Απρόσμενο, ασυνήθιστο και με επαναστατική διάθεση, το MIRfestival 2016 προσγειώνεται για πέμπτη φορά στην Αθήνα. Φέρνει μαζί του συναρπαστικά καλλιτεχνικά πρότζεκτ από το χώρο όπου η περιπέτεια ανάμεσα στη σκηνή, στην εικόνα, στον ήχο, στους ερμηνευτές, στους «θεατές», στις ιδέες, στην πόλη και στους πολίτες ανοίγει καινούργιους ορίζοντες και γεννά το νέο στις παραστατικές τέχνες. Κι ακόμα φέρνει στο φως μυστικές δραματουργίες, κρυμμένες δυνάμεις, γοητευτικές και αόρατες ιστορίες των πολιτών της Αθήνας αλλά και του κόσμου, και αναδεικνύει την εναλλαγή φωτός και σκοταδιού στη ζωή μας, καθώς το βλέμμα των καλλιτεχνών πέφτει πάνω στην πραγματικότητα και τη μεταμορφώνει.
Το 5ο MIRfestival προσκαλεί το κοινό της Αθήνας σε ασυνήθιστους αλλά και σε ιστορικούς χώρους, να ανακαλύψει την πιο σύγχρονη πλευρά του ζωντανού θεάματος, να συναντήσει καλλιτέχνες με όραμα και με προτάσεις, να δει, να ακούσει, να σκεφτεί και κυρίως να συμμετάσχει στη γιορτή.
Αναλυτικό πρόγραμμα
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
El Conde de Torrefiel (ES) _ GUERRILLA
9 & 10 Δεκ., 21:00 | 80’ | Τριανόν
Εισιτήρια: 12€ και 10€ (μειωμένο)
Από τη Βαρκελώνη που είναι η βάση της, η ισπανική ομάδα με το περίεργο όνομα El Conde de Torrefiel περιδιαβαίνει την Ευρώπη έχοντας πει την τελευταία λέξη στη διαμόρφωση της γλώσσας του σύγχρονου θεάτρου. Το GUERRILLA δεν είναι απλώς μια παράσταση, είναι ένα ραντεβού με την Ιστορία.
GUERRILLA: μια παράσταση για μια Ευρώπη που αλλάζει ερήμην μας, μια μαύρη κωμωδία για τον πόλεμο που συμβαίνει υπόγεια μέσα μας και γύρω μας ενώ όλα δείχνουν ειρηνικά. Μια παράσταση-σταθμός, αποκαλυπτική και σαρωτική. Οι άνθρωποι της παράξενης ιστορίας του ζουν σε μια Ευρώπη που μαστίζεται από έναν νέο πόλεμο λίγα χρόνια μετά την εποχή μας. Άνθρωποι σαν εμάς, κάτοικοι μιας Ευρώπης που παραπαίει. Μοιράζονται την ίδια στιγμή, κινούνται στους δρόμους της ίδιας πόλης, μοιράζονται το ίδιο συλλογικό ασυνείδητο και επηρεάζονται λίγο ως πολύ στον ίδιο βαθμό από τα γεγονότα και τις συνέπειές τους. Κι όμως, δεν ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα, έναν κόσμο που χρειάζεται διαρκώς νέους κανόνες, σύμβολα και εργαλεία για την ερμηνεία του.
Στη σκηνή παρακολουθούμε νέους Ευρωπαίους να παίρνουν μέρος σε μερικές φαινομενικά συνηθισμένες δραστηριότητες. Κι ενώ χορεύουν, περπατούν, παρακολουθούν μια διάλεξη ή ένα μάθημα πολεμικής τέχνης, το κείμενο της αφήγησης που προβάλλεται πάνω από τα κεφάλια τους, μεταφέροντας τις πιο απόκρυφες σκέψεις μερικών από αυτούς τορπιλίζει την ήρεμη και σταθερή εικόνα. Με μια καινούργια και εντελώς δική τους θεατρική γλώσσα, οι El Conde de Torrefiel κάνουν μια παράσταση στην οποία ο πρωταγωνιστής κυριολεκτικά είναι το κείμενο. Ένα κείμενο που με το σκοτεινό του χιούμορ κάνει σκόνη τις κοινοτοπίες, που φέρνει στην επιφάνεια την υποβόσκουσα βία, που ξεγλιστρά από κάθε προκατάληψη, που αποκαλύπτει την αδυναμία μας να κατανοήσουμε την ιστορική στιγμή που ζούμε και να προλάβουμε να αντιδράσουμε σε ό,τι αιωρείται δυσοίωνο… Ένα κείμενο που μας καλεί να πάρουμε θέση απέναντι στην Ιστορία…
Το κείμενο αναδιαμορφώνεται σε κάθε πόλη όπου παίζεται ενσωματώνοντας ιστορίες των ανθρώπων της και φέρνοντας στην επιφάνεια τις υπόγειες σχέσεις των ιστορικών γεγονότων. Στην αθηναϊκή εκδοχή θα συμμετάσχουν 80 Αθηναίοι.
