Από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης κυκλοφορεί, η συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων της Αγγελικής Ελευθερίου που περιλαμβάνει τις συλλογές: Μια γυναίκα (Κέδρος, 1978), Ωδίνες (Κέδρος, 1982), Αργά τ’ απόγευμα (Καστανιώτης, 1990), Από τότε (Πλανόδιον, 1995), Θα καπνίζω (Γαβριηλίδης, 2004), Μια άδεια θέση (Γαβριηλίδης, 2011).
Απόσπασμα
Εγγονή Ευαγγελία
Εβάρυνες απ’ την κληρονομιά.
Βάζεις τις πόρπες τις χρυσές
Κι ενώνεις τα κουρέλια που φοράς.
Το σώμα -λες- το σώμα σου
Να το φυλάς.
Το σώμα φεύγει ξαφνικά.
Και η ψυχή κρυώνει.
Μεγάλη η κληρονομιά
Κι εσύ αέρας με τα νυφικά
Χαϊδεύεις πολυθρόνες και κρεβάτια
-αραχνιασμένα σκηνικά
Του εγκαταλειμμένου
Επαρχιακού θεάτρου.
Δεν ήτανε κληρονομιά.
Ήταν χρησμός.
Για να πληρώσεις.
Τα αίματα τα παιδικά
Να πάρεις πίσω.
Από τους ψευδομάρτυρες
Και τους ρουφιάνους
Του ’50
Η Αγγελική Ελευθερίου, ηθοποιός και ποιήτρια, γεννήθηκε το 1940 στην Ερμούπολη της Σύρου και πέθανε το Μάιο του 2015. Σπούδασε στη Σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν. Λίγο πριν τη χούντα έφυγε για το Λονδίνο και στη συνέχεια για το Παρίσι. Στη μεταπολίτευση επέστρεψε στην Ελλάδα και ασχολήθηκε με το θέατρο. Εξέδωσε έξι ποιητικές συλλογές, καθώς και κάποιες παιδικές ιστορίες με τίτλο Όταν μιλώ με τα παιχνίδια μου (Γνώση,1983). Στίχους της έχουν μελοποιήσει ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Γιάννης Μαρκόπουλος,ο Ηλίας Ανδριόπουλος κ.α.
