Αν η πραγματική Iστορία του ανθρώπου είναι ο αγώνας του ενάντια στη λήθη, η Σύγχρονη Τέχνη βρίσκεται σε διαρκή ανοιχτό διάλογο με τις πολιτισμικές εγγραφές που υφαίνουν μία παγκόσμια κληρονομιά, ακριβώς όπως υποστηρίζει τις κατακτήσεις του Μέλλοντος.
Η έκθεση “Τα καΐκια που πληγώναμε” πραγματεύεται το ζήτημα της “επιβεβλημένης λήθης” μέσα από την παράλογη καταστροφή των ξύλινων σκαφών στην Ελλάδα με αφορμή τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συμβαίνει εδώ και τρεις δεκαετίες χωρίς καμία μέριμνα για τη διάσωση μιας ‘θαλασσινής αρχιτεκτονικής’ όπου η τέχνη συμβιώνει με την εργασία και τη ζωή.
Από τα πανάρχαια χρόνια υπήρχε μια τεράστια ποικιλία όπως φαίνεται απ’ τις ονομασίες πλοίων, “Πεντηκόντοροι, Ολκάδες, Τριήρεις” κ.λ.π. καθώς οι άνθρωποι σε αυτή τη γωνία της γης αγάπησαν και ανέπτυξαν πολιτισμούς κοντά στη θάλασσα, συνυφασμένους με το ταξίδι. Στα νεώτερα χρόνια οι Σκούνες τα Περάματα, τα Τρεχαντήρια, τα Καϊκια, τα Μπρίκια, οι Γολέττες κ.α. ήταν μέρος της ζωής των θαλασσινών και μέρος της Ελληνικής παράδοσης και της παγκόσμιας κληρονομιάς. Τα εναπομείναντα αλιευτικά είναι σημαντικό μέρος της μακραίωνης ναυτικής Ιστορίας και ενός τρόπου ζωής, που τείνει να εξαφανιστεί με τρόπο μη αναστρέψιμο.
Ο Ορίζοντας Γεγονότων με πνεύμα ευθύνης και σε συνεργασία με την Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, καλεί σε μία μεγάληΈκθεση ενεργοποίησης ευαισθητοποίησης και διάσωσης των μικρών αλιευτικών.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Διοργάνωση: Ορίζοντας Γεγονότων
Επιμέλεια: Φαίη Τζανετουλάκου, Τζίμης Ευθυμίου