Έχοντας σπουδάσει θέατρο και φιλοσοφία, η Tanya Beyeler και ο Pablo Gisbert που δημιούργησαν το πρότζεκτ El Conde de Torrefiel επιχειρούν να κατανοήσουν τον τρόπο σύνδεσης της λογικής και του νοήματος των πραγμάτων όπως καθορίζεται από τη γλώσσα. Τα πιο πρόσφατα έργα τους επικεντρώνονται στον 21ο αιώνα και ιδιαίτερα στη σχέση μεταξύ προσωπικού και πολιτικού· πιο συγκεκριμένα, ανάμεσα στις νέες μορφές ολοκληρωτισμού και στη διανοητική αποξένωση, ανάμεσα στην έννοια της ευθύνης και στην προσωπική ελευθερία.
Τα έργα των El Conde de Torrefiel χαρακτηρίζονται από έντονο καλλιτεχνικό στίγμα, τη δική τους θεατρική γλώσσα και ευφυή κείμενα και δραματουργία. Έργα τους έχουν παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια σε μεγάλα ευρωπαϊκά θέατρα και σημαντικά φεστιβάλ.
Ιδέα: El Conde de Torrefiel
Σκηνοθεσία και δραματουργία: Tanya Beyeler & Pablo Gisbert
Βοηθός σκηνοθέτη: Nicolas Chevallier
Κείμενο: Pablo Gisbert με τη συμβολή των περφόρμερ
Σχεδιασμός φωτισμών: Ana Rovira
Προσαρμογή φωτισμών: Παναγιώτης Λαμπής
Σχεδιασμός σκηνικού: Blanca Añón
Σχεδιασμός ήχου: Adolfo García Fernández
Επιμέλεια χορογραφίας: Amaranta Velarde
Μουσική: Pink Elephant on Parade, Salacot
Σύμβουλος δραματουργίας: Roberto Fratini
Μετάφραση κειμένου στα ελληνικά: Χριστιάνα Γαλανοπούλου
Ερμηνεύουν: 80 Αθηναίοι
Παραγωγή: El Conde de Torrefiel (Βαρκελώνη), Συμπαραγωγή: Kunstenfestivaldesarts (Βρυξέλλες), steirischer herbst festival (Γκρατς), Noorderzon Performing Arts Festival (Χρόνινγκεν)
Το πρότζεκτ GUERILLA πραγματοποιήθηκε σε συμπαραγωγή με το ευρωπαϊκό δίκτυο NXTSTP, με την υποστήριξη του προγράμματος Culture της Ευρωπαϊκής Ένωσης /// Με την υποστήριξη των: Graner, Centre de creació (Βαρκελώνη), ICEC – Generalitat de Catalunya, INAEM, Ministerio de Cultura de España
***
Cosmesi (IT) _ PERIODONERO
13 Δεκ., 20:30 | 45’ | Τριανόν
Εισιτήρια: 12€ και 10€ (μειωμένο)
Οι Ιταλοί Cosmesi ακροβατούν μεταξύ σκηνής και εικόνας προτείνοντας ένα έργο ανάμεσα σε σκηνική περφόρμανς, animation, θέατρο σκιών και video game. Μια λευκή οθόνη γίνεται το φόντο όπου προβάλλονται ασπρόμαυρες εικόνες σε μια αέναη μεταμόρφωση, ενώ μια περφόρμερ-σκιά μπαινοβγαίνει στον δισδιάστατο κόσμο. Πότε πίσω από την οθόνη σαν μια σκιά ανάμεσα στις σκιές, πότε μπροστά από αυτήν προσπαθώντας να μεταφέρει στον τρισδιάστατο χώρο τα απομεινάρια των δισδιάστατων εικόνων στις οποίες μπαινοβγαίνει, η περφόρμερ μοιάζει με ηρωίδα