Τα Μικρά Διονύσια στο Βασιλικό Θέατρο

Η επετειακή παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος \”Μικρά Διονύσια\”, σε σύνθεση κειμένων – μετάφραση Κ.Χ. Μύρη και σκηνοθεσία …

Γιάννη Ρήγα- Γρηγόρη Καραντινάκη, ολοκληρώνοντας τον κύκλο της καλοκαιρινής της περιοδείας, θα παρουσιαστεί για μια σειρά 8 παραστάσεων στο Βασιλικό Θέατρο από τις 22 Σεπτεμβρίου έως τις 2 Οκτωβρίου.

Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος συμπληρώνει φέτος μισό αιώνα καλλιτεχνικής δημιουργίας. Η καλοκαιρινή του παραγωγή «Μικρά Διονύσια», η οποία γίνεται στο πλαίσιο  των πενήντα χρόνων λειτουργίας του Κ.Θ.Β.Ε., είναι μια παράσταση – γιορτή  (φόρος τιμής), σε σύνθεση κειμένων και μετάφραση Κ.Χ.Μύρη, που αποτελεί συγχρόνως και ένα ταξίδι μνήμης στο θεατρικό τότε και τώρα, συνδέοντας θραύσματα από παραστάσεις αρχαίου δράματος στους Φιλίππους και στη Θάσο, στο Θέατρο Δάσους και στην Επίδαυρο.

«Μικρά Διονύσια», ένα θεατρικό «ψηφιδωτό», σε σκηνοθεσία  Γιάννη Ρήγα- Γρηγόρη Καραντινάκη, που αποτελείται από είκοσι ένα (21)  αποσπάσματα έργων αρχαίου δράματος που έχει παρουσιάσει το Κ.Θ.Β.Ε. κατά τη διάρκεια της πενηντάχρονης πορείας του, τα  οποία ενώνονται σε μια ενιαία παράσταση. Μια σύνθεση κειμένων στην οποία έχουν χρησιμοποιηθεί σκηνές από τα εξής έργα: «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή, «Οιδίπους Επί Κολωνώ» του Σοφοκλή, «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, «Προμηθέας Δεσμώτης»  του Αισχύλου, «Τρωάδες»  του Ευριπίδη, «Ορέστης» του Ευριπίδη, «Τραχίνιαι» του Σοφοκλή, «Ηλέκτρα», του Σοφοκλή, «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη, «Ορέστεια» ( Αγαμέμνων & Χοηφόροι) του Αισχύλου, «Βάκχες», του Ευριπίδη,  «Αίας»,  του Σοφοκλή,  «Εκάβη» του Ευριπίδη,  «Ελένη» του Ευριπίδη, «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη,   «Πλούτος» του Αριστοφάνη,  «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη, «Όρνιθες» του Αριστοφάνη,  «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη.

Ο κύκλος της καλοκαιρινής περιοδείας ολοκληρώνεται το τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου, με μια σειρά 8 παραστάσεων που θα φιλοξενηθούν στο Βασιλικό Θέατρο του Κ.Θ.Β.Ε. από τις 22 Σεπτεμβρίου έως τις αρχές Οκτωβρίου (22/09 – 02/10/11).

Η Υπόθεση του έργου

Ο Οιδίποδας, η Αντιγόνη, ο Προμηθέας, η Κασσάνδρα, η Κλυταιμνήστρα κι ο Αγαμένοντας, η Ηλέκτρα και ο Ορέστης, ο Ετεοκλής και η Εκάβη, ο Αίαντας, η Ελένη, Αγγελιαφόρος και Φύλακας, από κοινού με τη Λυσιστράτη, τη Μυρρίνη, τον Πλούτο, τις Νεφέλες ή τον Κύκλωπα εμφανίζονται πάνω στη σκηνή ως προσκεκλημένοι της μνήμης, καθώς ένας «αφανής ήρωας» του θεάτρου, ένας τεχνικός ( Γιώργος Αρμένης), που ζυμώθηκε με την ιστορία, συνομιλεί νοερά με τις μορφές, που σφράγισαν την ιστορία του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και τη δική του ζωή αλλά και με τους ρόλους, με τα κείμενα, που έχουν διανύσει πολύ μεγαλύτερη πορεία μέσα στο χρόνο, ανοίγοντας πάντοτε διάλογο με το «τώρα».

