Το συμπόσιο πραγματοποιείται εντός του χώρου της αναδρομικής έκθεσης – σκηνικής εγκατάστασης Δωμάτια μνήμης. Περιπλάνηση στον κόσμο της Λούλας Αναγνωστάκη (Δωμάτιο ΧΙΙ).
Προλογίζουν η Λυδία Κονιόρδου, Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού και ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, Καλλιτεχνικός Διευθυντής Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου.
Τα Δωμάτια Μνήμης παρουσιάζουν η Δήμητρα Κονδυλάκη, Σύμβουλος για το Σύγχρονο Ελληνικό Θέατρο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, επιμελήτρια, και η Λουκία Μάρθα, σκηνογράφος της έκθεσης.
Προσκεκλημένοι ομιλητές:
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Πρόλογος – συντονισμός: Μάνος Καρατζογιάννης
Από την σκοπιά της γραφής – Δημήτρης Δημητριάδης, Βίκυ Μαντέλη, Χρύσα Προκοπάκη, Δημήτρης Τσατσούλης.
Πρόλογος – συντονισμός: Γρηγόρης Ιωαννίδης
Από τη σκοπιά της σκηνής – Βίκτωρ Αρδίτης, Γιώργος Αρμένης, Θοδωρής Γκόνης, Γιάννης Μόσχος, Έλλη Παπακωνσταντίνου, Ρούλα Πατεράκη, Ένκε Φεζολάρι.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Έναρξη 17:00
Προλογίζουν:
η Λυδία Κονιόρδου, Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού
ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, Καλλιτεχνικός Διευθυντής Ε.Φ.
Τα Δωμάτια Μνήμης παρουσιάζουν:
η Δήμητρα Κονδυλάκη, Σύμβουλος για το Σύγχρονο Ελληνικό Θέατρο Ε.Φ.,
Eπιμελήτρια της έκθεσης η Λουκία Μάρθα, Σκηνογράφος της έκθεσης
18:00 – 19:00
Από τη σκοπιά της γραφής
Μιλούν:
Δημήτρης Δημητριάδης, Συγγραφέας – «Μια νεωτερική ηθογραφία»
Χρύσα Προκοπάκη, Μεταφράστρια – «Η Παρέλαση στη Γαλλία το 1968 από τον Αντουάν Βιτέζ»
Δημήτρης Τσατσούλης, Καθηγητής Σημειωτικής του Θεάτρου και Θεωρίας της Επιτέλεσης, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πατρών – «Αντόνιο: μια κβαντική οντότητα σε παράλληλους κόσμους»
Βίκυ Μαντέλη, Μέλος ΕΕΠ, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πατρών – «Οι θρυμματισμένοι ήρωες της Λούλας Αναγνωστάκη: μια απόπειρα ανασύνθεσης»
Συντονίζει ο Γρηγόρης Ιωαννίδης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Διάλειμμα
19:15 – 20:30
Από τη σκοπιά της σκηνής
Συζητούν οι σκηνοθέτες:
Βίκτωρ Αρδίτης, Γιώργος Αρμένης, Θοδωρής Γκόνης, Γιάννης Μόσχος, Έλλη Παπακωνσταντίνου, Ρούλα Πατεράκη, Ένκε Φεζολάρι
Συντονίζει ο Μάνος Καρατζογιάννης, Ηθοποιός – Σκηνοθέτης
ΔΩΜΑΤΙΑ ΜΝΗΜΗΣ
Περιπλάνηση στον κόσμο της Λούλας Αναγνωατάκη
Μια «θεατρική πόλη» με δώδεκα ξεχωριστά δωμάτια, όσα και τα έργα της Λούλας Αναγνωστάκη: Η πόλη, Η διανυκτέρευση, Η παρέλαση, Η συναναστροφή, Αντόνιο ή Το μήνυμα, Η νίκη, Η κασέτα, Ο ήχος του όπλου, Διαμάντια και μπλουζ, Το ταξίδι μακριά, Ο ουρανός κατακόκκινος, Σ’ εσάς που με ακούτε.