κόμικς που προσπαθεί να βάλει σε τάξη τον ασπρόμαυρο κόσμο της χωρίς όμως να το κατορθώνει. «Σκιάς όναρ», μαριονέτα, ηρωίδα και αντι-ηρωίδα ταυτόχρονα, σαν φάντασμα μιας αντίστασης καταδικασμένης να παραδοθεί. PERIODONERO: μια αλληλουχία μαύρων εικόνων σε λευκό φόντο, που με τη λογική του animation φέρνουν στην επιφάνεια το παράλογο ενός κόσμου στον οποίο ό,τι μπορεί να πάει στραβά θα πάει, μέχρι που όλα θα φαγωθούν από το σκοτάδι, για να ξαναρχίσουν από την αρχή…
PERIODONERO: Μια μαύρη κωμωδία για μια «μαύρη εποχή»· κυνική, αδίστακτη, ειρωνική, μια εποχή ανάδυσης σκιών από το παρελθόν, σαν λεκές από μελάνι έτοιμος να καταβροχθίσει το λευκό χαρτί. Μια εποχή που θυμίζει τη δική μας.
Ιδέα, δραματουργία και σχεδιασμός σκηνικού: Eva Geatti & Nicola Toffolini
σε συνεργασία με:
Video animation: Emanuele Kabu & Olivia Toffolini
Interactive programming, AV processing: Frank Halbig & Olivia Toffolini
Video graphics: danXzen
Θραύσματα ήχου: Frank Halbig, carlomargot & Rotorvator
Τεχνικοί: Marcello Batelli, Michele Bazzana & Giovanni Marocco
Παραγωγή: Cosmesi, Συμπαραγωγή: CSS Teatro stabile di innovazione del Friuli Venezia Giulia και Centrale FIES
Με την τεχνική υποστήριξη του ZKM | Center for Art and Media Karlsruhe
***
Παναγιώτα Καλλιμάνη (GR) _ Παγωμένη εικόνα
10 & 11 Δεκ., 18:00, 18:30 & 19:00 | 25’
14o Δημοτικό Σχολείο Αθηνών «Δημήτρης Πικιώνης»
Είσοδος ελεύθερη, με απαραίτητη την τηλεφωνική κράτηση
Η περφόρμανς Παγωμένη εικόνα της Παναγιώτας Καλλιμάνη είναι μια αφοπλιστική χορογραφία που την ερμηνεύουν παιδιά 8-14 ετών. Η ιστορία της παράστασης και των παιδιών εκτυλίσσεται σε ένα χρόνο που αιωρείται μέσα σε ένα από τα πιο ωραία δημοτικά σχολεία της Αθήνας, σχεδιασμένο από τον Δημήτρη Πικιώνη. Η συνήθως γεμάτη ενέργεια κίνηση των παιδιών μετατρέπεται σε έναν πολύ αργό χορό, σχεδόν σε ακινησία. Οι κινήσεις των σωμάτων μοιάζουν συμπιεσμένες, αποσυντονισμένες, αποσπασματικές, σαν «παγωμένες εικόνες» στο βίντεο. Η περφόρμανς είναι μια βουτιά στον «καρδιακό παλμό» μιας εύθραυστης κοινωνίας, που μας κάνει να αναρωτηθούμε αν μπορούμε να τον αφουγκραστούμε και να αφήσουμε τα παιδιά να μας οδηγήσουν σε νέους γαλαξίες.
Η περφόρμανς σχεδιάστηκε ειδικά για το MIRfestival και για ένα από τα πιο ωραία δημοτικά σχολεία της Αθήνας, έργο του εμβληματικού αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη. Πολλά από τα παιδιά που συμμετέχουν φοιτούν στο «Φυτώριο» της ΚΣΟΤ.
