Θα ακουστούν έργα πέντε νεαρών δημιουργών που έλαβαν μέρος σε αυτή την πολύμηνη διεργασία: του Δημήτρη Βεκρή, της Στέλλας Δαλαμπίρα, του Θεόφιλου Μπίκου, του Χαράλαμπου Ρισβά και του Μάριου Χριστοδούλου. Η προετοιμασία και η παρουσίαση των συνθέσεων πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Ένωση Ελλήνων Μουσουργών και το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής υπό τη μουσική διεύθυνση του Ιάκωβου Κονιτόπουλου.
Λίγα λόγια για τους συνθέτες και τα έργα
Δημήτρης Βεκρής: Ιδιοσυχνότητα 35.8
Γεννημένος στην Αθήνα το 1987 και απόφοιτος του Μουσικού Σχολείου Ιλίου, έλαβε πτυχίο αρμονίας από το Δημοτικό Ωδείο Άνω Λιοσίων και αντίστιξης από το Ωδείο Μητσάκου της Γλυφάδας. Αποφοίτησε από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου στην κατεύθυνση της σύνθεσης με καθηγητές τους Ιωσήφ Παπαδάτο, Δήμητρα Τρυπάνη και Δημήτρη Μαραγκόπουλο. Από το 2015 είναι μεταπτυχιακός φοιτητής στην κατεύθυνση της σύνθεσης ενόργανης και φωνητικής μουσικής του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου με επιβλέποντα καθηγητή τον Ι. Παπαδάτο. Είναι μέλος της μουσικής ομάδας «Ενάργεια». Ασχολείται επίσης με την ηχητική επένδυση ταινιών και animation μικρού και μεσαίου μήκους καθώς και θεατρικών παραστάσεων.
Ιδιοσυχνότητα 35.8 (2018): το κάθε υλικό, όπως και ο κάθε χώρος, έχουν τη δική τους ιδιοσυχνότητα. Είναι η συχνότητα συντονισμού τους. Ίσως και οι ποικίλες καταστάσεις που βιώνει ο άνθρωπος να έχουν κι αυτές μια ξεχωριστή ιδιοσυχνότητα. Ίσως ο κάθε άνθρωπος, μέσω των βιωμάτων του, να ψάχνει για το σημείο συντονισμού του, το οποίο εν τέλει θα τον αποδεσμεύσει. Δ.Β.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στέλλα Δαλαμπίρα: Fragment
Γεννήθηκε στις Σέρρες το 1982. Είναι πτυχιούχος πιάνου, αρμονίας, αντίστιξης, φούγκας και έχει παρακολουθήσει μαθήματα ενοργάνωσης-διεύθυνσης μπάντας. Φοιτά στο τελευταίο έτος της τάξης σύνθεσης του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης, με καθηγητή τον Κ. Τσούγκρα. Έχει συμμετάσχει σε σεμινάρια πιάνου και μουσικής ερμηνείας (με τους Γ. Χατζηνίκο, Ν. Αστρινίδη, Δ. Τουφεξή, Δ. Δημόπουλο, L. Boyajieva, Idée Fix Ensemble, Φ. Καραγιάννη κ.ά.), μουσικής ανάλυσης και σύνθεσης (με τους Β. Κίτσο, Ι. Παπαδάτο, Κ. Τσούγκρα, Κ. Σιέμπη, Δ. Δημόπουλο, B.Blonski) καθώς και σε διεθνή μουσικολογικά συνέδρια. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, ενώ φοίτησε και στην Παιδαγωγική Σχολή του ΑΠΘ. Διδάσκει πιάνο, ανώτερα θεωρητικά και μουσικολογικά μαθήματα στο Ωδείο «Εν Τέχνη» Θεσσαλονίκης, στη Μουσική Σχολή Πυλαίας «Θεοφιλίδου» και στο «Νέο Ωδείο» Κοζάνης.
«I have felt the lithe wind, blowing under one’s fingers, sinuous»
Οι στίχοι του Ezra Pound συνοδεύουν τον τίτλο Fragment (2018). Η ανάμνηση μιας αίσθησης γίνεται αφετηρία συνειρμικής σκέψης. Αρμονικές και ηχοχρωματικές δομές δημιουργούνται και εξελίσσονται με συνειρμικές διαδικασίες. Μια αδιάσπαστη μουσική χειρονομία γεννιέται από τον ελάχιστο ήχο, διασπάται και ολοκληρώνεται, όπως από τα ίχνη της ανάμνησης ενεργοποιούνται συνειρμικές σκέψεις ως την ανάκλησή της. Σ.Δ.
Θεόφιλος Μπίκος: Stupefaction II
Γεννήθηκε στη Βέροια το 1994. Σπούδασε κλασική κιθάρα. Έχει συνεργαστεί ως μουσικός με την Εταιρεία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος καθώς και με τους Δημήτρη Λαμπρέλλη, Βικτωρία Καπλάνη, Ελένη Λόππα κ.ά. Είναι φοιτητής του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ στην κατεύθυνση σύνθεσης με καθηγητή τον Χρήστο Σαμαρά. Τον Νοέμβριο του 2017 συμμετείχε στο 8ο Εργαστήρι Σύγχρονης Μουσικής του ΟΜΜΘ. Το έργο του Stupefaction έχει βραβευτεί από την Ένωση Ελλήνων Μουσουργών σε πανελλήνιο διαγωνισμό σύνθεσης.
