Λένα Πλάτωνος

Λένα Πλάτωνος:

Άρθρα, συνεντεύξεις, συναυλίες, στίχοι, δισκογραφία και ειδήσεις για την Λένα Πλάτωνος (Lena Platonos).

Η Λένα Πλάτωνος (21 Οκτωβρίου 1951) είναι μουσικός, πιανίστρια και συνθέτρια ηλεκτρονικής και έντεχνης μουσικής.

Πρωταγωνίστησε στην ηλεκτρονική σκηνή της δεκαετίας του ’80, ενώ το έργο της αποτέλεσε έμπνευση για έλληνες μουσικούς της electronica τις επόμενες δεκαετίες.

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Ο πατέρας της Γεώργιος Πλάτων ήταν γνωστός συνθέτης και πρώτος πιανίστας στην Εθνική Λυρική Σκηνή, ο οποίος της δίδαξε πιάνο σε μικρή ηλικία. Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και έγινε επαγγελματίας πριν κλείσει τα δεκαοκτώ και συνέχισε τις σπουδές της με υποτροφία στην Ακαδημία της Βιέννης και έπειτα στο Βερολίνο, όπου ήρθε σε επαφή με την ροκ, την τζαζ και την ανατολική μουσική.

Επέστρεψε οριστικά το 1978 στην Ελλάδα και άρχισε να συνεργάζεται με το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας που εκείνη την περίοδο ήταν υπό την διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι. Τρία χρόνια αργότερα συμμετείχε στην ηχογράφηση του δίσκου με τα τραγούδια της εκπομπής “Εδώ Λιλιπούπολη” μαζί με τους Σπύρο Σακκά, Αντώνη Κοντογεωργίου, Σαβίνα Γιαννάτου και Μαριέλλη Σφακιανάκη. Οι συνθέσεις ανήκαν στην ίδια και στους Δημήτρη Μαραγκόπουλο, Νίκο Κυπουργό και οι στίχοι στην Μαριανίνα Κριεζή συνοδευόμενοι από τα μουσικά σύνολα της ΕΡΤ.

Το ντεμπούτο της στη δισκογραφία έγινε με το δίσκο Σαμποτάζ του 1981. Ο δίσκος δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τη Μαριανίνα Κριεζή, τη Σαβίνα Γιαννάτου -με τις οποίες είχε συνεργαστεί και στη Λιλιπούπολη- και τον τραγουδιστή Γιάννη Παλαμίδα. Χαρακτηρίστηκε πρωτοποριακός για τα ελληνικά δεδομένα, τόσο για τη σύνθεση και τη στιχουργία όσο και για την έντονη χρήση του συνθεσάιζερ.

Συνέχισε με τα άλμπουμ “Καρυωτάκης-13 Τραγούδια” (1982) σε ποίηση Κώστα Καρυωτάκη και “Το ΄62 του Μάνου Χατζιδάκι” (1983) με μινιμαλ ηλεκτρονικές διασκευές 12 τραγουδιών του συνθέτη.

Ακολούθησε η κυκλοφορία τριών προσωπικών δίσκων, που καθόρισαν το στίγμα της στην ελληνική ηλεκτρονική μουσική: Μάσκες Ηλίου (1984), Γκάλοπ (1985), Λεπιδόπτερα (1986).

Ενδιάμεσα με τους παραπάνω, κυκλοφόρησε ο δίσκος “Η Ηχώ και τα Λάθη της” (1985) με παιδικά τραγούδια, ενώ ένα χρόνο μετά συνεργάστηκε με τους έτερους πρωτοπόρους της ηλεκτρονικής μουσικής στην Ελλάδα Μιχάλη Γρηγορίου και Βαγγέλη Κατσούλη στο έργο “Μουσική για πλήκτρα”. Κυκλοφόρησε η παιδική όπερα “Το Αηδόνι του Αυτοκράτορα” (1989), βασισμένη στο ομώνυμο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και δισκογραφικά η δεκαετία του ’80 έκλεισε με δυο ακόμα δίσκους χαμηλότερων τόνων και σκοτεινού ύφους, “Το Σπάσιμο των Πάγων” (1989) με τον Γιάννη Παλαμίδα, βασισμένο περισσότερο στο πιάνο και τα φυσικά όργανα, και “Μη μου τους Κύκλους Τάρατε” (1991).

