Θόδωρος Αγγελόπουλος

Θόδωρος Αγγελόπουλος:

Ταινίες, υποψηφιότητες, βραβεία, βιογραφικό, άρθρα και όλα τα νέα για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο (Theo Angelopoulos)

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος (27 Απριλίου 1935 – 24 Ιανουαρίου 2012) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός κινηματογράφου.

Οι έρευνες του για την ελληνική ιστορία και την πολιτική, τον φασισμό και την αντίσταση, την πνευματική και τη συναισθηματική καταστροφή τον τοποθετούν στο ίδιο επίπεδο με σκηνοθέτες όπως ο Αντρέι Ταρκόφσκι, ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και ο Βιμ Βέντερς.

Είχε επιρροές στα έργα του από τους σκηνοθέτες Όρσον Γουέλς και Κέντζι Μιζογκούτσι.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Τελείωσε το δημοτικό στον Άγιο Παντελεήμονα στην οδό Αχαρνών και συνέχισε στο Β΄ Γυμνάσιο Αρρένων με συμμαθητές τον Αλέκο Φασιανό, τον Χρήστο Γιανναρά και τον Λευτέρη Παπαδόπουλο.

Εισάγεται το 1953 στη Νομική Σχολή Αθηνών την οποία εγκαταλείπει στο πτυχίο. Τελειώνει την στρατιωτική του θητεία και φεύγει το 1963 στο Παρίσι όπου παρακολουθεί στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας, φιλμογραφίας και εθνολογίας.

Την περίοδο 1962-1963 γίνεται δεκτός ύστερα από εξετάσεις στην περίφημη σχολή κινηματογράφου IDHEC. Η διαφωνία του και σύγκρουση με έναν καθηγητή, οδηγεί σε πρόωρη λήξη τις σπουδές του.

Συνεχίζει τη φοιτητική του διαδρομή στο Musee de l’homme όπου διδάσκεται το σινεμά-ντιρέκτ. Επιστρέφει το 1964 στην Ελλάδα και εργάζεται μετά από πρόταση της Τώνιας Μαρκετάκη στην εφημερίδα “Δημοκρατική Αλλαγή” ως κριτικός.

Συμμετέχει το 1968 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με την μικρού μήκους ταινία “Εκπομπή” και κερδίζει το βραβείο κριτικών.

Συν ιδρύει με τον Βασίλη Ραφαηλίδη το περιοδικό “Σύγχρονος Κινηματογράφος” (1969).

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του “Αναπαράσταση” (1970) κερδίζει το πρώτο βραβείο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης καθώς και άλλες διακρίσεις στο Παρίσι και το Βερολίνο.

Μέσα στην δικτατορία, σκηνοθετεί το πρώτο μέρος από την Τριλογία της Ιστορίας, την ταινία “Μέρες του `36” (1972) και στη συνέχεια την εμβληματική ταινία “Ο Θίασος” (1974) η οποία κατέκτησε δεκατρία βραβεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κλείνει την τριλογία με την ταινία “Κυνηγοί” (1977) που ήταν επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών.

Σκηνοθετεί την τετράωρη πολιτική αλληγορία “Μεγαλέξανδρος” (1980) και κερδίζει τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων γνωρίζει την Φοίβη Οικονομοπούλου που από τότε είναι η σύντροφος της ζωής του και με την οποία θα αποκτήσει τρείς κόρες.

Δημιουργεί το ντοκιμαντέρ “Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη” (1983) το οποίο γυρίστηκε με αφορμή την ανακήρυξη της Αθήνας ως πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης (1985). Βασίστηκε πάνω σε κείμενα του Κώστα Ταχτσή στην ποίηση των Γιώργου Σεφέρη, Τάσου Λειβαδίτη, στην ζωγραφική του Γιάννη Τσαρούχη και χρησιμοποίησε μουσικά θέματα των Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Χατζιδάκι, Λουκιανού Κηλαηδόνη και Διονύση Σαββόπουλου. Δημιούργησε το πορτραίτο «μιας διαφορετικής Αθήνας, της Αθήνας της τραυματικής ιστορίας και του προσωπικού μύθου, της Αθήνας από το παρελθόν και το παρόν του σκηνοθέτη».

Ξεκινάει την Τριλογία της Σιωπής που περιλαμβάνει την ταινία “Ταξίδι στα Κύθηρα” (1984) με πρωταγωνιστή τον Μάνο Κατράκη και που βραβεύεται για το σενάριο στο Φεστιβάλ των Καννών. Συνεχίζει με την ταινία “Ο Μελισσοκόμος” (1986) με πρωταγωνιστή τον Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι. Κλείνει την τριλογία με την ταινία “Τοπίο στην Ομίχλη” (1988) που κερδίζει τον Αργυρό Λέοντα στο Φεστιβάλ των Καννών.

Συνεχίζει την δημιουργική του πορεία με τις ταινίες “Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού” (1991) με πρωταγωνιστές τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και την Ζαν Μορό, και “Το Βλέμμα του Οδυσσέα” (1995) με πρωταγωνιστή τον Χάρβεϊ Καϊτέλ.

Έλαβε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία “Μια Αιωνιότητα και Μια Μέρα” (1998) με πρωταγωνιστή τον Μπρούνο Γκανζ.

Ξεκίνησε μια νέα τριλογία το 2004 με την ταινία “Το λιβαδι που δακρυζει” η οποία έλαβε το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κινηματογράφου (FIPRESCI). Συνέχισε με την ταινία “Η Σκόνη του Χρόνου” (2009) με πρωταγωνιστές τους διεθνώς αναγνωρισμένους ηθοποιούς Γουίλεμ Νταφόε, Μισελ Πικολί, Ιρέν Ζακόμπ και Μπρούνο Γκανζ. Για να τελειώσει την τριλογία του, είχε ξεκινήσει το 2011 τα γυρίσματα της ταινίας “Η Άλλη Θάλασσα” η οποία δεν ολοκληρώθηκε λόγω του αιφνίδιου θανάτου του μετά από σοβαρό τραυματισμό σε τροχαίο ατύχημα.

Στους τακτικούς του συνεργάτες περιλαμβάνονται ο κινηματογραφιστής και μοντέρ Γιώργος Αρβανίτης, ο σεναριογράφος Τονίνο Γκουέρα και η συνθέτις Ελένη Καραϊνδρου.

Έχουν θαυμάσει το έργο του μεγάλοι σκηνοθέτες όπως οι Ακίρα Κουροσάβα, Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, Μάρτιν Σκορσέζε, Βιμ Βέντερς κ.ά.