Από τις εκδόσεις Το Δόντι κυκλοφορεί το βιβλίο, Τα “παραμύθια” του παππού 1922, αναμνήσεις ενός αιχμαλώτου του Σωτήρη Τσουμπρέα.
Θα μπορούσαν να είναι παραμύθια, αλλά είναι πραγματικότητα. Είναι η περιπέτεια της αιχμαλωσίας του Σωτήρη Τσουμπρέα, όπως ο ίδιος θέλησε να την καταγράψει. Με αγνότητα, χωρίς πίκρα, κακία, υστεροβουλία ή φθόνο.
Το κείμενο παρουσιάζεται στην αρχική του μορφή, όπως γράφτηκε περίπου μισό αιώνα αργότερα από τα γεγονότα που ακολούθησαν τη μικρασιατική καταστροφή. Χωρίς επιδιορθώσεις, προσθήκες, παραπομπές, υποσημειώσεις. Αλλά με αναλλοίωτη την περιγραφή της έντασης των στιγμών.
Ο Σωτήρης Τσουμπρέας γεννήθηκε το 1902 στα Τσέρια Καλαμάτας. Μεγάλωσε στα Τσέρια Καλαμάτας και σε ηλικία 7 χρονών κατέβηκε στην Καλαμάτα, όπου και τελείωσε το δημοτικό, το σχολαρχείο και το γυμνάσιο Καλαμάτας. Το 1921 ήταν φοιτητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Στις 29 Αυγούστου του 1922 παραδόθηκε στους Τούρκους στα Μουδανιά. Κρατήθηκε 7 μήνες αιχμάλωτος και τη Μεγάλη Δευτέρα του 1923 (2/4/1923) επέστρεψε ελεύθερος στον Πειραιά.
Με την επιστροφή του εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και παράλληλα εργάστηκε στην αστυνομία για να εξοικονομεί τα προς το ζην. Στο Πανεπιστήμιο γνώρισε και συνδέθηκε με αδερφική φιλία, η οποία τον συνόδευσε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, με τον Ανδρέα Λαμπρόπουλο. Τελειώνοντας τις σπουδές του συνέχισε την καριέρα του στην Αστυνομία Πατρών, φθάνοντας στο βαθμό του Αστυνόμου Α’ (διευθυντής Ασφάλειας Πατρών).
Το 1935 παντρεύτηκε στην Πάτρα την Μαριάνθη Γιαννομήτρου και απέκτησε 2 παιδιά, την Βασιλική και τον Παναγιώτη.
Κάποια στιγμή το 1941, ανέβηκε στο βουνό για την Εθνική Αντίσταση εναντίον των Γερμανών.
Πέθανε το 1986 και θάφτηκε στο αγαπημένο του χωριό στο παρεκκλήσει του Αγ. Πέτρου στα Τσέρια Καλαμάτας, μένοντας απόλυτα πιστόυς στα “πιστεύω” του.