Πρόκειται για ένα ταξίδι στην ενδοχώρα έργων που σκηνοθέτησαν σημαντικά και κομβικά πρόσωπα της μεταπολεμικής ιστορίας του θεάτρου στη Θεσσαλονίκη, από το 1961 που ιδρύθηκε το Κ.Θ.Β.Ε.  μέχρι σήμερα. Σταθμοί αυτής της περιπλάνησης, παραστάσεις του Σωκράτη Καραντινού, του  Σπύρου Ευαγγελάτου, του Μίνου Βολανάκη, του Ανδρέα Βουτσινά αλλά και του Βασίλη Παπαβασιλείου, του Γιάννη Χουβαρδά, του Ματία Λάνχοφ, του Αντρέι Σερμπάν. Το αποτέλεσμα δεν στοχεύει στην αναβίωση των παραστάσεων αυτών αλλά σε μια σκηνική επαναδιατύπωσή τους μέσα από τους σημερινούς κώδικες αισθητικής που φέρει όμως και  ίχνη μνήμης, μέσω πολύτιμου αρχειακού υλικού.

Σκηνοθετικό Σημείωμα

…50 χρόνια σήμερα μετρώντας απ’ το 1961 χρόνια γεμάτα από συναντήσεις διαδρομές συμπάθειες κι αντιπάθειες όνειρα κι ανεκπλήρωτους έρωτες  ένας ατέλειωτος «διάλογος» μέσα στον χρόνο τον αιώνιο με στόχο αυτή τη στιγμιαία λάμψη που μας φωτίζει δημιουργώντας ρωγμές στο εσωτερικό μας έρεβος αν η ύπαρξη του «πάνω» και του «κάτω» κόσμου είναι αναμφισβήτητη τότε βρίσκομαι κάπου στο ενδιάμεσο  σύνδεσμος στο πλήρωμα της ψυχής με το σώμα  κείμενα αιώνια  ουράνιες μουσικές  ερωτικά κορμιά που πάλλονται σχήματα μαγικά και χρώματα μεθυστικά πλημμυρίζουν το σώμα μου  αρνούμαι την καθημερινότητα ακροπατώντας στο βασικό συστατικό της  που λέγεται ΖΩΗ  Ναι  Ρημαδιό την κάνω την ζωή  ξεκινώντας πάντα από το μηδέν της  αυτό το μαγικό ΜΗΔΕΝ που εμπεριέχει το ΟΛΟΝ την αναπλάθω ξεσκίζω τις σάρκες μου ματώνω ουρλιάζω πονάω αναζητώντας εκείνο το αιώνια πλασμένο παραμύθι που κάνει τα υλικά συστατικά μου να ίπτανται έστω για λίγο χάνοντας την βαρύτητά τους σε μια μάταιη αναζήτηση με το κοσμικό διηνεκές  λαθεύουν όσοι με βλέπουν σαν μια πλάκα θεμελίωσης ένα σκοτεινό διάδρομο μια αχνοφωτισμένη σκηνή  ένα φθαρμένο κάθισμα ή ένα μικρό παράθυρο που ανοιγοκλείνει τρίζοντας απ’ τον αέρα   είμαι όλες εκείνες οι ψυχές που άφησαν το ίχνος τους και που τα αφήνουν ακόμα είμαι όλες οι γραμμές που γέμισαν τις λευκές σελίδες του χαρτιού με σκέψεις για μένα  είμαι όλα τα δάκρυα  οι σταγόνες του ιδρώτα που πότισαν τη σκηνή μου οι χαρές και οι απογοητεύσεις που κάθε στιγμή μου κλείνουν το μάτι θυμίζοντάς μου την ύπαρξη της επόμενης αφετηρίας  είμαι ο καινούργιος σταθμός του ταξιδιού που ξεκίνησε χιλιάδες χρόνια πριν και βρίσκεται ακόμα στην αρχή του  γιατί εκεί στο αιώνιο σύμπαν όλοι οι μικροί σταθμοί  αποτελούνται από μεγάλα αστέρια…

Υ.Γ  Η παράσταση είναι ένας διάλογος με την 50χρονη πορεία του ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ στο αρχαίο δράμα.
Μια πορεία  γεμάτη  προσωπικές – υποκειμενικές μνήμες.

Φορτωμένη με την πρόσφατη πολιτική ιστορία της χώρας μας, τόσο κοντινή,
που το αντικειμενικό και το υποκειμενικό διαχέονται το ένα μέσα στο άλλο.

Οι αποστάσεις είναι μηδενικές.

