Φροσύνη και Πασού. Δύο παραστάσεις. Δύο διαδοχικές ημέρες σε θεατρικό χρόνο. Μία ηθοποιός επιστρέφει σπίτι της με αποστολή να ετοιμάσει έναν μονόλογο – αυτοσχεδιασμό με θέμα την Κυρά Φροσύνη. Την επόμενη μέρα η ίδια ηθοποιός καλείται να προετοιμάσει έναν μονόλογο – αυτοσχεδιασμό με θέμα την Πασού. Αναλαμβάνει άθελά της να ζωντανέψει δύο ιστορικά πρόσωπα. Δύο παράλληλοι μονόλογοι που αποκαλύπτουν δυο τεμνόμενες ζωές. Ξεκινάει να αντιμετωπίζει τις ηρωίδες με το χιούμορ, την ελαφρότητα και την αδεξιότητα της πρόκλησης. Όσο όμως κυλάει η ιστορία, γίνεται μέτοχος της αποκάλυψης ταυτόχρονα με τον θεατή. Και τότε αντιλαμβάνεται το βάρος του πάθους που καλείται να ενσαρκώσει.
Ένα δωμάτιο στο σήμερα. Ένα κρεβάτι. Ένα μπαούλο. Ένα γραφείο. Μία λίμνη. Μία πόλη. Ένας άντρας. Ένα δαχτυλίδι. Εξουσία. Αδικία.
Η Φροσύνη είναι μια γυναίκα γνωστή για την ομορφιά της και την κοινωνικότητά της. Ερωτεύεται τον γιο του Αλή Πασά, τον Μουχτάρ. Την ερωτεύεται και εκείνος παράφορα. Μία γυναίκα αντιτίθεται στους ηθικούς νόμους της εποχής, απατά τον άντρα της με τον κατακτητή της, αψηφά τα παιδιά της και ακολουθεί το πάθος της σαν απόλυτο μονόδρομο. Μια γυναίκα που τολμά να ποθεί και να ποθείται. Τίποτα όμως δεν μένει κρυφό. Και αυτό που κάποτε φάνταζε ευτυχία την οδηγεί σε φριχτό θάνατο. Στον πνιγμό της στη λίμνη των Ιωαννίνων.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η Πασού ερωτεύεται τον άντρα που την υποχρέωσαν να παντρευτεί. Είναι ο μοναδικός που την έκανε να νιώσει γυναίκα, που της χάρισε ηδονή, που τη νοιάστηκε. Η θέση της ως κόρη και γυναίκα Πασά δεν της επιτρέπει να είναι ελεύθερη. Ζει μόνο για εκείνον. Όταν νιώθει ότι τον χάνει, κάνει ό,τι μπορεί για να τον ξανακερδίσει. Του δίνει τα πάντα. Απογοητεύεται. Κατηγορεί τον εαυτό της. Φτάνει μέχρι το σημείο να ικετέψει τη Φροσύνη – αντίζηλο να τον αφήσει. Όταν όμως εισπράττει την απαξίωση φτάνει στα άκρα. Ζητάει από τον Αλή Πασά να πνίξει τη Φροσύνη στη λίμνη. Αλλιώς η συμφωνία που εκείνος έχει με τον πατέρα της, Πασά του Βερατίου, θα πάψει να ισχύει. Ο Αλή Πασάς πνίγει τη Φροσύνη σκεπτόμενος εδάφη, συμφωνίες και πλούτη.
Ο Μουχτάρ χάνει τη γυναίκα που αγαπά και δεν ξανα επικοινωνεί ποτέ με την γυναίκα που παντρεύτηκε.
Η Φροσύνη, η Πασού και ο Μουχτάρ είναι όλοι χαμένοι. Βγήκε ποτέ κανείς κερδισμένος απ’ τον έρωτα; Όχι. Μπορεί για κάποιους απλά ο έρωτας να έφυγε πριν προλάβουν να νιώσουν ηττημένοι. Μα και πάλι η φθορά είναι εκεί. Ο χρόνος γιατρεύει τις πληγές των ηττημένων και αναδεικνύει τις πληγές των άλλων. Αυτών που πήραν την απόφαση να σπάσουν το δέσιμο, να παραμελήσουν, να στραφούν αλλού, να ξεφύγουν.
Δύο όψεις της ίδιας ιστορίας. Σε αυτές τις δύο παραστάσεις φωτίζονται όλες οι πλευρές. Αυτή που φορτίστηκε από τον θρύλο και εκείνη της πραγματικότητας που παρέμεινε αθέατη.
Η Σύνθια Μπατσή είναι ηθοποιός και από τις 21/2 θα ερμηνεύει τη Φροσύνη και την Πασού, τις ηρωίδες των ομώνυμων μονολόγων του Στέφανου Παπατρέχα, που θα παρουσιάζονται στο Θέατρο Άβατον σε σκηνοθεσία Λάζαρου Βαρτάνη και Στέφανου Παπατρέχα.
Διαβάστε επίσης:
Φροσύνη & Πασού, του Στέφανου Παπατρέχα στο θέατρο Άβατον