Το φετινό φεστιβάλ άνοιξε την αυλαία του υπό βροχή. Ο βαρύς, γκρίζος ουρανός που υποδέχτηκε όσους παρευρέθηκαν στην τελετή έναρξης το βράδυ της Δευτέρας ταίριαξε γάντι με τις ανήσυχες δηλώσεις των διοργανωτών για το μέλλον του φεστιβάλ.
Ρεπορτάζ-κείμενο: Ελένη Φιλίππου
«Λαμβάνουμε μηνύματα και ανησυχούμε», είπε χαρακτηριστικά ο Καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ, Αντώνης Παπαδόπουλος και έσπευσε να υπερτονίσει την αξία της διοργάνωσης δηλώνοντας ότι «αυτή η πόλη τιμά τον κινηματογράφο όσο καμιά άλλη πόλη. Το δηλώνω και το υπογράφω». Η ανησυχία του Καλλιτεχνικού διευθυντή για το αβέβαιο μέλλον του φεστιβάλ και η ανάγκη του να αναδείξει την πολιτισμική σημαντικότητα της ετήσιας διοργάνωσης έγινε ακόμη πιο σαφής όταν ζήτησε από παλιούς φίλους του φεστιβάλ να ανέβουν στην σκηνή και να μιλήσουν υπέρ του φεστιβάλ. Έτσι, εκτός από τις αναμενόμενες ομιλίες των βασικών διοργανωτών και την παρουσίαση των Κριτικών Επιτροπών, η τελετή έναρξης συνοδεύτηκε από υπερασπιστικές δηλώσεις, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τυχόν περικοπές ή ακόμη και κατάργηση του φεστιβάλ.
Η τελετή, λιτή και σχετικά σύντομη, εφόσον περιορίστηκε στις παραδοσιακές ομιλίες και στην παρουσίαση του προγράμματος και των κριτικών επιτροπών έλαβε τέλος δίνοντας την σκυτάλη στους νέους, έλληνες και ξένους κινηματογραφιστές, οι οποίοι θα αποτελέσουν και το επίκεντρο του ενδιαφέροντος τις ερχόμενες μέρες.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
1η μέρα Διεθνούς και Εθνικού Διαγωνιστικού
Το Διεθνές Διαγωνιστικό, που φέτος συμπληρώνει 19 χρόνια, ξεκίνησε με την προβολή 12 ταινιών μικρού μήκους με χώρες προέλευσης το Χονγκ Κονγκ (‘6 Μάρτη’), την Αυστραλία (‘Μικρά Ψέματα’), το Βέλγιο (‘Μια Γοργόνα σε Κονσέρβα’), την Ολλανδία (‘Σεβίλλη’), το Κατάρ (‘Βροχή’), τις Η.Π.Α (‘Πέννυ η Τρομερή’), τη Γαλλία (‘Μητριαρχία’), την Πολωνία (‘Η μέρα των Νεκρών’), την Ισπανία (‘Πάρε τη Ζωή στα χέρια σου’), την Ελβετία (‘Δολοφόνος Χ’), την Μολδαβία (‘Ana’) και την Γερμανία (‘Έκπτωτος’).
Ένα από τα πολλά που αξίζει κανείς να προσέξει στο Διεθνές Διαγωνιστικό είναι φυσικά η θεματολογία του, καθώς μέσα από αυτή αναδεικνύονται οι προβληματισμοί, οι αναζητήσεις και η τοποθέτηση των νέων κινηματογραφιστών τόσο σε σχέση με την ίδια την τέχνη του κινηματογράφου όσο και με την θέση τους μέσα στον κόσμο. Έτσι λοιπόν, η πρώτη μέρα του Διεθνούς Διαγωνιστικού έφερε στο προσκήνιο μια ευρεία γκάμα θεμάτων, όπως πολιτικά «κατηγορώ» (‘6 Μάρτη’), ομοφυλοφιλία (‘Μικρά Ψέματα’), φεμινισμός (‘Γοργόνα σε Κονσέρβα’), πένθος (‘Μικρά Ψέματα’, ‘Η Μέρα των Νεκρών’, ‘Έκπτωτος’), θέματα απόρριψης και η ανάγκη του «ανήκειν» (‘Πέννυ η Τρομερή’, ‘Δολοφόνος Χ’) όπως και οντολογικές, φαινομενολογικές και πολιτικές προσεγγίσεις γύρω από την βία (‘6 Μάρτη’, ‘Μικρά Ψέματα’, ‘Πέννυ η Τρομερή’, ‘Μητριαρχία’, ‘Ana’,‘Έκπτωτος’). Το είδος στο οποίο οι περισσότερες ταινίες κινήθηκαν ήταν το δράμα, ενώ υπήρξε μία μόνο κωμωδία και μία δράσης. Όσον αφορά τα είδη των κινηματογραφικών παραγωγών, υπήρξε η μυθοπλασία και το animation.
