Ο Φίσερ Στίβενς ενώνει τρεις γίγαντες του κινηματογράφου και ενώ ξεκινάει με τις καλύτερες διαθέσεις, δυστυχώς το σενάριό του αποτελεί υλικό, που στο τεστ αντοχής αποδεικνύεται ασταθές για να υποστηρίξει το υπέρβαρο των Νομοταγών Τύπων που μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη.
Από την Ελένη Φιλίππου
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Βαλ (Αλ Πατσίνο) αποφυλακίζεται μετά από 28 χρόνια κάθειρξης, επειδή αρνήθηκε να δώσει τα ονόματα των συνεργών του στην αστυνομία. Έξω από την φυλακή τον περιμένει ο αδελφικός φίλος και συνεργάτης του, Ντοκ (Κρίστοφερ Γουόκεν). Μαζί με τον τρίτο της παρέας, Χιρς (Άλαν Άρκιν) που συναντούν αργότερα, θα περάσουν ένα τελευταίο βράδυ κλείνοντας τον τελευταίο ανοιχτό λογαριασμό τους…
Το πρώτης τάξεως καστ και η βασική ιδέα σεναρίου που υπόσχεται μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη ιστορίας δεν κατάφερε να δώσει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Η εμφάνιση των Πατσίνο και Γουόκερ είναι αξιολάτρευτη, ο καθένας στο δικό του γνώριμο μοτίβο, οπότε δεν έχουμε να κάνουμε με αρπαχτή, που συνηθίζεται πολλάκις και από πολλούς. Στην ταινία του Στίβενς, οι πρωταγωνιστές του έρχονται με κέφι και απολαμβάνουν με νοσταλγία και ειλικρίνεια περασμένα μεγαλεία και αυτό φαίνεται σε κάθε πλάνο τους.
Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται από τον Μίκαελ Γκρέιντι είναι απόλυτα συμβατή με τον «σκοτεινό» και «ξεφτισμένο» χαρακτήρα του φιλμ. Εκεί που χαλάει η μαγιά είναι στο αδούλευτο σενάριο. Διότι, πριν καν η ιστορία φτάσει στη μέση, πιάνεις τον εαυτό σου να αρχίζει να αναζητάει την στιγμή που η απόλαυση που σου δίνουν Πατσίνο, Γουόκερ και Άρκιν θα συμβαδίσει με την ίδια την ιστορία. Αυτή η στιγμή δυστυχώς δεν έρχεται, καθώς χαρακτήρες, πλοκή, χιούμορ, διάλογοι, αποκαλύψεις, σχέσεις και πράξεις μένουν σε μια καλαίσθητη μεν, επίπεδη δε, επιφάνεια χωρίς ουσία.
Σκηνοθεσία: Φίσερ Στίβενς
Σενάριο: Νόα Χέιντλ
Πρωταγωνιστούν: Αλ Πατσίνο, Κρίστοφερ Γουόκεν, Άλαν Άρκιν
Διάρκεια: 95’
Διανομή: Odeon