Οι σκέψεις γεννούν σκέψεις, που γεννούν άλλες σκέψεις και \”…τέλος δεν έχει ετούτη η παρτίδα\”.
ο ΧΟΡΟΣ και οι ΡΟΛΟΙ φέρουν στην παράσταση θραύσματα μνήμης – ξετυλίγοντας τον μίτο που συνδέει εμβληματικές σκηνές του αρχαίου δράματος σ’ ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό.

η ΜΟΥΣΙΚΗ άλλοτε ονειρική, άλλοτε λυρική, πότε άγρια και πότε διασκεδαστική ή πανηγυρική συνθέτει το ηχοχρωματικό στερέωμα, όπου μέσα του γεννιούνται αβίαστα ο λόγος τα χορικά και η κίνηση της παράστασης.

το ΑΡΧΕΙΑΚΟ ΥΛΙΚΟ είναι ο αυτόπτης και απόλυτος μάρτυρας της διαδρομής του θεάτρου μέσα στο χρόνο από το 1961 μέχρι σήμερα.

Ο σεβασμός, η αγάπη και η συγκίνηση, απέναντι σ’ όλους αυτούς που πέρασαν και σ’ αυτούς που έρχονται , αυτονόητα.  
             

 Γ. Ρήγας
              Γ. Καραντινάκης

Συντελεστές

Σύνθεση κειμένων – Mετάφραση : Κ.Χ.Μύρης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας-Γρηγόρης Καραντινάκης
Σκηνικά: Λίλη Πεζανού
Κοστούμια: Έρση Δρίνη
Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης
Χορογραφία: Κώστας Γεράρδος
Mουσική Διδασκαλία: Νίκος Βουδούρης
Φωτισμοί: Αντρέας Μπέλλης
Β.Σκηνοθέτη: Κάρολος Αρμένης
Β.Ενδυματολόγου: Κλεοπάτρα Αλαγιόγλου
Βίντεο: Γιάννης Πειραλής, Άντα Λιάκου
Οργάνωση Παραγωγής: Ροδή Στεφανίδου

Πρωταγωνιστούν (με αλφαβητική σειρά)

Γιώργος Αρμένης (Φροντιστής, Οιδίποδας, Χρεμύλος), Λάζαρος Γεωργακόπουλος (Προμηθέας, Ορέστης), Γιάννης Καλατζόπουλος (Φύλακας), Μαρία Καραμήτρη (Ηλέκτρα), Δημήτρης Κολοβός (Αίαντας), Ταμίλλα Κουλίεβα (Ηλέκτρα, Μυρρίνη), Λίνα Λαμπράκη (Εκάβη), Σοφία Λάππου (Πραξαγόρα), Γιάννης Μαλλούχος (Φρύγας), Φωτεινή Μπαξεβάνη (Ελένη, Γριά), Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου (Κλυταιμνήστρα Κασσάνδρα), Κώστας Σαντάς (Κινησίας), Βασίλης Σπυρόπουλος (Αγγελιαφόρος), Χρίστος Στυλιανού  (Νέος), Νίκος Ψαρράς (Ορέστης, Ετεοκλής).

Χορός (με αλφαβητική σειρά)

Ιορδάνης Αϊβάζογλου, Πάνος Αργυριάδης, Λουκία Βασιλείου, Δημήτρης Διακοσάββας, Χρύσα Ζαφειριάδου, Μαρία Καραμήτρη, Γιάννης Καραούλης, Δημήτρης Καρτόκης, Γιώργος Κολοβός,΄Ερρικα Μπίγιου, Χρήστος Παπαδημητρίου, Χάρης Παπαδόπουλος, Μαριάννα Παπασάββα, Εύη Σαρμή, Χρίστος Στυλιανού, Αμαλία Ταταρέα, Χρύσα Τουμανίδου, Αντιγόνη Φρυδά.

Η μουσική της παράστασης ηχογραφήθηκε τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2011 στα studio Nickelodeon και Μ studio στη Θεσσαλονίκη με τεχνικό ήχου τον Γιώργο Μάνιο.  ‘Επαιξαν οι μουσικοί:  Φώτης Σιώτας (βιολί, βιόλα), Κυριάκος Γκουβέντας (βιολί), Νίκος Βελιώτης (τσέλο), Βασίλης Μπαχαρίδης (κρουστά), Παντελής Στόικος (τρομπέτα, καβάλι), Γιάννης Ντομπρίδης  (γκάιντα), Κώστας Τσούγκρας (ακκορντεόν), Τραιανός Μόσχος (ζουρνάς), Μάκης Δέλλιος  (ζουρνάς), Γιώργος Χριστιανάκης (πιάνο, πλήκτρα, κρουστά, κιθάρες).