Η καλλιτέχνιδα Μαρία Χανιωτάκη παρουσιάζει μια σειρά έργων – μικτές συνθέσεις – με θέμα τα τέσσερα στοιχεία της Φύσης τα οποία και έρχονται σε διάλογο με την εγκατάσταση στο χώρο με τον τίτλο «η μικρή πόλη».

Η ίδια γράφει χαρακτηριστικά για το έργο της «…οι καθρέπτες γυάλινοι στο δυνατό φως του δωματίου δίνουν μια σταθερή εικόνα. Όταν το γυαλί μπορεί να μεταμορφωθεί σε φυσικό και ζωντανό νερό τότε και οι καθρέπτες θα γίνουν υγροί. Έτσι αρχίζει το ταξίδι για την ουσία της πηγής και το όνειρο μέσα της, η εμπειρία του λουλουδιού που σκύβει πάνω από το νερό, ώσπου να γίνει ένα με αυτό. Δεν είμαι ζωγράφος. Είμαι Σκηνογράφος. Ποτέ δεν ήμουν κάτι άλλο από αυτό. Οι σκηνογράφοι, σαν αρχιτέκτονες της φαντασίας, έχουμε μάθει να υλοποιούμε ουτοπίες… Καμιά φορά με ρωτούν όσοι προσπαθούν να τα εξηγήσουν όλα, τι σημαίνουν όλα αυτά κι εγώ δεν έχω τι να απαντήσω.
Τότε σκέφτομαι το τι μπορεί κανείς να απαντήσει στην ερώτηση που είχε κάνει κάποτε ένα μικρό παιδί «…τα σύννεφα που πάνε όταν τρέχουν;…».

Η Εγκατάσταση με θέμα «η μικρή πόλη» είναι ένα Παιχνίδι χώρου και εικόνας που γεννά ερωτήματα και δημιουργεί ένα ανάγλυφο διάλογο με τα τρισδιάστατης υφής επιτοίχια έργα. Ο θεατής μπορεί να περιηγηθεί ανάμεσα σε μια σειρά από μαύρα κουτιά, λευκά στο εσωτερικό τους. Στο σύνολο τους δίνουν μια ομοιόμορφη ανάγλυφη σύνθεση που θυμίζει πόλη. Στο εσωτερικό αυτών των κουτιών περιέχονται κουτιά παπουτσιών όπου στο καθένα από αυτά βλέπουμε τη μικρογραφία μιας αποβάθρας, κάποτε μιας σοφίτας ή ενός περιπτέρου μπροστά από μια βιτρίνα… Τα έργα μπορούν να λειτουργήσουν ανεξάρτητα αλλά και σε διάλογο στο σύνολο τους. Η εργασία αυτή κινείται σε πολλά επίπεδα, καθώς όλα ξεκινούν από το χώρο, τη φαντασία, τη μικρογραφία/μινιατούρα και το διάλογο μεταξύ τους. Τα αντικείμενα που κυριαρχούν είναι η ομπρέλα, οι φιγούρες που αντίστοιχα συναντάμε και απουσιάζουν από τα έργα με θέμα τα στοιχεία της Φύσης και η σκάλα.

Για το εικαστικό έργο της Μαρίας Χανιωτάκη η Ιστορικός Τέχνης Ήρα Παπαποστόλου γράφει «…η καλλιτέχνιδα ασχολείται με τα τέσσερα βασικά στοιχεία της φύσης: το νερό, τον αέρα, τη φωτιά και τη γη – σε μία προσπάθεια να μεταφέρει στον καμβά την αίσθηση όλων αυτών των στοιχείων, αλλά και το μυστήριο που εκπέμπουν. Όταν φτιάχνει το έργο της με τίτλο “Το Φεγγάρι” όπου βλέπουμε το φως του φεγγαριού να αντανακλά στο νερό – αυτή η άχρωμη, άοσμη, άγευστη και υγρή ουσία που ονομάζουμε νερό παίρνει άλλη μορφή και μοιάζει να αποκτάει μαγικές ιδιότητες. Στα έργα της συναντάμε επίσης τις στέπες της ζούγκλας, τον πάγο της Ανταρκτικής, τη βροχή, τα ρεύματα του νερού της θάλασσας. Τα υλικά που χρησιμοποιεί για την επίτευξη του στόχου της είναι σκόνες αγιογραφίας, ακρυλικά που δημιουργούν υφές και διάφανη μεμβράνη, με αποτέλεσμα να περνάει από τις δύο στις τρεις διαστάσεις, κεντρίζοντας όλες τις αισθήσεις του θεατή…».

Η έκθεση οργανώνεται από τον «Οργανισμό Κοινωνικής Αλληλεγγύης – Προστασίας Πολιτισμού και Αθλητισμού» του Δήμου Φιλοθέης – Ψυχικού(Ο.Κ.Α.Π.Α.).

Επιμέλεια Έκθεσης: Ελίζα Γερολυμάτου, Ιστορικός Τέχνης – Μουσειολόγος

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Σκηνογράφος / Εικαστικός Ιδρύτρια και Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Εργαστηρίου Σκηνογραφίας LSA – Ένα Εργαστήριο για την Τέχνη – Laboratory of Scenography, Athens (LSA)

Η Μαρία Χανιωτάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης αλλά ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε Τ. Πολ. Μηχανικός(ΒΑ), Μουσική και πιάνο, Σκηνογραφία στη Royal Academy of Dramatic Art (RADA) Theatre Design Summer School και στο Wimbledon School of Art (WSA)-UAL του Λονδίνου όπου πήρε Master of Arts στην Σκηνογραφία.

Η «Ανάποδη Κλωστή» και η « Ανάποδη Κλωστή – Το Παραμύθι» είναι οι πρώτες της σκηνοθετικές προτάσεις. Στην «Ανάποδη Κλωστή – Το Παραμύθιι» για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε παράσταση που απευθυνόταν και σε παιδιά, συμμετείχαν καλλιτέχνες με αναπηρία. Η παράσταση στηρίχτηκε περισσότερο στην εικόνα και λιγότερο στο λόγο. Έχει εκθέσει έργα της ως εικαστικός σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Εργάζεται ως Σκηνογράφος/Ενδυματολόγος στο Θέατρο από το 1996.Είναι μέλος της Ένωσης Βρετανών Σκηνογράφων (SBTD), του Ελληνικού Κέντρου τουΔιεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ΕΚΔΙΘ), του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος(ΕΕΤΕ) και της Ένωσης Σκηνογράφων Ελλάδος.