Σημείο αναφοράς και συνεύρεσης ένα τραπέζι ως σύμβολο ενότητας, σύγκλισης και αποδοχής. Τρεις διαφορετικές εθνικότητες, κουλτούρες, μνήμες και ταυτότητες (Ελλάδα, Γαλλία, Ουκρανία) αναζητούν έναν «κοινό τόπο» συγκατοίκησης και κατανόησης.

Γέφυρες επικοινωνίας χτίζονται μέσα από βλέμματα, μικρές χειρονομίες, μουσικά ακούσματα και τη ρυθμικότητα που προκύπτει στην αέναη και σιωπηλή μετακίνηση των σωμάτων.

Μέσα σ’ ένα απόλυτα λιτό, οριοθετημένο και αφαιρετικό περιβάλλον διαμορφώνεται ένας μικρόκοσμος από παράλληλες δράσεις, άλλοτε αυτόνομες κι άλλοτε συλλογικές, στον οποίο ο χώρος του άλλου μπορεί να γίνει καταφύγιο, στήριγμα, παιχνίδι, επαναπροσδιορίζοντας κάθε φορά τι είναι αυτό που μας ενώνει σ’ ένα ενιαίο, ανθρώπινο σύνολο.

Αναγνωρίζοντας την πολυμορφικότητα που διέπει όλες τις ανθρώπινες σχέσεις, η ανάδειξη της συγγένειας δεν προκύπτει απαραίτητα από την ταύτιση με τον άλλον, αλλά μέσα από την αρμονική συνύπαρξη διαφορετικών, ετερόκλητων στοιχείων.

Συντελεστές:

Σύλληψη-Χορογραφία: Πέρσα Σταματοπούλου
Σχεδιασμός Φώτων: Παναγιώτης Μανούσης
Επιμέλεια Κουστουμιών: Pierre Magendie

Ερμηνεύουν: Τάσος Καραχάλιος, Pierre Magendie, Romanna Lobach

Φωτογραφίες: Τάκης Βεκόπουλος