To Kέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων υποδέχεται την Hélène Cinque από το Θέατρο του Ήλιου, μια εμβληματική προσωπικότητα του γαλλικού θεάτρου, σε μία συζήτηση την Κυριακή 2 Μαρτίου 2014.
Η σκηνοθέτις Hélène Cinque, από το Théâtre du Soleil (Θέατρο του Ήλιου), μιλάει για πρώτη φορά στην Ελλάδα για τη δουλειά της — στα σύνορα της μαρτυρίας, των «αφηγήσεων ζωής» και του πολιτικού —, για τη μέθοδο και τη δημιουργία των συλλογικών παραστάσεων που σκηνοθέτησε, στη Γαλλία και στο Αφγανιστάν, για τα θεατρικά της ταξίδια και τη συνεργασία της με την ομάδα Aftaab (Καμπούλ), για τη λειτουργία του Θεάτρου του Ήλιου και την έμπνευση που βρήκε, ως ηθοποιός και ως σκηνοθέτις, δουλεύοντας δίπλα στην Ariane Mnouchkine, για το κίνημα των μεταναστών χωρίς χαρτιά που, το 1996, βρήκε στέγη στους χώρους της Cartoucherie de Vincennes, για την επικαιρότητα και την οικουμενικότητα του Μολιέρου…, και συζητά με το κοινό, για ένα δημιουργικό, ηλιόλουστο κυριακάτικο απόγευμα στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων.
Hélène Cinque, μια διαδρομή στον Ήλιο
Έκανε τα πρώτα της βήματα στο Théâtre du Soleil, ως ηθοποιός, παίρνοντας μέρος σε πολλές παραστάσεις της Ariane Mnouchkine. Δημιούργησε το 1992 την θεατρική ομάδα Compagnie de L’Instant (Ομάδα της Στιγμής) και, το 2004, τον θίασο L’Instant d’une résonance (Το Διάστημα μιας αντήχησης), στο πλαίσιο του οποίου δραστηριοποιείται μέχρι σήμερα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η επιθυμία της Hélène Cinque, όσον αφορά τη διαδικασία δημιουργίας, είναι να πηγαίνει πάντα πιο πέρα στην αναζήτηση αυτού που δεν έχει ακόμα πραγματοποιηθεί. Εξερευνά κλασικά και μοντέρνα πεδία, από Γάλλους όπως και από ξένους συγγραφείς.
Παράλληλα, μοιράζεται τις γνώσεις και την πείρα της οργανώνοντας σεμινάρια.
Ηθοποιός, σκηνοθέτις και υπεύθυνη ενός θιάσου με σαφή πολιτική και κοινωνική θέση, έχει συνεργαστεί για πολλά χρόνια με το σύλλογο Cimade («Οικουμενική υπηρεσία αλληλοβοήθειας») που, την εποχή της Κατοχής, βοηθούσε Εβραίους να δραπετεύσουν από τη Γαλλία και που, μέχρι σήμερα, παρέχει βοήθεια σε πρόσφυγες απ’ όλο τον κόσμο. Συνεργάζεται τακτικά με συλλόγους όπως η Association des Cités (Σύλλογος των Συνοικιών), δουλεύοντας με μετανάστες, άνεργους, νέους των εργατικών προαστίων του Παρισιού, μέσα από συλλογικές δημιουργίες που βασίζονται σε «αφηγήσεις ζωής».
Έτσι γεννήθηκαν οι παραστάσεις Voyage de l’Espoir (Ταξίδι της ελπίδας) το 2004, Errance d’un hôtel à l’autre (Περιπλάνηση από ένα ξενοδοχείο στο άλλο) το 2005, Où serons-nous demain? (Πού θα είμαστε αύριο;) το 2006, La première fois on m’a dit: Face à faces (Την πρώτη φορά μού είπαν: πρόσωπο με πρόσωπα) το 2007, La Tribune des Langues (Το Βήμα των Γλωσσών) το 2008 και Une nuit à l’Assemblée (Μια νύχτα στη Βουλή) το 2010.
Κινητοποιείται επίσης πέραν των συνόρων της Γαλλίας: απαντώντας σε μια πρόταση του Θεάτρου του Ήλιου και της Ariane Mnouchkine, ταξίδεψε στην Καμπούλ το 2006 για να σκηνοθετήσει τον Ταρτούφο του Μολιέρου, για δύο μήνες, με τους νέους ηθοποιούς του θιάσου Aftaab (που, στη γλώσσα ντάρι του Αφγανιστάν, σημαίνει «Ήλιος»). Το έργο παίχτηκε στην Ινδία πριν παρουσιαστεί στο Théâtre du Soleil τον Μάιο του 2008.
Το 2008, σκηνοθέτησε με την compagnie L’Instant d’une résonance την κωμωδία του Shakespeare Αγάπης Αγώνας Άγονος, σε διασκευή της Ariane Bégoin.
Το 2009, ανέβασε με τον αφγανικό θίασο Aftaab μια συλλογική παράσταση, Ce jour-là (Εκείνη τη μέρα) και, στη συνέχεια, με τους ίδιους, τον Φιλάργυρο του Μολιέρου. Ce jour-là παίχτηκε στο Παρίσι, στο Théâtre des Célestins της Λυών και σ’ όλη την περιφέρεια της Rhône-Alpes.
Τον Ιανουάριο του 2009, ταξίδεψε στην Καμπότζη για να ξεκινήσει ένα εργαστήρι αφιερωμένο στο θεατρικό έργο της Hélène Cixous L’histoire terrible mais inachevée de Norodom Sihanouk, roi du Cambodge (Η τρομερή αλλά ανολοκλήρωτη ιστορία του Norodom Sihanouk, βασιλιά της Καμπότζης).
Τον Ιούνιο του 2010, πήρε πάλι το δρόμο της Καμπούλ για να ολοκληρώσει το ανέβασμα του Φιλάργυρου, που παρουσιάστηκε αργότερα στη Γαλλία.
Το 2011, ανέβασε το (ελάχιστα γνωστό) «φανταστικό παραμύθι» του Shakespeare Ο Βασιλιάς Cymbeline, σε διασκευή της Ariane Bégoin.
Το 2013, με το θίασο Aftaab, παρουσίασε στο Θέατρο του Ήλιου La Ronde de Nuit (Νυχτερινή περίπολος), όπου ο Nader, νέος Αφγανός πρόσφυγας, γίνεται φύλακας ενός θεάτρου, μια χειμωνιάτικη νύχτα.