Ιδέα: Παναγιώτα Καλλιμάνη
Χορογραφία: Παναγιώτα Καλλιμάνη και οι μικροί χορευτές
Βοηθός: Rafael Pardillo Ibanez
Σχεδιασμός ήχου: Παναγιώτα Καλλιμάνη, Γιώργος Λουκρέζης και οι μικροί χορευτές
Σχεδιασμός φωτισμών: Παναγιώτα Καλλιμάνη & Γιώργος Λουκρέζης
Ερμηνεύουν: Υακίνθη Αλεξανδρίδου-Ζηλάκου, Πέτρος Αντωνόπουλος, Μυρτώ Γιαννάκου, Αρασέλι Γκόμεζ, Ελεάννα Γρίβα, Χρυσούλα-Νεφέλη Κανάκη, Αθηνά Κατσίμπρα, Δήμητρα Κυλίτη, Μάγδα Λύτρα, Μαρία Μεσσήνη, Ευάγγελος Νίκας, Φοίβος Πoικiλίδης, Ηλέκτρα Σούλιου, Δανάη Σπαθή, Αντέλα Στεφανή Τσίτου, Ελίζα Τιμοθεάτου
Παραγωγή: Παναγιώτα Καλλιμάνη, Συμπαραγωγή: MIRfestival & Ευρωπαϊκό δίκτυο Open Latitudes (3), με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση
Με την υποστήριξη των: Κρατική Σχολή Ορχηστρικής Τέχνης, 14ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών «Δημήτρης Πικιώνης, Ευχαριστίες: Art Act Area, Δήμος Αθηναίων
***
Ίρις Καραγιάν (GR) _ Moving parts
11 Δεκ., 19:30 & 21:00, 12 & 13 Δεκ., 21:30 | 45’ | Studio Griffon
Εισιτήρια: 8€
Η Ίρις Καραγιάν μάς έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια σε πολυπρόσωπες χορογραφίες για μεγάλες σκηνές. Με αφορμή τη συνεργασία της με το MIR κάνει μια στροφή σε άλλους δρόμους, δοκιμάζοντας μια περφόρμανς με τα ουσιαστικά και με τα εντελώς απαραίτητα.
Το Moving parts είναι ένα κινητικό σόλο που συμβαίνει μέσα σε μια ηχητική εγκατάσταση. Τα δύο στοιχεία συντίθενται ανατροφοδοτώντας το ένα το άλλο και θέτουν ερωτήματα για τους τρόπους με τους οποίους οι θεατές ερμηνεύουν τελικά τη σύνθεσή τους. Λόγος, ήχος, ερμηνευτική παρουσία και εικόνα λειτουργούν αυτόνομα, ανεξάρτητα, συμπληρωματικά και αντιστικτικά, και ο θεατής καλείται να τα ανασυνθέσει. Το βασικό ερευνητικό υλικό του πρότζεκτ είναι τα εγχειρίδια οδηγιών. Οδηγίες και κανόνες κατασκευής μιας συσκευής που δεν κατονομάζεται, ούτε ποτέ κατασκευάζεται, έρχονται σε αντίθεση με την περφόρμανς που βλέπουμε ή αισθανόμαστε στη σκηνή – όπως άλλωστε συμβαίνει και στη ζωή: οι κανόνες που κατακλύζουν τη ζωή μας δεν είναι παρά ένα υπερ-κείμενο που ο καθένας μας αναλαμβάνει την ευθύνη της ερμηνείας του και της εφαρμογής του. Οι κανόνες δηλώνουν την παρουσία τους και εναπόκειται στον καθένα μας να τους υπακούσει ή να τους αγνοήσει, να τους ακολουθήσει πιστά ή να αντιδράσει για να τους ανατρέψει.
Ιδέα, χορογραφία: Ίρις Καραγιάν
Ήχος, κείμενο: Ilan Manouach
Φωτισμός: Δημήτρης Κούβαλης, Ελισάβετ Μωράκη
Ερμηνεία: Αντιγόνη Αυδή, Ian Watts
Παραγωγή: Ομάδα χορού Ζήτα, Συμπαραγωγή: MIRfestival, Griffon Dance co.
