Το θεατρικό έργο «Top Girls» της Caryl Churchill, που γράφτηκε το 1982, παρουσιάζεται φέτος στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Αλέξη Ρίγλη, στις 23 & 24 Ιουλίου.

Από την Αναστασία Ρίζου

 

Στα «Top Girls» η Τσώρτσιλ χρησιμοποιεί δεκαέξι χαρακτήρες, που παίζονται από επτά ηθοποιούς, για να αντιπροσωπεύσουν τις διαφορετικές δυνατότητες που ζει μια γυναίκα στο σημερινό κόσμο, αλλά και στο παρελθόν. Οι επισκέπτες στο σουρεαλιστικό πάρτι της Μαρλίν είναι κυρίως οι γυναίκες που ξεπέρασαν τους παραδοσιακούς ρόλους των δύο φύλων.

Η Πάπισσα Ιωάννα, η αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του 9ου αιώνα που υποδύθηκε τον άνδρα και έγινε Πάπας, η υπομονετική Γκριζέλντα, η υπάκουη σύζυγος που την ιστορία της αφηγήθηκε ο Βοκάκιος και ο Τσώσερ στους «Θρύλους της Καντερβουργίας», η Ισαμπέλα Μπερντ, μια Αγγλίδα συγγραφέας, εξερευνήτρια του 19ου αιώνα,  η Τρελή Γκρετ, φιγούρα της φλαμανδικής λαογραφίας που απεικονίζεται σε πίνακα του Μπρέγκελ να εισβάλλει στην κόλαση με στρατό γυναικών και να πολεμά τους δαίμονες, όπως επίσης και η Λαίδη Νίτζο, μια Ιαπωνίδα παλλακίδα του αυτοκράτορα, που στη συνέχεια έγινε βουδίστρια μοναχή και γύρισε όλη την Ιαπωνία με τα πόδια, κάθονται στο ίδιο τραπέζι με την σύγχρονη Μαρλίν. Οι γυναίκες αυτές συνδέονται μεταξύ τους με αγώνες ενάντια στην πατριαρχία και την καταπίεση, ενώ η Μαρλίν, σχετίζεται με την καθεμία από αυτές σε διαφορετικές της πτυχές. Αλλά η ζωή τους δεν ήταν πλήρης. Και όλα αυτά η Τσώρτσιλ τα αναδεικνύει με μαεστρία, μέσα από αλληλοσυγκρουόμενες έννοιες και βιώματα.

Λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα της παράστασης, είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με κάποια από τα «Top Girls» και να εξερευνήσουμε μερικούς ρόλους από την δική τους οπτική και προσωπική αντίληψη.

 

Μαρία Κεχαγιόγλου: «Υποδύομαι μεταξύ άλλων την Τζόυς, που βρίσκεται γύρω στα σαράντα, άνεργη και ζει σε μια μικρή πόλη της Αγγλίας. Έχει φροντίσει τους γονείς της και μεγαλώνει μονή της τη κόρη της αδερφής της. Είναι αυτή που πότε δεν «έφυγε», δεν κυνήγησε την τύχη της, αμετακίνητη, αλλά και με μεγάλη πίκρα και θύμο για όσους «εγκατέλειψαν». Όταν την επισκέπτεται η… πολύ πετυχημένη μικρή της αδερφή, έρχεται αντιμέτωπη με τα απωθημένα της άλλα και με την αδερφή της. Η σύγκρουση δεν είναι μονό προσωπική άλλα και ταξική, αφού η μια έχει μείνει πιστή στην αριστερή οικογενειακή της παράδοση και η άλλη είναι υπέρμαχος του νεοφιλελευθερισμού… Οι δυσκολίες ενός ρόλου είναι πάνω κάτω ίδιες κάθε φορά: Να αντιληφθείς το πνεύμα του συγγραφέα, να συντονιστείς με το σκηνοθέτη και το θίασο και να καταλάβεις όσο το δυνατό περισσότερο τον ήρωά σου. Και ίσως το κυριότερο: να διεκδικήσεις τη χαρά του παιχνιδιού!»

Αμαλία Αρσένη: «Υποδύομαι την Γριζέλντα, την Κιτ και την Σόνα. Είναι τρεις εντελώς διαφορετικές γυναίκες. Η Γκριζέλντα είναι υπόδειγμα υπομονής, καλοσύνης και συγχώρεσης, σε σημείο που την θυματοποιεί. Η Κιτ είναι ένα κορίτσι δώδεκα ετών με μπρίο, έξυπνο και καλή καρδιά. Η Σόνα είναι μια γυναίκα-αράχνη που φλερτάρει ασύστολα και τη χαρακτηρίζει μια τεράστια ανάγκη να ανέλθει πάση θυσία, αξιοποιώντας όλα τα μέσα που  διαθέτει.