Από τις 12 ταινίες μικρού μήκους που προβλήθηκαν, ξεχωρίσαμε την ταινία ‘6 Μάρτη’ του νεαρού σκηνοθέτη από το Χονγκ Κονγκ, Chun Wong, η οποία με αφορμή την σύλληψη τριών διαδηλωτών λόγω «παράνομης συγκέντρωσης» προβάλλει την σύγκρουση ιδανικών και «πιστεύω» και διερευνά τις γκρίζες ζώνες τους.
Το animation ‘Γοργόνα σε κονσέρβα’ της Louise-Marie Colon, από το Βέλγιο όπου διαπραγματεύεται τα στερεότυπα του έρωτα μεταξύ ανδρών και γυναικών και τις θέσεις του καθενός φύλου μέσα στην σχέση, όταν μια γοργόνα ονόματι Eva θα ερωτευτεί τον ψαρά, Emile και θα πηδήξει στα δίχτυα του προκειμένου να τον συναντήσει.
Η κωμωδία ‘Πέννυ η Τρομερή’ του Shane Atkinson από τις Η.Π.Α ξεχώρισε τόσο για το εξαιρετικό casting της, όσο και για το ολοκληρωμένο σενάριό της. Εδώ, ένας αγαθιάρης και φτωχός επικείμενος πατέρας, εμπλέκεται σε μια απαγωγή ενός μικρού κοριτσιού, προκειμένου να πάρει μερίδιο από τα λύτρα.
Η γαλλική ‘Μητριαρχία’ με τις εξαιρετικά στημένες σκηνές δράσης και την έξυπνη και με ουσία σεναριακή ανατροπή στο τέλος της ταινίας σε κάνει να αναζητήσεις το όνομα του σκηνοθέτη της, όπου είναι ο 30χρονος Guillaume Pierret.
Τέλος, ο ‘Έκπτωτος’ του γερμανού σκηνοθέτη Christoph Schuler δίνει την δική του εκδοχή στην λύτρωση, όταν ένας στρατιώτης από το Αφγανιστάν βασανίζεται από ενοχές για τον θάνατο του καλύτερού του φίλου.
Στο Εθνικό Διαγωνιστικό, που στην πρώτη μέρα προβολών του περιείχε 5 ταινίες μικρού μήκους, ξεχωρίσαμε το ‘Red Hulk’, της Ασημίνας Προέδρου. Επίκαιρο όσο ποτέ, η σκηνοθέτης βάζει στο επίκεντρο της ιστορίας της έναν νεαρό, ο οποίος σιγά σιγά μεταβαίνει από τον χουλιγκανισμό σε δράσεις ρατσιστικής βίας. Με πολύ πετυχημένο casting, δουλεμένο σενάριο και πολύ καλές, ρεαλιστικές μεταβάσεις στα πλάνα της, η ταινία της Ασημίνας Προέδρου κέρδισε αμέσως το ενδιαφέρον.
Η ταινία ‘Στο Κατώφλι’, της Αναστασίας Κρατίδη, παρόλες τις αδυναμίες της σε επίπεδο ερμηνειών, καταφέρνει να δημιουργήσει την κλειστοφοβική και μίζερη πλευρά μιας ελληνικής επαρχίας που βαλτώνει και τραβάει μαζί της κάτω όσους δεν αντέχουν να βγουν από αυτήν.