***
Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου (GR) _ Το βλέμμα και το τέρας
14, 15 & 16 Δεκ., 19:30 & 21:00 | 50’
Οικία Σπητέρη/Προβελέγγιου, οδός Κυκλάδων 8 και Κεφαλληνίας
Εισιτήρια: 8€
Το Βλέμμα και το τέρας είναι ένα ταξίδι στον άγνωστο, ανησυχαστικό και γοητευτικό κόσμο του ασυνείδητου. Οι τρεις ερμηνευτές με τα καλυμμένα πρόσωπα λειτουργούν σαν τις φιγούρες των ονείρων: χωρίς ατομικότητα, σε έναν κόσμο όπου το σώμα, μοναδικό εκφραστικό μέσο, αλλάζει διαρκώς ταυτότητα μέσα από την κίνηση. Στο φόντο της ανοίκειας αίσθησης υπάρχει η μουτζούρα πάνω στο πρόσωπο, η παραμόρφωση με την οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι στα όνειρα, το παράξενο, κάποιες φορές σχεδόν απειλητικό ηχοτοπίο καθώς και η παράδοξη σχέση των σωμάτων μεταξύ τους και με το χώρο. Και το τέρας; Το «τέρας» του τίτλου είναι αβλαβές, μα δύσκολα δαμάζεται.
Η παράσταση φιλοξενείται στην οικία Σπητέρη/Προβελέγγιου, ένα σπίτι της δεκαετίας του ’50 σχεδιασμένο από τον Αριστομένη Προβελέγγιο ως εργαστήριο της γλύπτριας Ιωάννας Σπητέρη-Βεροπούλου. Η οικία, ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα του αθηναϊκού μοντερνισμού, με στοιχεία που παρά την καθαρότητά τους αφήνουν διαρκώς να αιωρείται μια υπόνοια, ένα έργο τέχνης φτιαγμένο για να περιέχει έργα τέχνης, γίνεται ο μαγικός χώρος της παράστασης που σχεδιάστηκε ειδικά γι’ αυτήν.
Χορογραφία: Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου
Ερμηνεύουν: Κατερίνα Λιόντου, Γιάννης Νικολαΐδης, Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου
Ηχοτοπίο: Ανδρέας Ράγκναρ Κασάπης
Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος
Σχεδιασμός κοστουμιών: Ηρώ Βαγιώτη
Κατασκευή κοστουμιών: Μαίμη Βαγιώτη, Μαρία Παπαδέλη
Παραγωγή: Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου
Με την υποστήριξη των: MIRfestival (Αθήνα), Κέντρο Μελέτης Χορού Ισιδώρας και Ραϋμόνδου Ντάνκαν (Αθήνα), Garage Performing Arts Center (Κέρκυρα)
Ευχαριστίες: Πηνελόπη Ηλιάσκου, Ελευθερία Λαγουδάκη, Μαίρη Ράντου
***
J & J: Jessica Huber & James Leadbitter (aka The vacuum cleaner) (CH/UK) _ Η τέχνη μιας κουλτούρας της ελπίδας/The art of a culture of hope
α. Χώρος για την ελπίδα/A Space for hope (συζητήσεις, εργαστήρια – community project)
12-14 Δεκ., 10:00-21:00: -ισμός Χώρος Τέχνης και 11-15/12: δημόσιοι χώροι της Αθήνας
β. Τρυφερές προκλήσεις της ελπίδας και του φόβου/Tender provocations of hope and fear
16 Δεκ., 20:00: -ισμός Χώρος Τέχνης (σειρά από περφόρμανς)
Είσοδος ελεύθερη
Το μέλλον μοιάζει δυσοίωνο στο αφήγημα που αναμεταδίδεται καθημερινά. Κλιματική αλλαγή, μαζικές μεταναστεύσεις, οικονομική αστάθεια, ενεργειακή κρίση, πόλεμοι στον αραβικό κόσμο και σε πολλά άλλα μέρη, έλλειψη σταθερότητας στην Ευρώπη, κατάρρευση των αξιών και διαρκής προσβολή των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη. Είναι δύσκολο να δει κανείς το μέλλον υπό το φως αυτής της περιγραφής και να μη νιώσει φόβο. Άλλωστε ο φόβος είναι το κατεξοχήν όπλο της διεθνούς πολιτικής. Οι J & J, ή αλλιώς Jessica Huber και James Leadbitter (aka The vacuum cleaner), θέτουν σχεδόν αυτονόητα το ερώτημα αν υπάρχει και άλλο αφήγημα εκτός από αυτό. Και συνεχίζουν με άλλα