 

Ο κάθε ρόλος έχει άλλου τύπου απαιτήσεις και δυσκολίες. Για την Γριζελντα η μεγαλύτερη δυσκολία είναι στο να καταλάβω την ψυχοσύνθεση μιας γυναίκας που δέχεται τα πάντα χωρίς παράπονο και δεν αντιδρά. Η Κιτ είναι γενικά κοντά σε μένα , ήμουν λίγο και εγώ έτσι σαν παιδί. Παρόλα αυτά, η τεχνική δυσκολία υπάρχει στο να υποδυθώ ένα μικρό παιδί χωρίς το παίξιμο να είναι «παιδικό» και ψεύτικο. Η Σόνα σαν ρόλος έχει δυσκολίες ως προς την έκφραση της ψυχοσύνθεσής της, έτσι ώστε να μη βγει κάποιο κλισέ, αλλά σαν μια πραγματική γυναίκα που πίσω από την αδίστακτη στάση της, έχει ειλικρινείς στόχους και ανάγκες»

Δώρα Στυλιανέση: «Στην παράσταση εγώ υποδύομαι την Πάπισσα Ιωάννα, σε μια σουρεαλιστική σκηνή του έργου, η οποία είναι μια γυναίκα που προσποιείται ότι είναι άνδρας και έτσι καταφέρνει να αναρριχηθεί στην ιεραρχία της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας και να γίνει Πάπας. Η γνωστή ιστορία που δεν ξέρουμε εάν είναι μύθος ή πραγματικότητα. Ήταν μια γυναίκα έξυπνη, ικανή και θηλυκά ερωτική μέσα στην ανδρική της μεταμφίεση και αυτό στάθηκε η αιτία να αποκαλυφθεί το φύλο της και τελικά να έχει έναν άτυχο και βίαιο θάνατο.

 

Πάντα μια παράσταση είναι μια πρόκληση και πρόκληση αποτελεί για μένα ότι η Πάπισσα δεν μου είναι πρόσωπο οικείο, γιατί έχει θυσιάσει τα πάντα για την καριέρα και τη ματαιοδοξία της τελικά και στο τέλος πεθαίνει αρνούμενη ότι είχε στην κοιλιά της ακόμα και ένα μωρό! Είναι ασύμβατο τελείως ως προς εμένα και ως άνθρωπο και ως μάνα. Άρα με αυτήν την έννοια, η πρόκληση είναι να μπορέσω να ταυτιστώ με μια γυναίκα που δεν έχω τίποτα κοινό ως προσωπικότητα.»

Νίκη Σερέτη: «Υποδύομαι την Νελ. Ένα από τα κορίτσια που δουλεύουν στο γραφείο εύρεσης εργασίας. Προτιμώ να μην αναλύσω το ρόλο μου! Ποτέ δεν μπορείς να πεις «που θα πάει» και τι εντέλει «θα κάνεις»! Αυτό είναι άλλωστε και το ωραίο της διαδικασίας των προβών. Η εξερεύνηση αυτή, με θέλγει! Αναζητώντας στα χαμένα την αλήθεια του ρόλου και κατ’ επέκταση την αφανή ψυχή των πραγμάτων. Σαν σε extreme sports! Ελεύθερη πτώση αρχικά και στο τέλος βίωμα. Υπάρχει μια πολυφωνία με πολύ χιούμορ στην παράσταση και έχω την τύχη να συνταξιδεύω με τους «Top»! Εκ των οποίων ο σκηνοθέτης, Α. Ρίγλης, ξέρει να μας οδηγεί στην ουσία μέσα από ευφάνταστους συνειρμούς! Καλή Τύχη μας εύχομαι!»

Δεν μένει παρά να περιμένουμε λίγες ημέρες ακόμη, ώστε να γνωρίσουμε καλύτερα όλα τα «Top Girls» επί σκηνής, στο 260 της οδού Πειραιώς!

Διανομή:

Θεοδώρα Τζήμου       Μαρλίν

Μαρία Κεχαγιόγλου    Τζόυς/ Ιζαμπέλα Μπερντ/ Κυρία Κιντ

Έφη Γούση                  Άντζι/ Τρελή Γκρετ

Αμαλία Αρσένη            Κιτ/ Υπομονετική Γκριζέλντα/ Σόνα

Γιωργιάννα Νταλάρα   Λαίδη Νίτζο/ Γουίν/ Τζανίν

Νίκη Σερέτη                 Νελ/ Σερβιτόρα

Δώρα Στηλιανέση        Πάπισσα Ιωάννα/ Λουίζ

*Φωτογραφία: Μαριλένα Σταφυλίδου

~ Το «Top Girls» θα παρουσιαστεί στις 23 & 24 Ιουλίου, σε μετάφραση, δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία του Αλέξη Ρίγλη, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Περισσότερες πληροφορίες εδώ και εδώ