Η κυριαρχία του κλειστού, ονειρικού χώρου –πολύ έντονη και στο θέατρο του Παραλόγου, με το οποίο η Αναγνωστάκη συνομιλεί στα πρώτα της, ιδίως, έργα– οδήγησε στη σύλληψη αυτής της σκηνογραφικής εγκατάστασης, που μας προσκαλεί να τη γνωρίσουμε εκ νέου, να σταθούμε, να ακούσουμε, να αφουγκραστούμε το έργο της.
Το «δωμάτιο» είναι ο ένας πόλος της εγκατάστασης – η περίκλειστη σκηνή όπου διαδραματίζεται η ιστορία. Ο άλλος πόλος είναι η «μνήμη»– η σκηνή της φαντασίας, ο αγωγός μεταξύ παρόντος και παρελθόντος, συλλογικού και ατομικού, που ενεργοποιείται από το ίχνος των εικόνων, των ήχων, των αντικειμένων, των ποιητικών τοπίων που κάθε δωμάτιο περιέχει.
Αποσυνθέτουμε το έργο στον χώρο για να το διαβάσουμε με τα μάτια της φαντασίας, που ξέρει, όπως έλεγε ο Κουν, να διακρίνει «χρώματα, κινήσεις, στάσεις σωμάτων, σχέσεις ακόμη απροσδιόριστες».
Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει απόλυτα τον μηχανισμό της μνήμης – πότε ξυπνάει, πότε χάνεται, πότε οδηγεί στη σύνθεση, πότε στην αποσύνθεση, πότε στη συνάντηση και πότε στον αποχωρισμό. Και σε κανένα κοινό βίωμα η μνήμη των προσώπων που σφράγισε δεν ταυτίζεται.
«Το πιο σημαντικό στη μνήμη –και γι’ αυτό τον λόγο η μνήμη λειτουργεί με τόσο μεγάλη δύναμη– είναι το τραύμα». Αγγίζοντας την περιοχή του τραύματος, το θέατρο της Λούλας Αναγνωστάκη αποσιωπά και αποκαλύπτει, φέρνει στην επιφάνεια την παραμόρφωση όπου έχει οδηγήσει η ταύτιση με παρωχημένα κοινωνικά μοντέλα, απονεκρωμένες ιδεολογίες, ματαιωμένες σχέσεις, ανθρωποφαγικές οικογένειες. Αναδιατάσσει με τον τρόπο του τραύματος το χθες και το σήμερα, πλησιάζει το ανείπωτο εκείνο σημείο που πονάει περισσότερο, σαρκάζει τον φόβο, την ατολμία, την υποκρισία μας, ξεδιπλώνει τον πόθο για ζωή που κάθε φορά διαψεύδεται ή καίγεται άδοξα στη συνάντηση της προσωπικής με τη μεγάλη Ιστορία.
Με τα Δωμάτια Μνήμης επιχειρούμε μια αναπαράσταση της αίσθησης του εσωτερικού κάθε έργου αλλά και της νοητικής συνθήκης που το γέννησε. Με οδηγούς τα ίδια τα έργα και τα μοναδικά τεκμήρια –χειρόγραφα, ηχογραφήσεις, φωτογραφίες– που η αρχειακή έρευνα έφερε στο φως, δοκιμάζουμε να μπούμε στο εργαστήρι της διεισδυτικής και εκφραστικής, διαισθητικής και πηγαίας, ακατάτακτης και σπαρακτικά υποκειμενικής Λούλας Αναγνωστάκη, και καλούμε τον επισκέπτη να «παίξει» στην αναπαράσταση της διαδρομής αυτής, από την ιστορία στο έργο μιας μοναδικής σκέψης και μιας μοναδικής γραφής που επιστρέφει σ’ εμάς.
Διαβάστε επίσης:
Αφιέρωμα στη Λούλα Αναγνωστάκη από το Φεστιβάλ Αθηνών
Δωμάτια μνήμης: Μια περιπλάνηση στον κόσμο της Λούλας Αναγνωστάκη
Η Δήμητρα Κονδυλάκη στα «Δωμάτια Μνήμης» της Λούλας Αναγνωστάκη
Ο Γιάννης Μόσχος σκηνοθετεί την «Πόλη» της Λούλας Αναγνωστάκη στην Πειραιώς 260