Άρης Αλεξάνδρου

Άρης Αλεξάνδρου:

Ποιήματα, βιβλία, άρθρα και όλα τα νέα για Άρης Αλεξάνδρου (Aris Alexandrou)

Ο Άρης Αλεξάνδρου ήταν ποιητής ,πεζογράφος και μεταφραστής.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Αριστοτέλης Βασιλειάδης και γεννήθηκε στο Λένινγκραντ στις 22 Νοεμβρίου 1922.

Ο πατέρας του καταγόταν από την Τραπεζούντα και η μητέρα του ήταν ρωσίδα, εσθονικής καταγωγής. Η οικογενειακή του γλώσσα ήταν τα ρωσικά. Εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του το 1928 στη Θεσσαλονίκη και μετά από δύο χρόνια παραμονής μετακόμισε στην Αθήνα όπου και έμαθε ελληνικά στο δημοτικό σχολείο. Γράφτηκε το 1933 στο Βαρβάκειο Γυμνάσιο, όπου συνδέθηκε φιλικά με τον Αντρέα Φραγκιά. Οι δυο φίλοι μαζί με άλλους δημιούργησαν μια μυστική ομάδα μαρξιστικού προσανατολισμού κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά, στα πλαίσια της οποίας συνέχισαν να δρουν μέχρι τα πρώτα χρόνια της γερμανικής κατοχής.

Έδωσε εξετάσεις το 1940 στο Πολυτεχνείο και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών χωρίς επιτυχία, πέτυχε όμως στις εξετάσεις της ΑΣΟΕΕ, στις οποίες πήρε μέρος λίγο αργότερα. Προσχώρησε το 1941 μαζί με τους συντρόφους του σε κομμουνιστική οργάνωση από μέλη της πρώην ΟΚΝΕ, από την οποία αποχώρησε ένα χρόνο αργότερα.

Μετά την επανέναρξη των μαθημάτων στις πανεπιστημιακές σχολές επέστρεψε στην Ανωτάτη Εμπορική, εγκατέλειψε όμως τις σπουδές του λίγους μήνες αργότερα και ξεκίνησε τη μακροχρόνια μεταφραστική του εργασία στον Εκδοτικό Οίκο Γκοβόστη, στο πλαίσιο της οποίας πρωτοχρησιμοποίησε το όνομα Άρης Αλεξάνδρου.

Παράλληλα πήρε μέρος σε αντιφασιστικές εκδηλώσεις παραμένοντας εκτός οργανώσεων. Το 1944 τον συνέλαβαν τα αγγλικά στρατεύματα κατά τα Δεκεμβριανά και στάλθηκε στο στρατόπεδο Ελ Ντάμπα στη Βόρειο Αφρική, από όπου επέστρεψε το 1945. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου εξορίστηκε στο Μούδρο στη Λήμνο (1948-1949), τη Μακρόνησο (1949), τον Άγιο Ευστράτιο (1950-1951). Ως το 1958 έζησε στις φυλακές Αβέρωφ, Αίγινας και Γυάρου μετά από καταδίκη του Στρατοδικείου Αθηνών για ανυποταξία. Το 1959 παντρεύτηκε την δημοσιογράφο και ποιήτρια Καίτη Δρόσου.

Αμέσως μετά την επιβολή της δικτατορίας του Παπαδόπουλου έφυγε για το Παρίσι, όπου έκανε διάφορες δουλειές ενώ εργάστηκε επίσης ως συντάκτης στο λεξικό Robert ως το 1974, οπότε ξανάρχισαν οι αναθέσεις μεταφράσεων από έλληνες εκδότες.

Ως μεταφραστής συνεργάστηκε με αρκετούς Έλληνες εκδότες και ασχολήθηκε με έργα κλασικών και νεότερων Ρώσων συγγραφέων όπως Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, Λέων Τολστόι, Άντον Τσέχωφ, Μαξίμ Γκόρκι, Νικολάι Γκόγκολ, Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι κ.ά. Επίσης μετέφρασε έργα Αμερικανών, Άγγλων και Γάλλων συγγραφέων όπως Ευγένιος Ο΄Νηλ, Περλ Μπακ, Όσκαρ Ουάιλντ, Χόρχε Σεμπρούν, Λιούις Σίνκλερ, Τζον Στάινμπεκ, Γκυ ντε Μωπασάν κ.ά

Το 1946 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο “Ακόμα τούτη η Άνοιξη” και ακολούθησαν οι συλλογές “Άγονος γραμμή” (1952) και “Ευθύτης οδών” (1959).

Τιμήθηκε το 1962 με το Βραβείο Ειρήνης στο Φεστιβάλ της Μόσχας.

Ως σταθμός ωστόσο στην ιστορία της νεότερης λογοτεχνίας μας θεωρήθηκε το μυθιστόρημά του “Το Κιβώτιο”, που ολοκληρώθηκε το 1972 μετά από επτά χρόνια συγγραφής και εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Κέδρος το 1975.

Ο Άρης Αλεξάνδρου πέθανε στις 2 Ιουλίου 1978 από έμφραγμα σε ηλικία 56 χρόνων.