Συνεργάστηκε με το Διονύση Σαββόπουλο σε ζωντανές εμφανίσεις και στο δίσκο του “Αναδρομή ΄63-΄89” (1990) και με τη Δήμητρα Γαλάνη για το “Μύθοι της Ευρώπης” (1991) όπου έκανε την ενορχήστρωση σε τραγούδια Νίνο Ρότα, Τζον Λένον, Κουρτ Βάιλ κ.ά.

Μετά από μια περίοδο αποχής από τη δισκογραφία και σταδιακής απομάκρυνσης και από τη δημοσιότητα, επέστρεψε με το άλμπουμ “Αναπνοές” (1997) σε συνεργασία με τη Σαβίνα Γιαννάτου, δίσκο με ερωτικά τραγούδια χαμηλών τόνων και ενορχηστρώσεις που πλησιάζουν το έντεχνο και τη τζαζ παρά την ηλεκτρονική μουσική. Τον ίδιο χρόνο κυκλοφόρησε η συλλογή “Το Μίξερ της Λένας Πλάτωνος” με διασκευές τραγουδιών της από γνωστούς καλλιτέχνες της ελληνικής ηλεκτρονικής σκηνής (Coti K, Κωνσταντίνος Βήτα, Μιχάλης Δέλτα κ.α.), που γνώριζε τότε ιδιαίτερη άνθηση. Στη συνέχεια κυκλοφόρησε το δίσκο “Η Τρίτη Πόρτα” (2000) με μελοποιημένα ποιήματα του Θόδωρου Ποάλα που τραγούδησε η Μαρία Φαραντούρη.

Παρουσίασε τον Μάρτιο του 2003 συνολικά το έργο της σε εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών για την οποία τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν. Το 2008 κυκλοφόρησε ο νέος της δίσκος “Ημερολόγια”, αυτοβιογραφικού χαρακτήρα, με τον οποίο επιστρέφει στον ηλεκτρονικό ήχο. Την ίδια χρονιά έγινε στο Ηρώδειο συναυλία αναδρομής στο έργο της, όπου εκτός από την ίδια συμμετείχαν η Έλλη Πασπαλά, η Μάρθα Φριντζήλα, ο Κωνσταντίνος Βήτα, o Γιάννης Παλαμίδας και ο Vassilikos από τους Raining Pleasure.

Μελοποιεί Κωνσταντίνο Καβάφη το 2010 για την παράσταση “ΚΚ” που δόθηκε στο Θέατρο Παλλάς, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παπαϊωάννου, με αφορμή τα 150 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου Έλληνα ποιητή. Τον Οκτώβριο του 2014, μελοποιεί επιλεγμένα ποιήματα του Γιώργου Χρονά στον δίσκο “Ιερός Πόνος”, με τη συμμετοχή του Παντελή Θεοχαρίδη και της Μελίνας Κανά.

Στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, παρουσιάζει το 2015 σε συναυλία για πρώτη φορά έναν κύκλο αγγλόφωνων τραγουδιών, με τίτλο “Hope is the thing with feathers”, σε ποίηση της Έμιλι Ντίκινσον, με συμμετοχή των Σίσσυ Μακροπούλου (Sissi Rada) και Αθηνάς Ρούτση στο τραγούδι και Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη στην αφήγηση των στίχων στα ελληνικά, ενώ η ενορχήστρωση έγινε από τον Στέργιο Τσιρλιάγκο.

Έχει γράψει επίσης μουσική για το θέατρο, για χοροδράματα, για την τηλεόραση καθώς και έργα κλασικής μουσικής. Εκτός από τη μουσική ασχολείται και με τη ζωγραφική και τις μινιατούρες και έχει εκθέσει κατά καιρούς έργα της, ενώ έχει φιλοτεχνήσει η ίδια τα εξώφυλλα σε αρκετούς από τους δίσκους της.