ερωτήματα: Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το φόβο; Μπορούμε να κατανοήσουμε τις αιτίες του και την επίδραση που έχει πάνω μας; Μπορούμε να δημιουργήσουμε το χώρο όπου θα μπορεί να ζήσει και να ανθίσει η ελπίδα και η δημιουργικότητα; Αποφάσισαν, λοιπόν, με βάση αυτά τα ερωτήματα, να κάνουν ένα πρότζεκτ που θα «εκπαιδεύει» τους πολίτες στο να θεωρούν την πρόσβαση στην ελπίδα αδιαμφισβήτητο δικαίωμα. Και το ονόμασαν Η τέχνη μιας κουλτούρας της ελπίδας. Το πρότζεκτ, που ταξιδεύει από πόλη σε πόλη, περιλαμβάνει δύο δραστηριότητες που αλληλοσυμπληρώνονται. Η πρώτη, με τίτλο Χώρος για την ελπίδα, είναι η δημιουργία του αρχείου του φόβου και της ελπίδας, ένα community project με συζητήσεις και εργαστήρια της διεθνούς ομάδας των καλλιτεχνών με τους πολίτες σε κάθε πόλη όπου ταξιδεύει το πρότζεκτ. Μέσα από τη συζήτηση, και με φόντο την τέχνη, αναδύεται η αίσθηση του φόβου και της ελπίδας που έχουν οι πολίτες σε κάθε πόλη, διαγράφεται η ανάγκη για περισσότερη ελπίδα και οι τρόποι που προτείνουν οι ίδιοι για να αντιμετωπιστεί η επίθεση φόβου που δέχονται καθημερινά. Στην Ελβετία, απ’ όπου προέρχεται η Jessica Huber, εφαρμόζεται ένα σύστημα διακυβέρνησης πιο κοντινό στην άμεση δημοκρατία, που προβλέπει ότι, αν 100.000 πολίτες υπογράψουν ένα νέο άρθρο, τότε αυτό μπορεί να προστεθεί στο σύνταγμα της χώρας. Οι J & J ονειρεύτηκαν την προσθήκη ενός άρθρου που θα προστατεύει τους πολίτες από τη χρήση του φόβου και θα διασφαλίζει το δικαίωμά τους στην ελπίδα. Έτσι, μέσα από τις συζητήσεις και τα εργαστήρια με τους πολίτες προσπαθούν να διατυπώσουν ένα τέτοιο κείμενο. Πιστεύουν ότι, αν καταφέρουν να εξασφαλίσουν τη συναίνεση 100.000 πολιτών στην Ελβετία και το άρθρο προστεθεί σε ένα Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, τότε οι πολίτες όλων των ευρωπαϊκών χωρών θα μπορέσουν να διεκδικήσουν ένα ανάλογο άρθρο για το Σύνταγμα της χώρας τους.
Η δεύτερη δραστηριότητα, οι Τρυφερές προκλήσεις της ελπίδας και του φόβου, είναι μια σειρά από περφόρμανς από μια διεθνή ομάδα καλλιτεχνών που περιλαμβάνει προσκεκλημένους αλλά και καλλιτέχνες που ζουν και δημιουργούν στην πόλη όπου γίνονται τα εργαστήρια. Στην Αθήνα οι περφόρμανς θα παρουσιαστούν την τελευταία μέρα του φεστιβάλ σηματοδοτώντας το κλείσιμο του κύκλου της φετινής έκδοσης στις 16 Δεκεμβρίου, στο χώρο τέχνης -ισμός στον Κεραμεικό, όπου θα πραγματοποιούνται και τα εργαστήρια από τις 11 μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου. Ο χώρος θα είναι ανοιχτός και προσβάσιμος όλη τη μέρα και οι συμμετέχοντες θα διαμορφώσουν από κοινού με τη βοήθεια του εικαστικού Βασίλη Γεροδήμου μια εγκατάσταση που θα δώσει μορφή στις ιδέες και τις επιθυμίες τους. Η διεθνής ομάδα των καλλιτεχνών θα ανοίξει το πρότζεκτ στην πόλη και στους πολίτες της Αθήνας με χάπενινγκ στον δημόσιο χώρο. Στις 16 Δεκεμβρίου στον -ισμό θα παρακολουθήσουμε τις περφόρμανς των The vacuum cleaner, Jeremy Wade, Alina Dheere Babaletsos, Τζένης Αργυρίου, Άρτεμης Λαμπίρη, Ελπίδας Ορφανίδου, Κώστα Τσιούκα και Nikos & Luca και θα πιούμε όλοι μαζί ένα κρασί για να γιορτάσουμε το τέλος του φεστιβάλ και το ξεκίνημα της διεκδίκησης του δικαιώματος στην ελπίδα.
