Από τις εκδόσεις Περίπλους κυκλοφορεί το βιβλίο Τα Ελευσίνια Μυστικά. Συστήματα στην Αρχαία Ελλάδα της Φωτεινής Κακογιάννου.
Η λέξη Μυστήριο στην αρχαία Ελλάδα σήμαινε το απόρρητο, το μυστικό, το άρρητο μέρος μιας τελετής ή λατρείας.
Τα αρχαία Μυστήρια ήταν ίσως η ανώτερη πνευματική κληρονομιά στην αρχαία Ελλάδα. Ήταν κυρίως κρυφές λατρείες, όπου έπρεπε πρώτα κανείς να μυηθεί. Οι άνθρωποι που έσμιγαν στο ίδιο χορό, που συμμετείχαν στα ίδια δρώμενα ένιωθαν για πάντα ενωμένοι. Στην εσωτερική έννοιά τους παρουσίαζαν τις αιώνιες αλήθειες, είτε ήταν φυσικές είτε ήταν πνευματικές, που διατηρήθηκαν στο πέρασμα χιλιάδων ετών. Υπήρχαν τοπικά μυστήρια, αλλά και μυστήρια που απόκτησαν πανελλήνια εμβέλεια όπως τα Ελευσίνια, τα Ορφικά, τα Κρητικά και τα Καβείρια.
Στα μυστήρια όλων των εποχών και όλων των θρησκειών οι άνθρωποι επιδιώκουν τη βοήθεια του θεού ή των θεών. Και την επιδιώκουν από τη στιγμή που μπόρεσαν να συλλάβουν την ιδέα των πανίσχυρων θεών και του υπερβατικού τους κόσμου.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Τα Ελευσίνια μυστήρια ανοίγουν και καθαίρουν το αιθερικό πεδίο, και το κατώτερο νοητικό. Η ψυχή ανέρχεται μέσα από μια ψυχοδυναμική αναπαράσταση στο δεύτερο νοητικό πεδίο ώστε τα κύτταρα του σώματος ενεργοποιούν την μεταμόρφωση. Ο μυούμενος κατανοεί την εσωτερική και εξωτερική του βαρύτητα και συνδέεται με την ενεργειακή πύλη της τέταρτης διάστασης. Στο σημείο αυτό ο κόσμος αλλάζει σχήμα, χρώμα και γίνεται ορατός ως φωτεινή παρουσία και φύσεις αγνές. Το τρίτο νοητικό είναι η υπόσταση των μυστηρίων. Η εσωτερικότητα απορρίπτει την ψευδή υπόσταση τον λεγόμενο ανεστραμμένο κόσμο του Πυθαγόρα. Το σύμπαν επιστρέφει στην ατλάντεια τελειότητα και αρμονία. Ο κόσμος επιστρέφει στην πρώτη έκρηξη του κοσμικού Αυγού και αποκτά την ευδαιμονία της απελευθέρωσης.
Η Φωτεινή Κακογιάννου είναι Εκπαιδευτικός και απόφοιτος του Αρχαιολογικού τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποφοίτησε με άριστα και κατόπιν εργάστηκε ως επόπτρια ανασκαφών στην εφορεία αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου με έδρα την Σάμο.
Συμμετείχε σε προγράμματα ανασκαφών στην περιοχή Ακρωτηρίου Σαντορίνης ( 1988-1989). Πορίσματα εργασιών της που αναφέρονται στην Προϊστορική Αρχαιολογία έχουν δημοσιευθεί στο τοπικό περιοδικό «Έλευσις», περιοχής Βόλου Μαγνησίας (1998-1999.)
Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου του τμήματος Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής-Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με κατεύθυνση «Συστηματική Φιλοσοφία», και γενικό βαθμό «Λίαν Καλώς» (οκτώ) .
Εκπονεί διδακτορική διατριβή στο ΕΚΠΑ ( τμήμα ΦΠΨ, τομέας Φιλοσοφίας) με θέμα «Αρχαιοελληνικές και ρωμαϊκές πηγές και επιδράσεις στο Κοινωνικό Συμβόλαιο του ΡΟΥΣΣΟ» με επόπτη τον τακτικό καθηγητή Μ. Δημητρακόπουλο. Συγχρόνως ασχολείται με την εσωτερική φιλοσοφία, τα αρχαία ελληνικά μυστήρια και την ερμηνεία κειμένων παλαιογραφίας, ενώ παράλληλα φοιτά στο μεταπτυχιακό τμήμα συγκριτικής γλωσσολογίας. Είναι επίσης κάτοχος M.Sc. Ομοιοπαθητικής.
Είναι Καθηγήτρια φιλόλογος με ενεργή παρουσία στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και το Υπουργείο παιδείας, ενώ παράλληλα ασχολείται με συγγραφικό έργο (άρθρα της δημοσιεύονται κατά καιρούς σε επιστημονικά περιοδικά) και το όνομα της αναφέρεται συχνά σε βιβλιοκριτικές και παρουσιάσεις νέων συγγραφέων.