Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια, του Αλεχάντρο Κασόνα στο Θέατρο Βαφείο

Μια μυστηριώδης επιχείρηση με περίεργους υπαλλήλους. Ένα ασυνήθιστο προϊόν: η αγαθοεργία μέσω της τέχνης και κυρίως του θεάτρου∙ ενός θεάτρου όμως που μεταφέρεται εκτός σκηνής, στην πραγματική ζωή, σε ανθρώπους που έχουν άμεση ανάγκη να ενεργοποιήσουν τη φαντασία τους με τη βοήθεια των άλλων.

Όταν ένας ηλικιωμένος άντρας καταφεύγει εκεί ζητώντας τη συνδρομή τους για να αποκρύψει μια οδυνηρή αλήθεια από την πολυαγαπημένη γυναίκα του, ξεκινά μια φαινομενικά συνηθισμένη αποστολή. Πόσο μπορεί να απέχει όμως τελικά η αλήθεια από το ψέμα και η ψευδαίσθηση από την πραγματικότητα;

Ο Αλεχάντρο Κασόνα μέσα από ένα παιχνίδι ανάμεσα στο σουρεαλισμό και την τρυφερότητα προσεγγίζει το «ζωτικό ψεύδος» ως φάρμακο και παρηγοριά για την απογοήτευση και το σκληρό πρόσωπο της ζωής.

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Κώστα Δελακούρας
Μακιγιάζ: Μαρία Παπαδοπούλου
Φωτισμοί-Ηχοληψία: Σάββας Σουρμελίδης
Φωτογραφίες: Μαίρη Νικολάου
Επικοινωνία: Στέλλα Πεκιαρίδη

Ερμηνεύουν (με σειρά εμφάνισης): Ιουλία Σταμούλη, Ειρήνη-Βάλια Λαγκουράνη, Γιώτα Καραβίτη, Κώστας Δελακούρας, Ηλέκτρα Χαλκιαδάκη, Χριστίνα Γκρέκα, Θέτις Μητκίδου.

Διάρκεια παράστασης: 150’ (με διάλειμμα)

Ο συγγραφέας

Ο Αλεχάντρο Κασόνα γεννήθηκε το 1903 σ’ ένα χωριό των Αστουριών. Ήταν Δημοκρατικός και φίλος με τον Λόρκα. Οι δυο τους πρόσφεραν στο θέατρο έργα, που τα χαρακτηρίζουν υψηλή έμπνευση, άρτια τεχνική και ανανεωτικές τάσεις. Εργάστηκαν με αυταπάρνηση και πάθος για τη διάδοση του θεάτρου στο λαό, ακολουθώντας την παράδοση των θιάσων του χρυσού ισπανικού αιώνα. Ο Λόρκα με την περίφημη “Μπαράκα” του και ο Κασόνα, από το ’31 έως το ’36, διευθύνοντας ένα θίασο σπουδαστών και δίνοντας πάνω από τριακόσιες παραστάσεις σε μικρές πόλεις και χωριά, όπου οι περισσότεροι από τους κατοίκους δεν είχαν ποτέ δει θέατρο.

Το 1936 στο σπίτι της μεγάλης πρωταγωνίστριας Μαργαρίτας Ξίργκου, ο Κασόνα, ο Λόρκα και κάμποσοι συγγραφείς, ηθοποιοί, καλλιτέχνες, όταν πλέον συνειδητοποίησαν ότι ο πόλεμος δε θα αφήσει τόπο για το θέατρο, αποφάσισαν τη μετάβασή τους στη Νότιο Αμερική. Ο Λόρκα, ωστόσο, έμεινε στην Ισπανία όπου έμελλε και να πεθάνει. Ο Κασόνα έφυγε για το Μπουένος Άιρες, όπου και έγραψε τα περισσότερα από τα έργα του, τα οποία σκηνοθέτησε τις περισσότερες φορές ο ίδιος. Εκεί γνώρισε μεγάλη επιτυχία και έγινε γνωστός σε Αμερική και Ευρώπη, λαμβάνοντας, μεταξύ άλλων, διακρίσεις όπως το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας και το Βραβείο Θεάτρου Lope de Vega της Ισπανίας. Πέθανε το 1965 στη Μαδρίτη, όπου είχε επιστρέψει ύστερα από 26 χρόνια αυτοεξορίας.

Η ομάδα «Θυγατέρες»

Η ομάδα «Θυγατέρες» δραστηριοποιείται στον χώρο του θεάτρου από το 2007. Δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του θεατρικού εργαστηρίου «Περιπλάνηση» , στο Παγκράτι, υπό τη διδασκαλία και τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Κώστα Δελακούρα. Το ρεπερτόριό της περιλαμβάνει σύγχρονα και κλασικά έργα. Την τελευταία δεκαετία η δράση της περιλαμβάνει συμμετοχές στο θεατρικό φεστιβάλ του εργαστηρίου «Περιπλάνηση» στο θέατρο Βαφείο με τις παρακάτω παραστάσεις:

2007-2009: μεμονωμένες σκηνές διαφόρων έργων του παγκόσμιου ρεπερτορίου
2010: “Η αυλαία μιας πατρίδας”, της Βρετανίδας Timberlake Wertenbaker, βασισμένο στη νουβέλα του Thomas Keneally, The Playmaker.
2011: “Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας” του William Shakespeare
2012: “Η Χάρη” του Ignacio de Moral
2013: “Ο Δράκος” του Ε. Scwartz
2014: “Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα” του F. G. Lorca
2015: “Ατρείδες”: Σύνθεση έργων της αρχαίας δραματουργίας με άξονα τον μύθο της οικογένειας των Ατρειδών.
2016: ” Το Ημερολόγιο ενός Απατεώνα” του Alexander Ostrovsky
2017: ” Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια” του Alejandro Casona