Stupefaction II για ενόργανο σύνολο (2018): πηγή έμπνευσης αποτέλεσε το φιλμ Vormittagsspuk του Hans Richter. Σε αυτή τη σύνθεση, γίνεται, κατά μία έννοια, προσπάθεια ώστε η μουσική και το βίντεο να εξυπηρετούν το ένα το άλλο, χωρίς όμως να περιορίζονται οι ελευθερίες τους. Θ.Μ.
Χαράλαμπος Ρισβάς: O εφιάλτης του Freud (Acheronta movebo) για ενόργανο σύνολο
Γεννήθηκε το 1995 στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Σαντορίνη. Το 2013 εισήχθη πρώτος στο Τμήμα Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ, απ’ όπου αποφοίτησε αριστούχος και πρωτεύσας (2017). Για την επιτυχία του στις εισαγωγικές εξετάσεις, του χορηγήθηκε το 2014 από την Ελληνοαμερικανική Ένωση πλήρης υποτροφία για σπουδές στο Hellenic American University, όπου είναι τελειόφοιτος στους τομείς των ανώτερων θεωρητικών και της σύνθεσης (τάξη Θόδωρου Αντωνίου). Έχει δίπλωμα πιάνου με άριστα παμψηφεί και α΄ βραβείο από το Εθνικό Ωδείο (2018).
Τα ακαδημαϊκά του ενδιαφέροντα αφορούν τη μελέτη της δομικής (λακανικής) Ψυχανάλυσης σε σχέση με τον μουσικό τόκο. Στην έως τώρα εργογραφία του περιλαμβάνονται συνθέσεις για σόλο πιάνο, για ποικίλα ενόργανα σύνολα, μια συμφωνία και χορωδιακά έργα.
O εφιάλτης του Freud (Acheronta movebo) για ενόργανο σύνολο (2018): το έργο αυτό μας καλεί σε μια απρόβλεπτη περιδίνηση μέσα στον ταραγμένο ύπνο του πατέρα της Ψυχανάλυσης Sigmund Freud. Μαζί, θα προσπαθήσουμε να ακούσουμε ίχνη από το έργο του, να ψηλαφίσουμε κάπως αλλότρια το ασυνείδητο. Ο Εφιάλτης του Freud συνιστά ταπεινή και πρωτόλεια διατράνωση μιας μουσικής που μπορεί να μιλήσει για την Ψυχανάλυση και το θαύμα της, να αρθρώσει έναν λόγο επιθυμίας, να κοινωνήσει ένα σύμπτωμα που θα κινήσει τον Αχέροντα… Χ.Ρ.
Μάριος Χριστοδούλου: Logos No. 4
Γεννήθηκε το 1996 στην Αθήνα. Έχει δίπλωμα κιθάρας (2013) και έχει λάβει βραβεία σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Αυτή την περίοδο σπουδάζει σύνθεση και φυσική στις ΗΠΑ (Lehigh University), ενώ μελετά σύνθεση με τον Σταμάτη Αθανάσουλα (τρίτο έτος σπουδών). Στο Μουσικό Τμήμα του Lehigh University, έχει βραβευτεί για τη συνεισφορά του –τόσο μέσα από τις συνθέσεις του, όσο και μέσα από τη συμμετοχή του σε πανεπιστημιακά μουσικά σύνολα. Έχει γράψει 19 συνθέσεις για σύνολα δωματίου, 6 συμφωνικά έργα, 4 κοντσέρτα και πάνω από 20 συνθέσεις για κιθάρα, κομμάτια για τζαζ σύνολα καθώς και 3 ηλεκτρονικά κομμάτια.
Logos No. 4 (2018): είναι η τέταρτη προσπάθεια του Μ. Χριστοδούλου να εξερευνήσει την πολυσημία της λέξης «λόγος» με τρόπο καθαρά μουσικό. Τα νοήματά της είναι πολλά· υποδηλώνει ομιλία, αίτιο, υπόσχεση, ακόμη και τη σχέση δύο μαθηματικών μεγεθών. Στα αρχαία ελληνικά, ωστόσο, πέρα από αυτά τα νοήματα, η λέξη «λόγος» ταυτίζεται και με ένα ακόμη: τη λογική σκέψη. Μ.Χ.
Εργαστήριο Σύνθεσης, ένας θεσμός-σταθμός για τους νέους δημιουργούς
Ο διακεκριμένος συνθέτης, μαέστρος και ακαδημαϊκός Θόδωρος Αντωνίου, ήδη από το 1997, καθιέρωσε τη σειρά εργαστηρίων νεαρών ελλήνων συνθετών στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με σκοπό την ανάπτυξη μιας δημιουργικής-εκπαιδευτικής διάδρασης ανάμεσα στον μαέστρο, τον νέο συνθέτη και τους μουσικούς. Η ιδέα, που αγκαλιάστηκε με πολλή θέρμη από το ΜΜΑ και υλοποιείται κάθε χρόνο, δίνει τη δυνατότητα στους νέους δημιουργούς να παρουσιάσουν τη δουλειά τους και να την τελειοποιήσουν μέσα στο πλαίσιο των μουσικών δοκιμών και της αγαστής συνεργασίας.
Φωτογραφία: ©Χάρης Ακριβιάδης