250 λέξεις από σκόρπιες σκέψεις για την παράστασή μας.
Ανατρέχω στις πρώτες σημειώσεις.
20/02/2018
Τόμας Μαν, 1903. “Τριστάνος”. Που σημαίνει το παιδί της λύπης. Ο συγγραφέας αντλεί υλικό από την όπερα του Βάγκερ “Τριστάνος και Ιζόλδη”. Η Γκαμπριέλλε παίζει στο πιάνο το συγκεκριμένο έργο λίγο πριν χειροτερέψει η κατάστασή της. Ήταν λέει εξωφρενικό να ακούς Βάγκνερ εκείνη την εποχή. Πίστευαν πως έβλαπτε τους νέους. Ότι ξυπνούσε εντός τους περίεργα και βλαβερά πράγματα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Τόπος, ένα σανατόριο. Τόπος απελπισίας αλλά και τόπος θαυμάτων και ελευθεριότητας.
“Αρχές Ιανουαρίου έφερε ο μεγαλέμπορος Κλετεργιάαν τη γυναίκα του Γκαμπριέλλε στο Άινφριτ, το σανατόριο. Η νεοφερμένη ασθενής υπέφερε στην τραχεία της και πριν δέκα περίπου μήνες υπό ασυνήθιστα δύσκολες συνθήκες του χάρισε έναν αξιοθαύμαστα αρτιμελή και ζωηρό γιο. Μετά από εκείνες τις φοβερές μέρες όμως δεν ξαναβρήκε ποτέ τις δυνάμεις της.
Στο Άινφριτ εδώ και κάποιες εβδομάδες έμενε και ο συγγραφέας Σπινέλ. Ένας άνθρωπος ακοινώνητος που πέρναγε το μεγαλύτερο μέρος της μέρας στο δωμάτιό του γράφοντας γράμματα. Μόνο που παράξενο μαζί και διασκεδαστικό, απάντηση έπαιρνε πολύ σπάνια. Η Γκαμπριέλλε άρχισε να κάνει παρέα μαζί του.”
20/04/2018
Οι πρόβες πλησιάζουν στο τέλος τους. Βασικός άξονας της δουλειάς μας υπήρξε τελικά, το όνειρο και οι μηχανισμοί του. Εικόνες κλεμμένες από τα όνειρα των συναδέλφων προσπαθούν να υπάρξουν στη σκηνή. Κι εγώ ακόμα αναρωτιέμαι. Τι μπορεί να με συνδέει αλήθεια με τη Γκαμπριέλλε; Τι ήταν αυτό που της συνέβαινε όταν έπαιζε μουσική; Τι είναι πραγματικά αυτό που την οδηγεί στον θάνατο; Τι όνειρα άραγε να έβλεπε εκείνη;
Ίσως να ξαναδώ εκείνο το βίντεο με τον Γκλεν Γκουλντ να παίζει.
Info:
Η Σύρμω Κεκέ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Βεάκη και εργάζεται στο θέατρο τα τελευταία 20 χρόνια.
Διαβάστε επίσης:
Τριστάνος, του Τόμας Μαν στο Θέατρο του Νέου Κόσμου | Από 2/05 | Πληροφορίες: nkt.gr