Ιδέα: Jessica Huber & James Leadbitter (aka The vacuum cleaner)
Χώρος και καλλιτεχνική συνεργασία: Ramin Mosayebi & Gabi Rutz
Περφόρμανς στην αθηναϊκή εκδοχή: Jeremy Wade, Alina Dheere Babaletsos, Nikos & Luca, Τζένη Αργυρίου, Άρτεμις Λαμπίρη, Ελπίδα Ορφανίδου, Κώστας Τσιούκας
Εικαστική επιμέλεια εγκατάστασης: Βασίλης Γεροδήμος
Διαχείριση: Yvonne Dünki
Παραγωγή: J & J, Συμπαραγωγή: Gessnerallee Zürich, Südpol Luzern, Roxy Basel
Με την υποστήριξη των: Kultur Stadt Zürich, Fachstelle Kultur Kanton Zürich, Pro Helvetia, Migros Kulturprozent
***
Someone Who Isn’t Me (GR)
8 Δεκ., 21:30 | Τριανόν
Είσοδος ελεύθερη με δελτία εισόδου που θα μοιράζονται στο θέατρο 1 ώρα πριν την παράσταση
Tο MIRfestival 2016 θα κάνει την πρεμιέρα του στις 8 Δεκεμβρίου στο Τριανόν με μια φρέσκια μουσική περφόρμανς γεμάτη κινηματογραφικές αναφορές. Έχουν αδυναμία στα αναλογικά και στα toy-synths, στις χαοτικές κιθάρες, στα ψεύτικα βιολιά και στα αιθέρια φωνητικά. Θα παρουσιάσουν τη μουσική τους. Θα διασκευάσουν ένα μουσικό θέμα του αγαπημένου τους συνθέτη Alden Schuman από το σάουντρακ του The Devil in Miss Jones και θα παρουσιάσουν για πρώτη φορά το νέο τους κομμάτι Spelvin, αφιερωμένο στην Georgina Spelvin, πρωταγωνίστρια της ταινίας. Στο MIR θα εμφανιστούν μαζί τους η Σtella και ο Coti.
Η βραδιά θα συνεχιστεί με μουσική από την DJ Agent Mo
Τη μουσική και τα τραγούδια του πρότζεκτ Someone Who Isn’t Me θα ερμηνεύσουν ζωντανά οι: Μαρία Χατζάκου, Μαριλένα Ορφανού, Τζίνα Δημακοπούλου
Μαζί τους εμφανίζονται οι: Σtella και Coti
Κιθάρα και synths: Ζήσης Ανδριόπουλος
Synths & Loops: Anouk Arra
***
Λεζάντα φωτογραφίας (Από πάνω προς τα κάτω και δεξιόστροφα):
– Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου (GR) _ Το βλέμμα και το τέρας © Agni Papadeli Rossetou
– Παναγιώτα Καλλιμάνη (GR) _ Παγωμένη εικόνα © Marios Vouros
– J & J Jessica Huber & James Leadbitter (aka The vacuum cleaner) (CHUK) © Jessica Huber
– El Conde de Torrefiel (ES) _ GUERRILLA © Dan Witz
– Ίρις Καραγιάν (GR) _ Moving parts
– Cosmesi (IT) _ PERIODONERO_ Laura Arlotti © Cosmesi
– Someone Who Isn’t Me (GR) _ Swim for MIR © Evgenia Bourzoukou
◊ Περισσότερες πληροφορίες για το MIRfestival 2016, εδώ.