλιώς»). Τα «Σώματα» αποτελούν τη δεύτερη ποιητική του συλλογή.

Ο Χρήστος Δασκαλάκης συνομίλησε με τον Χάρη Γαντζούδη.